BCL: Καθιέρωση, πλάνο και αυτογνωσία

Με το BCL ασχοληθήκαμε αρκετά τους τελευταίους μήνες. Πρωτίστως για την άμεση αντίδρασή του στην πανδημία και τις ξεκάθαρες λύσεις που προσέφερε. Ακολούθως για το ότι κατάφερε φέτος να προσελκύσει πολλές ομάδες υψηλότερου επιπέδου. Και βέβαια με τις «απειλές» του Παναθηναϊκού προς την Euroleague…

Για να είμαι ειλικρινής, το BCL ακόμα και στο «ξέσπασμα» του Παναθηναϊκού έδειξε απίστευτη ωριμότητα ως διοργάνωση. Κράτησε τις αποστάσεις πολύ διακριτικά κι απλώς τα στελέχη του εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για τα όσα είχε πει ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ. Ούτε… τύμπανα πολέμου ήχησαν. Ούτε άρπαξε τις δηλώσεις αυτές για να τις κάνει παντιέρα.

Είναι μια διοργάνωση, που όπως έχω γράψει πολλές φορές διακρίνεται για τη σοβαρότητα και το πλάνο της. Και κυρίως για την αυτογνωσία των στελεχών της.

Οι άνθρωποι ποτέ δεν μπήκαν στη λογική του «πολέμου» με την Euroleague. Ήξεραν, προφανώς, ότι αυτή η «μάχη» δεν θα ωφελούσε καμία πλευρά, αλλά πολύ περισσότερο τους ίδιους.

Ουδέποτε τόνισαν ότι έχουν καλύτερη διοργάνωση από την Euroleague. Θα ήταν τρελοί αν το έκαναν αυτό και το σίγουρο είναι ότι κανείς δεν θα τους έπαιρνε στα σοβαρά. Παρουσίασαν μια νέα πρόταση για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, με άμεση σύνδεση με τα εθνικά πρωταθλήματα. Με «άνοιγμα» σε όσο το δυνατό περισσότερες χώρες. Και σταδιακά κέρδισαν το χώρο τους στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Αυτή τη στιγμή το BCL «φωνάζει» ότι η Ευρώπη χρειάζεται δύο γερές διοργανώσεις. Όχι τρεις, δύο! Ότι η Euroleague θα πρέπει να ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ επιτέλους (και το «ρίχνω» στην Euroleague γιατί αυτοί είναι οι αδιάλλακτοι) προκειμένου να αλλάξει το τοπίο στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Το BCL «κύκλωσε» το Eurocup που ήταν σαφώς πιο «ευάλωτος» αντίπαλος. Κι αυτή τη στιγμή είναι ξεκάθαρο ότι είναι η δεύτερη καλύτερη διοργάνωση στην Ευρώπη.

Το Eurocup ουσιαστικά υπάρχει για να δίνει ένα εισιτήριο (ενός έτους) για την Euroleague. Να αναγκάζει μια ομάδα να επενδύει για… ένα χρόνο!!! Δεν το λες και τόσο καλή επιχειρηματική πρόταση.

Κι έτσι το BCL αυτή τη στιγμή δεν είναι ακριβώς ο… δεύτερος πόλος στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Είναι μια αξιόλογη πρόταση, που έχει πλάνο, έχει όραμα, έχει αυτογνωσία. Κυρίως είναι μια διοργάνωση που έχει συγκεκριμένη στόχευση

Με μόλις πέντε χρόνια παρουσίας, το BCL θα έχει φέτος 41 (από τις 44) ομάδες που έχουν τερματίσει στην πρώτη οχτάδα των Εθνικών Πρωταθλημάτων. Παράλληλα παρουσιάζει 14 πρωταθλητές από 25 διαφορετικά Πρωταθλήματα χωρών.

Η Euroleague παρουσιάζει 6 πρωταθλητές (αν υπολογίσουμε και την Μακάμπι θα πάει 7) αλλά βέβαια είναι άλλη διαδικασία. Το Eurocup έχει τρεις.

Οι ομάδες της Euroleague έχουν ένα μέσο όρο 3,44 στις θέσεις των Εθνικών Πρωταθλημάτων. Στο BCL αντίστοιχα είναι στο 4,54 και στο Eurocup πάμε στο 5,75. Δηλαδή σχεδόν η τελευταία θέση της εξάδας.

Θα επιμείνω όμως ότι με την σταθεροποίηση, την καθιέρωση του BCL ως δεύτερη καλύτερη διοργάνωση, το ευρωπαϊκό μπάσκετ «φωνάζει» ότι ΤΩΡΑ έχει περισσότερη ανάγκη από ποτέ, τη συνεργασία.

Η Euroleague και το BCL μπορούν να φτιάξουν ένα πολύ ελκυστικό προϊόν, αγωνιστικά, εμπορικά και να κάνουν ΟΝΤΩΣ πραγματική «επανάσταση» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Θα είναι μια διαδικασία όπου ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ διοργανώσεις θα βγουν ωφελημένες.

Διαβάστε όλα τα blog του συντάκτη εδώ