Δύο χρόνια από το χαμό του μεγάλου Κόμπι Μπράιαντ

Ο Κόμπι Μπράιαντ θεωρείται ένας από τους κορυφαίους αθλητές που περπάτησαν ποτέ στον πλανήτη μας.

Και όχι άδικα. Ο Κόμπι έγινε και παραμένει αφίσα σε πολλά δωμάτια, έμεινε στην ιστορία για το τεράστιο ταλέντο του και τη «λάμψη» που εξέπεμπε. Ήταν σταρ. Με όλη τη σημασία της λέξεως: Ως αθλητής, ως προσωπικότητα. Γέμιζε όλο το NBA με την παρουσία του.

Σαν σήμερα, το 2020, εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων αρχικά σοκαρίστηκαν και στη συνέχεια βυθίστηκαν στη θλίψη. Το δυστύχημα με το ελικόπτερο έκοψε το νήμα της ζωής του Κόμπι, της 13χρονης κόρης του, Τζίτζι κι άλλων επτά ανθρώπων. Ένα απέραντο «γιατί» συνόδεψε το «δεν το πιστεύω, μακάρι να είναι fake news»!

Ο Κόμπι δε φαινόταν κάτι γήινο σ’ εμάς. Το αντίθετο, φαινόταν ως ήρωας με υπερφυσικές δυνάμεις που δε θα μπορούσε ποτέ να νικηθεί. Δεν ήταν εγωιστής, αλλά νικητής. Πρωταθλητής. Και κυρίως ήταν σούπερ σταρ, όπως αναφέραμε προηγουμένως.

Άλλο «μεγάλος παίκτης» κι άλλο «σούπερ σταρ»! Το τελευταίο απαιτεί πολλά περισσότερα από το να πετυχαίνεις πολλούς πόντους και να κατακτάς πρωταθλήματα. Κατ’ αρχήν σημαίνει ότι αυτό το χαρακτηρισμό τον έχεις κατακτήσει από την αναγνώριση και την αποδοχή του κόσμου και δεν έχεις αυτοπροσδιοριστεί.

Σημαίνει να διαθέτεις τη λάμψη της αναγνώρισης σε κάθε σου βήμα. Την αποδοχή και το θαυμασμό. Δεν είναι εύκολο να είσαι «σταρ» και φυσικά δε μπορεί να γίνει ο καθένας.

Ο Κόμπι Μπράιαντ κατέκτησε τα πάντα πολύ νωρίς κι αυτό σε οδηγεί σε μια ανατριχιαστική υπόθεση ότι κάτι ανεξήγητο τον οδήγησε σε αυτό, διότι θα «έφευγε» και πολύ νωρίς. Ένας υπερπαίκτης και υπεραθλητής, που κατάφερε να «κερδίσει» τόσο στα παρκέ του μπάσκετ όσο και στο εμπορικό κομμάτι. Λειτούργησε ακριβώς όπως κάθε σούπερ σταρ, σπάνιας κοπής, one of a kind που λέμε.

Ήταν μια τεράστια προσωπικότητα που έκανε πολύ όμορφη τη ζωή μας. Που ξεδίπλωνε τις αρετές του και τα μάτια σου δεν τον χόρταιναν. Που έβλεπες τις κινήσεις του κι απορούσες αν όλα όσα κάνει είναι τόσο απλά όσο φαίνονται.

Η θλιβερή είδηση εκείνης της βραδιάς, σκοτείνιασε ένα μεγάλο μέρος των μπασκετικών μας χρόνων. Όπως πχ το ’93 με την περίπτωση του Ντράζεν Πέτροβιτς.

Δύο χρόνια μετά ο Κόμπι, η Τζίτζι και επτά ακόμα άτομα που επέβαιναν στο ελικόπτερο και πέθαναν ακαριαία μετά την πρόσκρουση παραμένουν στη μνήμη μας, πλάι σ’ ένα τεράστιο «γιατί»! Μπορεί ο σταρ των Λέικερς μέσα από τις αναμνήσεις ή τα βίντεο με τα κατορθώματά του να παραμένει «ζωντανός» στη μνήμη μας αλλά σε πιάνει σίγουρα, μια μεγάλη πίκρα όταν αναλογίζεσαι πόσοι νέοι άνθρωποι έφυγαν τόσο νωρίς.