Είδατε τι χάνετε

Κακά τα ψέματα ο αγώνας της Μαδρίτης ίσως αποδειχθεί ιστορικής σημασίας όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό αλλά και για το ευρωπαϊκό μπάσκετ με δεδομένη την πρόθεση των «πράσινων» ν’ αποχωρήσουν από την Ευρωλίγκα. Θα έχουμε λοιπόν την πρώτη διαρροή από την σεζόν 2001-2002 και μετά, όταν «ενώθηκε» το ευρωπαϊκό μπάσκετ και θα πρέπει να συνηθίσουμε μια περίεργη πραγματικότητα: Παναθηναϊκό χωρίς Ευρωλίγκα αλλά και Ευρωλίγκα χωρίς Παναθηναϊκό.

Οντως είναι παράξενα τα πράγματα. Φυσικά και επιτρέπεται να ρωτήσει κάποιος: «Μα καλά τόσο σίγουρος είσαι ότι ο Παναθηναϊκός θα αποχωρήσει από την Ευρωλίγκα;». Μα εδώ που έχει φτάσει η κατάσταση θα πρέπει να υπάρξουν υποχωρήσεις (αμοιβαίες) που μοιάζουν απίθανες! Στο σημείο που έχει φτάσει η σχέση των δύο πλευρών δεν υπάρχει επιστροφή. Κι αν η Ευρωλίγκα απολαμβάνει να ρίχνει πρόστιμα σε Παναθηναϊκό και Δημήτρη Γιαννακόπουλο (άλλωστε είναι αποδοτικό αυτό, γεμίζουν και τα ταμεία) η απέναντι πλευρά δεν το χαίρεται ιδιαιτέρως.

Δεν είναι απλώς οριακό το σημείο στη σχέση των δύο πλευρών. Εχει υπάρξει ρήξη. Με όσα έχουν ειπωθεί, γραφτεί, εννοηθεί, συμβεί δεν είναι δυνατόν- εκτιμώ τουλάχιστον- να υπάρξει κάποια αλλαγή! Σκεφτείτε μόνο ότι θα μιλάμε για μια κατάσταση εντελώς διαφορετική απ’ αυτή που ζούμε τώρα, που καθημερινά παρακολουθούμε τουλάχιστον ένα «επεισόδιο».

Ο Παναθηναϊκός μπαίνει σε αχαρτογράφητα μονοπάτια αλλά γι’ αυτά θα έχουμε να πούμε περισσότερα μετά το τέλος των πλέι οφ, με δεδομένο ότι η κατάκτηση του πρωταθλήματος προσφέρει πλέον ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο. Μην ξεχνάτε ότι θα είναι το μοναδικό τρόπαιο της σεζόν. Και θα κριθεί στο ΟΑΚΑ.

Απ’ εκεί και πέρα όμως οι «πράσινοι» έδειξαν σε όλο τον κόσμο, με την αντεπίθεσή τους στην τελευταία περίοδο, με τον χαρακτήρα που έβγαλαν, με την ατσάλινη θέληση και την βαριά φανέλα ότι η Ευρωλίγκα χάνει ένα πολύ σημαντικό στέλεχος. Μια μεγάλη ομάδα, με πλούσια τροπαιοθήκη που πάντα θα βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο. Για να είμαστε ειλικρινείς, ομάδα που βρίσκεται ψηλά από το 1993 και μετά, δεν βρίσκεις. Εστω κι αν τα τελευταία χρόνια η οικονομική κρίση χτύπησε και μαζί η νομοτέλεια (δεν γίνεται να παίρνεις 30 τίτλους ή 20 φάιναλ φορ σερί) ο Παναθηναϊκός αποδείχθηκε ανθεκτικός, άντεξε σε φουρτούνες και είναι πάντα ΠΑΡΩΝ ανάμεσα στους καλύτερους ακριβώς επειδή έχει συνέπεια και συνέχεια.

Η Ευρωλίγκα ΔΕΝ έχει πολυτέλεια να χάνει τέτοιες ομάδες και σίγουρα η αποχώρηση του Παναθηναϊκού (όπως θα ίσχυε και για τις περισσοτερες από τις 11 ομάδες με τα βαριά συμβόλαια αν κάποια αποχωρούσε) θα είναι ισχυρό πλήγμα. Κι επιμένω ότι η Ευρωλίγκα ΠΡΕΠΕΙ να καταλάβει ότι η θέση του Παναθηναϊκού είναι εκεί.

Θα μας πείτε ότι θα είναι το ίδιο και για τον Παναθηναϊκό. Ναι… Σίγουρα! Δεν λέει κανείς το αντίθετο. Μόνο που ο Παναθηναϊκός μπαίνει συνειδητά σε αχαρτογράφητα νερά θέλοντας προφανώς να «χτίσει» κάτι καινούργιο. Ο καθένας λοιπόν ας πάρει τα ρίσκα του.