Θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η Εθνική ομάδα είναι πάνω απ’ όλους. Μπορεί να το έχουμε ξεχάσει, αλλά εκεί ούτε οπαδικά χωρούν, ούτε εγωισμοί ούτε φυσικά χρωματισμένα γυαλιά.
Γι’ αυτό κι επιμένω ότι η Εθνική ομάδα χρειάζεται πάντα τους καλύτερους. Γιατί δεν έχει ανάγκη μόνο από την αγωνιστική τους αξία αλλά και από την προσωπικότητά τους. Απ’ όσα πρεσβεύουν. Και φυσικά απ’ όσα θα μεταλαμπαδεύσουν στις επόμενες γενιές.
Και δε χρειάζεται μόνο τους καλύτερους παίκτες.
Θα πρέπει να έχει τον καλύτερο πρόεδρο στην Ομοσπονδία.
Με όραμα για το μέλλον και σχέδιο. Η Ομοσπονδία χρειάζεται ανανέωση κι αυτό είναι δεδομένο. Οφείλουμε μια τεράστια αναγνώριση και σεβασμό στο έργο του Γιώργου Βασιλακόπουλου, αλλά η στιγμή της αποχώρησης έχει φτάσει. Και φυσικά η νέα διοίκηση να απονείμει τον δέοντα σεβασμό στον επί σειρά ετών ηγέτη του ελληνικού μπάσκετ.
Η Εθνική θα πρέπει να έχει και τους καλύτερους παίκτες.
Και αυτό το «ανοιχτό παράθυρο» που άφησε ο Βασίλης Σπανούλης ενόψει του προολυμπιακού είναι κάτι πολύ σημαντικό. Είναι κάτι που μας χαροποιεί όλους. Διότι αυτή τη στιγμή ο κορυφαίος παίκτης της Εθνικής είναι ο Αντετοκούνμπο. Χωρίς δεύτερη κουβέντα. Η κορυφαία προσωπικότητα, όμως, που διαθέτει το ελληνικό μπάσκετ αυτή την περίοδο, είναι ο Σπανούλης.
Είναι γνωστό άλλωστε ότι μια ομάδα δεν κρίνεται στο γήπεδο αλλά κυρίως στ’ αποδυτήρια…
Και η παρουσία του μαζί με τον Γιάννη αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά που έχουν παραστάσεις (Καλάθης, Παπαπέτρου, Σλούκας, Παπανικολάου, Πρίντεζης πχ) αλλά και πολύ μέλλον (Μήτογλου, Παπαγιάννης) δημιουργούν ένα εξαιρετικό σύνολο. Με πολλούς να πηγαίνουν να διεκδικήσουν την τελευταία τους μεγάλη διοργάνωση, τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και μετά να παραδώσουν… Μια κατάσταση «ώριμη» και μια κληρονομιά βαριά…
Θα πρέπει να έχει και τον κορυφαίο Έλληνα προπονητή.
Κι εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Όπως έγραψα και μετά τον αγώνα με την Βουλγαρία, ούτε ο Θανάσης Σκουρτόπουλος ούτε οι παίκτες που βρέθηκαν στο Σαράγεβο θα φορτωθούν όλες τις παθογένειες ετών. Ανεξάρτητα αν είναι ο εύκολος στόχος, ο Σκουρτόπουλος έχει δουλέψει πάρα πολύ στην Εθνική.
Η εξομάλυνση των σχέσεων με τους Μπακς (που ήταν σε πολύ άσχημο σημείο) αλλά και η εκμετάλλευση των «παραθύρων» για να ανοίξει η δεξαμενή των παικτών (θα δείτε και τον Φεβρουάριο περισσότερα) είναι δικά του έργα. Παράλληλα με τον προγραμματισμό της κατάστασης καθώς έχει να παραδώσει κάτι στέρεο οργανωτικά, εφόσον αποφασιστεί η αντικατάστασή του.
Αν η νέα διοίκηση αποφασίσει να δώσει στο τιμόνι π.χ. στον κορυφαίο Έλληνα προπονητή αυτή την εποχή, με δύο τρόπαια Euroleague, τον Δημήτρη Ιτούδη (θεωρητικά μιλάμε) τότε ο νυν Ομοσπονδιακός είναι πιθανότερο να συνεχίσει να βρίσκεται στο τιμ παρά εκτός.
Και μαζί χρειάζεται και το καλύτερο επιτελείο. Οι κορυφαίοι Έλληνες προπονητές να είναι μαζί. Όλοι μαζί. για τον κοινό σκοπό.
Δεν προτείνουμε τίποτα, άλλωστε δεν είναι ο ρόλος μας αυτός. Απλώς μοιραζόμαστε ένα όραμα. Εκείνο ενός νέου προέδρου που θα βλέπει μακριά και σεβόμενος τη βαριά κληρονομιά που θα παραλάβει. Του συνδυασμού του μεγαλύτερου ηγέτη αυτή τη στιγμή με τον κορυφαίο Έλληνα μπασκετμπολίστα… Και φυσικά τον κορυφαίο Έλληνα προπονητή αυτή την περίοδο που θα έχει δίπλα του τους καλύτερους συνεργάτες. Όπως και να το δεις, σίγουρα συναρπάζει μια τέτοια κατάσταση.