Αν κάνουμε έναν απολογισμό στην Ευρωλίγκα και σε ό,τι αφορά στην Κανονική Περίοδο θα διαπιστώσουμε κάποια πράγματα που ομολογουμένως αποδεικνύουν ότι το επίπεδο έπεσε συγκριτικά με τις προηγούμενες χρονιές.
Το γεγονός ότι η απόσταση από την πρώτη τριάδα (Φενέρ, ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ) μεγάλωσε, όπως και ότι για πρώτη φορά στην ιστορία έκαναν και οι τρεις από 22 νίκες και πάνω, λένε πολλά. Επίσης, για πρώτη φορά στην ιστορία είδαμε και τέσσερις ομάδες να τερματίζουν στις 20 νίκες (βάζουμε και την ανεβασμένη Εφές) αλλά και κάποια ρεκόρ που παλαιότερα δεν εξασφάλιζαν πρόκριση.
Ο Παναθηναϊκός με 16-14 τερμάτισε στην 6η θέση όταν τις προηγούμενες χρονιές του ιδίου συστήματος, με το αντίστοιχο ρεκόρ θα ήταν στο όριο της οχτάδας. Επίσης η 7η Μπασκόνια και η 8η Ζαλγκίρις με ρεκόρ 15-15 (όσο και ο Ολυμπιακός που έμεινε εκτός στις ισοβαθμίες) τα προηγούμενα δύο χρόνια δεν θα έμπαιναν ποτέ στα πλέι οφ.
Η πρώτη (Φενέρ) είχε 5 νίκες διαφορά από τον τέταρτο, 7 από τον πέμπτο (Μπαρτσελόνα) και 10 από τον όγδοο. Πέρυσι μόνο δύο ομάδες είχαν πάνω από 20 νίκες, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και η Ρεάλ ισοβάθμησαν στην 3η θέση με 19 (με τόσες φέτος θα υπήρχε ισοβαθμία στην 5η θέση)…
Δεν χρειάζεται, φυσικά, να αναφέρουμε ότι ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έκαναν τις χειρότερες σεζόν τους στην τριετία του νέου συστήματος. Το καταλάβαμε…
Και κάτι τελευταίο που αφορά στην… ουρά.
Πρώτη φορά είδαμε ομάδες με 6 (Μπούντουτσνοστ) και 5 (Νταρουσάφακα) νίκες και τέσσερις ομάδες με μονοψήφιο αριθμό νικών (Χίμκι και Γκραν Κανάρια ακόμα).
Κι αυτό κάτι λέει. Γιατί τελικά από ισοδύναμους καταλήξαμε σε… ισοαδύναμους.