Ψάχνετε να βρείτε το κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη; Δε χρειάζεται. Το NBA είναι πάντα εκεί για να το θυμίζει σε όλους μας. Τον τρόπο αλλά και το «γιατί» τα καταλάβατε εδώ και μερικές ώρες.
Τo NBA συμμετέχει στην κοινωνία. Δεν είναι αποσπασμένο κομμάτι, ούτε κλεισμένο σε μια γυάλα. Το NBA ενθαρρύνει τους παίκτες του να συμμετέχουν σε κοινωνικές δράσεις. Να μην ασχολούνται ΜΟΝΟ με το μπάσκετ ή με τις επιχειρήσεις. Να είναι κάτι πολύ παραπάνω από το κορυφαίο πρωτάθλημα στον κόσμο! Να είναι ΕΝΑ με την κοινωνία. Να πρωτοπορεί. Να μάχεται.
Με την ιστορία του Τζορτζ Φλόιντ είχαμε τις πρώτες αντιδράσεις από τα αστέρια του NBA. Δυναμικές αντιδράσεις. Με σκληρές δηλώσεις. Είναι διάσημοι, έχουν φωνή. Ο κόσμος θέλει να τους ακούσει.
Δεν διστάζουν να τα βάλουν με τον πλανητάρχη. Ο Τραμπ θα τα… ακούσει! Διότι έχουν φωνή και θέλουν να παλέψουν, δεν θα διστάσουν. Ξέρουν τη δύναμή τους και θα την χρησιμοποιήσουν.
Μα αυτούς τους αθλητές δεν θέλουμε; Και το NBA δεν είναι το νούμερο ένα στον πλανήτη μόνο και μόνο επειδή έχει τους καλύτερους, τους πιο θεαματικούς, τους πιο εντυπωσιακούς. Ούτε επειδή διαθέτει marketing ζηλευτό και προχωρημένο. Ούτε επειδή έχει αρχές και πολιτισμό… Άλλωστε δεν δίστασαν παλαιότερα να ζητήσουν από τον ιδιοκτήτη των Κλίπερς να πουλήσει την ομάδα, επειδή είχε κάνει ρατσιστικές δηλώσεις.
Είναι το καλύτερο κυρίως γιατί προβάλλει την προσωπικότητά του, συνολικά. Αθλητές που ενδιαφέρονται κι έχουν άποψη. Και κυρίως είναι κοντά στον κοινωνία.
Δεν θέλω να κάνω συγκρίσεις, είναι ανώφελο… Είναι τρομερό το πως ο Κάρι, ο ΛεΜπρόν και τόσοι ακόμα τη… λένε τόσο άγρια στον Τραμπ για όλες τις ανορθογραφίες του.
Είναι τρομερό το πως αποφασίζουν ΟΛΟΙ να μποϊκοτάρουν αγώνα PlayOffs για να κινήσουν το λαϊκό αίσθημα. Για ένα θέμα σοβαρό, όπως του Τζέικομπ Μπλέικ.
Και είναι τρομερό- και αναφέρομαι στα δικά μας καμάρια- το πως δεν έχουν σηκωθεί να φύγουν από έναν αγώνα που τρώνε κέρματα, αναπτήρες, μαχαίρια στα κεφάλια και κινδυνεύουν. Η δική τους ζωή… Όχι κάποιου άλλου.
Γι’ αυτό λοιπόν είμαστε ΤΟΣΟ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ του NBA. Γιατί όντως είναι more than a game. Κι επειδή, όντως, NBA cares.
Προσωπικά γι’ αυτό θεωρώ GOAT τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ. Διότι δεν ήταν MVP και πρωταθλητής στο γήπεδο, μόνο. Αλλά είχε και φωνή. Είχε δράση κι αντίδραση.
Μπράβο τους…