Η Εθνική ομάδα ηττήθηκε κατά κράτος από τους Βραζιλιάνους σε όλα τα επίπεδα. Κι αυτό πρέπει να το αναφέρουμε εξ αρχής ώστε να είμαστε δίκαιοι. Γι’ αυτό άλλωστε επιμένω ότι θα χαρακτηριστεί «μάθημα» αυτή η ήττα μόνο και μόνο αν μάθουν απ’ αυτήν. Αλλιώς, δεν έχει νόημα να συζητάμε περισσότερο!
Στον πρόλογό μου ανέφερα ότι ηττηθήκαμε κατά κράτος. Εννοώ σε θέμα μυαλού, διαχείρισης, τακτικής, προσέγγισης του αγώνα. Οι Βραζιλιάνοι ήταν έτοιμοι να παίξουν… τελικό! Ηταν αποφασισμένοι ακόμα και να… ρίξουν ξύλο και να ξοδέψουν φάουλ αρκεί να μην δεχτούν καλάθι.
Ο Πέτροβιτς έριξε έναν κοντύτερο αλλά πολύ σκληρό παίκτη, τον 39χρονο Γκαρσία, επάνω στον Γιάννη που… έσπρωχνε συνέχεια και στην συνέχεια δίνονταν βοήθειες. Οσο έμπαιναν τα σουτ (7/12 τρίποντα στο ημίχρονο) όλα φαίνονταν καλά. Αλλά δεν ήταν.
Για εμάς τα κακά μαντάτα άρχισαν- κατά την ταπεινή μου άποψη- μετά το 0-7 στο τέλος του πρώτου μέρους. Οταν το 40-23 (προϊόν της εξαιρετικής παρουσίας Καλάθη και Σλούκα στο παρκέ) έγινε 40-30… Οι Βραζιλιάνοι ποτέ δεν πίστεψαν ότι ο αγώνας τελείωσε.
Η Εθνική σε αποσύνθεση
Το τρίτο δεκάλεπτο ήταν καταστροφή… Οι Βραζιλιάνοι πήραν το ρυθμό, πήραν τη ψυχολογία, επέστρεψαν και κυριάρχησαν. Το υποδειγματικό παιχνίδι του Βαρεζάο έδειξε αντίστοιχα το δικό μας πρόβλημα: Σε σετ παιχνίδι τα πεντάρια μας δεν είναι παραγωγικά. Κι επίσης όταν έχει την μπάλα ο Γιάννης οι υπόλοιποι δεν ακολουθούν το παιχνίδι του.
Πλέον ποντάρεις στο περιφερειακό σουτ όταν το μεγάλο σου πρόβλημα είναι το σουτ!!! Τα 7/12 τρίποντα του πρώτου μέρους έγιναν 2/14 στο δεύτερο…
Κι από την άλλη;
Ο Βαρεζάο εκτέλεσε και δημιούργησε με τους υπόλοιπους να κινούνται πανέξυπνα και ταυτόχρονα εμείς ήμασταν soft στην άμυνα! Δεν είναι δυνατόν να έχει πάρει 17 προσπάθειες, να έχει 22 πόντους με 2 βολές μόλις…
Οι 49 πόντοι του β΄μέρους τα λένε όλα.
Τα… γερόντια της Βραζιλίας (Βαρεζάο- Γκαρσία και Μπαρμπόσα) άλλαξαν όλο το παιχνίδι. Το ψηλό σχήμα της Ελλάδας αποδείχθηκε δυσλειτουργικό και εδώ υπάρχει ένα ερώτημα: Γιατί δεν επιμείναμε στο σχήμα με Καλάθη και Σλούκα;
Οπως επίσης οι Βραζιλιάνοι διαχειρίστηκαν καλύτερα το ρόστερ τους σε αντίθεση με εμάς που κλείσαμε το rotation… Κι αν στο τέλος βρεθήκαμε να κάνουμε θαύμα αυτό οφείλεται σε δύο ανοησίες του Λουθ (αντιαθλητικό) και του Λουζάντα (φάουλ στον Σλούκα).
Και φυσικά ο αγώνας δεν χάθηκε από την άστοχη βολή του Σλούκα. Ισως να ήταν και… Θεία Δίκη.
Μόνο τελικοί απ’ εδώ και πέρα
Ας αφήσουμε κατά μέρος τις οχτάδες μέχρι να ξαναδούμε στο γήπεδο μια κανονική Εθνική ομάδα. Να γίνει μάθημα, δηλαδή, αυτός ο αγώνας. Και θα γίνει- όπως προανέφερα- αν μάθουμε. Να κάνουμε «χρήσιμη» αυτή την ήττα.
Πάμε λοιπόν πρώτα να περάσουμε στους «16» και τα υπόλοιπα θα τα δούμε μετά.
Διαβάστε όλα τα μπλογκ του συντάκτη εδω
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Aκολουθήστε το Sportime στο Instagram