Πριν μας πείτε το οτιδήποτε για τον Τζόρντι Μπερτομέου θα μας επιτρέψετε να σας υπενθυμίσουμε κάποια πράγματα προκειμένου να είναι ξεκάθαρη η θέση μας.
Τα όσα έχουν γράψει τόσο ο υπογράφων όσο και το Sportime για τις πρακτικές του Μπερτομέου, τόσα χρόνια, προφανώς δεν έχουν γραφτεί αλλού. Και κατά κάποιο τρόπο αυτός ο ξεσηκωμός επτά ομάδων αποτελεί δικαίωση για εμάς που επιμέναμε τόσα χρόνια να καυτηριάζουμε, με στοιχεία, την καθεστωτική αντίληψη του Καταλανού παράγοντα.
Στις 9 Σεπτεμβρίου σε μια πλήρη αντίθεση σε όσα είχαν ανακοινωθεί από τον Μπερτομέου σχετικά με το υγειονομικό πρωτόκολλο, είχαμε αναφέρει ότι «και πολύ καλά τους κάνει». Από τη στιγμή κατά την οποία, άνθρωποι που βάζουν εκατομμύρια, στέκονταν και τον άκουγαν απλώς.
Παρεμπιπτόντως αυτό το υγειονομικό πρωτόκολλο ήταν τόσο απάνθρωπο και παράλογο που άλλαξε στην πορεία. Και προσαρμόστηκε στις επιταγές των καιρών…
Στις 25 Μαϊου αναφέραμε ότι ο Μπερτομέου ήταν ο μοναδικός ηττημένος σε μια διοργάνωση που δεν είχε νικητή. Τότε που αποδείχθηκε ότι τα πλάνα επανέναρξης ήταν παράλογα, ουτοπικά και αναφέρονταν μόνο για επικοινωνιακούς λόγους.
Ακριβώς αυτά τα επικοινωνιακά παιχνίδια είχαμε αναφέρει στις 30 Απριλίου. Και δικαιωθήκαμε περίπου ένα μήνα μετά.
Στις 16 Απριλίου του 2020 είχαμε αφιερώσει στον Μπερτομέου ένα άρθρο σχετικά με το πόσο τον εξέθεσαν κάποιες ανακρίβειες που είχε πει. Την ίδια ημέρα είχαμε αναφέρει ξεκάθαρα ότι ο Μπερτομέου καλύπτει την αδυναμία του πουλώντας ελπίδα.
Με πολύ ειρωνική διάθεση τον αντιμετωπίσαμε στις 19 Μαρτίου. Τότε που αναφέραμε ότι πρέπει να κάνει πλάκα, με αφορμή την επιστολή του προς τους μετόχους. Είχε προηγηθεί ακόμα ένα παραλήρημα ανακριβειών και επιχειρημάτων γεμάτα δημιουργική ασάφεια.
Στις 12 Μαρτίου του 2020 κι ενώ η Euroleague είχε εκτεθεί στέλνοντας τον Ολυμπιακό στο Βερολίνο κι έχοντας τον Παναθηναϊκό με τις… βαλίτσες στο χέρι για Κωνσταντινούπολη, ήμασταν ακόμα πιο κατηγορηματικοί. «Ώρα να φεύγεις» είχαμε γράψει προς τον κ.Μπερτομέου. Θεωρούσαμε ότι η παραμονή του μόνο κακό θα μπορούσε να κάνει πλέον στη διοργάνωση.
Θα μπορούσαμε να βάλουμε πολλά ακόμα. Όπως τη σταθερή κι αταλάντευτη θέση μας σχετικά με το πόσο κακό προκαλεί στα εγχώρια πρωταθλήματα. Με την άρνησή του να συνεργαστεί με τη FIBA. Με τη νοοτροπία του… ηγεμόνα που έχει και λογαριασμό δε δίνει.
Πλέον όμως τα πράγματα άλλαξαν. Οι επτά ομάδες που βρίσκονται απέναντί του δεν είναι αμελητέες ποσότητες. Και φαίνεται ξεκάθαρα ότι έφτασε η ώρα να γίνει αυτό που είχαμε γράψει στις 12 Μαρτίου: Είναι ώρα να πηγαίνει… Έστω και μετά από 21 χρόνια.
Κι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με ομάδες που ήταν σταθερά απέναντι. Ο Παναθηναϊκός π.χ είχε πάντα σταθερά αντίθετη θέση από τον Μπερτομέου. Με τις εξελίξεις έχουμε μπροστά μας μια κατάσταση ξεκάθαρη:
Ο Παναθηναϊκός είχε απόλυτο δίκιο αλλά ο τρόπος που το εξέφραζε τον καθιστούσαν αντιπαθή και αναξιόπιστο στις άλλες ομάδες.
Όμως κλαμπ όπως ο Ολυμπιακός, η ΤΣΣΚΑ και η Αρμάνι Μιλάνο ουδέποτε υπήρξαν απέναντι στον Μπερτομέου. Η Ζαλγκίρις, επίσης, μέσω του εκπροσώπου της πέρυσι τέτοια εποχή ανέφερε ότι είναι… ευλογία για την Euroleague να έχει τον Μπερτομέου! Η Εφές είναι μια ξεχωριστή κατηγορία. Ανήκει σε ένα γκρουπ ομάδων που δε θέλουν να βλέπουν τη FIBA ούτε ζωγραφιστή…
Παράλληλα έχουμε μπροστά μας και το πλέον τρανό παράδειγμα για το πως γίνονται οι σοβαρές κινήσεις: Συντονισμένα, με μυστικότητα, χωρίς κραυγές και με συμμαχίες. Πλέον ο Μπερτομέου είναι σε πολύ δύσκολη θέση και το… χαμόγελο της Τζοκόντα που κουβαλάει δε θα του φέρει λύση.
Τώρα δεν έχει απέναντί του έναν μοναχικό Παναθηναϊκό που κραυγάζει αλλά μια συντονισμένη κίνηση επτά κολοσσών του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Δε θα θέλαμε να βρισκόμαστε στη θέση του.