Αντετοκούνμπο δεν υπάρχουν πολλοί. Για το γήπεδο μιλάμε. Για το παρκέ. Δεν είναι και τόσο σίγουρο ότι όποιος παίξει μπάσκετ θα φτάσει σ’ αυτό το επίπεδο. Όμως…
Φυσικά και μπορούν όλοι να γίνουν «Αντετοκούνμπο» στον τομέα τους. Είτε λέγεται εργασιακός χώρος, είτε έχει να κάνει με κοινωνικές/διαπροσωπικές σχέσεις. Είτε λέγεται σχολείο, πανεπιστήμιο… Είτε ακόμα και σε αθλητική ομάδα. Το να σε έχει κάποιος ψηλά για τη συμπεριφορά σου, για τις αξίες που πρεσβεύεις, επειδή είσαι καλός, αγαπητός και ιδανικός συμπαίκτης.
Μπορούμε όλοι να γίνουμε MVP στη ζωή μας, στον τομέα μας. Κι αυτό το παιδί από τα Σεπόλια μας δείχνει το δρόμο. Ο δικός του δεν ήταν εύκολος. Θυμηθείτε από που ξεκίνησε και δείτε που έφτασε… Ποιο είναι το καλό με τον Γιάννη; Ρωτήστε τους φίλους του: Παραμένει ο Γιάννης από τα Σεπόλια. Κι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.
Να μη ξεχνάς ποτέ από που ξεκίνησες, λοιπόν. Κι αυτό κάθε μέρα να σου δίνει κίνητρο για περισσότερη δουλειά, για μεγαλύτερη δίψα. Να βάζεις στόχους. Ο Γιάννης πρώτα έγινε MVP στη ζωή και μετά στο NBA. Πρώτα δεν έκανε έκπτωση στους κανόνες αξιών του κι αυτό αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη για ακόμη σκληρότερη δουλειά.
Κατά την ταπεινή μου άποψη αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα προς όλους. Ότι τίποτα δεν είναι απίθανο αν έχεις στόχο και δουλεύεις σκληρά.
Κάποτε… ονειρευόμασταν τη στιγμή που θα βλέπαμε έναν Έλληνα παίκτη να παίρνει μερικά λεπτά συμμετοχής στο NBA. Και τώρα έχουμε τον… back to back MVP. Μα δεν είναι τρελό και υπέροχο μαζί;
Σε ό,τι αφορά στα υπόλοιπα δεν υπάρχουν λόγια. Ο Γιάννης πέτυχε κάτι που μόνο ο Μάικλ Τζόρνταν (το 1988) και ο Χακίμ Ολάζουον (το 1994) έχουν πετύχει: Βραβείο πολυτιμότερου παίκτη και αμυντικού της χρονιάς την ίδια σεζόν!
Γίνεται ο δεύτερος παίκτης των Μπακς, με διαφορά περίπου… μισού αιώνα από τον πρώτο (Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ) που κατακτά συνεχόμενους τίτλους MVP σεζόν.
Από το 1956, όταν καθιερώθηκε το βραβείο του MVP, συνεχόμενες χρονιές, εκτός από τον Γιάννη, το έχουν κατακτήσει οι Μπιλ Ράσελ, Ουίλτ Τσάμπερλεν, Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, Λάρι Μπερντ, Μόουζες Μαλόουν, Μάτζικ Τζόνσον, Μάικλ Τζόρνταν, Τιμ Ντάνκαν, Στιβ Νας, ΛεΜπρόν Τζέιμς και Στεφ Κάρι.
Τα λόγια δεν έχουν σημασία. Να είναι πάντα καλά ο Γιάννης… Και με τις ευχές μας για τον επόμενο μεγάλο στόχο: Το πρωτάθλημα.
Έτσι κι αλλιώς αυτό το παιδί μας έπεισε ότι όλα γίνονται. Τουλάχιστον ο ίδιος μπορεί… Και θα κάνει τα πάντα για να το πετύχει.