Γουόριορς- Μάβερικς: Η ανάλυση του τελικού της Δύσης
Η πρώτη προσέγγιση πριν από την έναρξη της σειράς των τελικών της δυτικής περιφέρειας στο ΝΒΑ ανάμεσα στο Γουόριορς και Μάβερικς. Γράφει ο Νίκος ΜπουρλάκηςΟι Μάβερικς και οι Γουόριορς που θα αναμετρηθούν στους τελικούς της δυτικής περιφέρειας του NBA είναι δύο ομάδες που δε θα μπορούσαν να διαφέρουν περισσότερο η μία από την άλλη.
Οι Γουόριορς μπορούν να κάνουν φοβερά πράγματα στην επίθεση. Όλη τους η λογική βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη συνεχή κίνηση και στην ισότιμη λειτουργία. Δε διαθέτουν μόνο έναν παίκτη ο οποίος διαχειρίζεται και μονοπωλεί αποκλειστικά την επίθεση. Έχουν πολλούς δημιουργούς που εναλλάσσονται στο να «χτίζουν» σουτ ο ένας για τον άλλον αλλά και τον εαυτό τους.
Ο Κάρι είναι εξαιρετικός χειριστής, αλλά μπορεί να πασάρει καλά και να δημιουργήσει το δικό του σουτ. Ο Τζόρνταν Πουλ το ίδιο. Ο Κλέι Τόμπσον μπορεί να φτιάξει δικό του σουτ ενώ ο Ντρέιμοντ Γκριν χειρίζεται ιδανικά τη μπάλα και πασάρει αλλά δε μπορεί να δημιουργήσει δικό του σουτ.
Σπάνια βλέπεις παίκτες χωρίς τη μπάλα στα χέρια τους να στέκονται ακίνητοι και να περιμένουν τη σειρά τους. Όλοι κινούνται, κόβουν προς το καλάθι, στήνουν σκριν ή τρέχουν γύρω απ’ αυτά, δημιουργούν πλεονεκτήματα τόσο κοντά όσο και μακριά απ’ εκεί που βρίσκεται η μπάλα.
Οι Γουόριορς δεσμεύουν την επιθετική τους αποτελεσματικότητα στη δημιουργία από πολλά σημεία στο παρκέ. Ο Γκριν είναι ο κυριότερος. Αυτός που παίρνει αποφάσεις στην κορυφή. Μπορεί επίσης να δεχθεί τη μπάλα στο post και να βρει αμέσως τους παίκτες που έχουν «κόψει» προς τη ρακέτα ή εκείνους που κινούνται αλλά και τους σουτέρ.
Κι αν αυτό δε λειτουργήσει, τότε η μπάλα θα πάει στον Κάρι ή τον Ποιυλ για να δημουργήσουν πλεονέκτημα με τον κλασικό τρόπο, με ένα σκριν ψηλά.
Από την άλλη πλευρά οι αντίπαλοι των Γουόριορς, Ντάλας Μάβερικς είναι στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.
Με τον Λούκα Ντόντσιτς να είναι εκείνος γύρω από τον οποίο κινούνται τα πάντα και με όλο το σεβασμό προς το supporting cast των Μάβερικς χωρίς τον Σλοβένο, δε θα μπορούσαν να λειτουργήσουν.
Για να καταλάβετε με τον Ντόντσιτς στο παρκέ οι Μάβερικς έχουν κατά μέσο όρο 115,7 πόντους στην επίθεση και είναι η δεύτερη καλύτερη στο πρωτάθλημα. Όταν ο Σλοβένος δεν αγωνίζεται, πέφτουν στην 20 θέση.
Παρά την αντίληψη ότι αυτή η ομάδα είναι κατά κύριο λόγο επικεντρωμένη στον Ντόντσιτς, οι Μάβερικς έχουν μερικούς δευτερεύοντες χειριστές της μπάλας, πλέι μέικερ και σκόρερ, που έχουν παίξει αρκετά καλά τον ρόλο εκείνου που «ξεκουράζει» τον ηγέτη.
Ο Τζέιλεν Μπράνσον είναι ένας αποτελεσματικός περιφερειακός που μπορεί να δημιουργήσει τα δικά του σουτ. Ο Σπένσερ Ντιγουϊντι γίνεται ο κύριος χειριστής της μπάλας όποτε πρέπει να πάρει ανάσες ο Ντόντσιτς.
Οι Μάβερικς τρέχουν κάθε φορά που βρίσκουν ανοιχτό γήπεδο. Κι επίσης το pick and roll «Ισπανία» (έτσι το αποκαλούν) είναι εκείνο που τους βοηθά στο σετ παιχνίδι.
Τα σκριν στις γωνίες δίνουν ακόμα μια λύση που αν δεν προσέξουν οι Γουόριορς μπορεί να έχουν προβλήματα. Ο Ντόντσιτς είναι ικανότατος να ανοίξει πάσες προς τις γωνίες που θα εκμεταλλευτούν οι Μπούλοκ, Μπέρτανς, Κλέμπερ.
Αλλά το σκριν που παίρνει επάνω στη μπάλα ο Ντόντσιτς είναι η καλύτερή του. Ακριβώς επειδή ξέρει τι πρέπει να κάνει με τους αμυντικούς γύρω από τα σκριν και λειτουργεί με το δικό του ρυθμό. Σε σετ παιχνίδι, ο Σλοβένος δε μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα και οι Γουόριορς θα πρέπει να το αποτρέψουν.