Σας αρέσουν τα στατιστικά; Προσέξτε τώρα μετά από μια έρευνα τι ανακαλύψαμε σε ό,τι αφορά στο πρωτάθλημα της Α2 κατηγορίας της περιόδου 2018-2019.
Τέσσερις παίκτες έχουν βάλει το «4» ως πρώτο ψηφίο στην ηλικία τους: Ο 43χρονος Σταυρόπουλος του Μεσολογγίου, ο 42χρονος Ασημακόπουλος του Ιπποκράτη, ο 41χρονος Κόμματος του Ερμή και ο 40χρονος Βαρδιάνος του Αμύντα!
Μέσα στην χρονιά θα σαρανταρίσουν ο Νίκου του Διαγόρα, ο Χαρίσης του Ιπποκράτη, ο Κατούφας του Ιωνικού Νικαίας και ο Αγγελακόπουλος του Ηρακλή. Γιατί τώρα είναι 39 ετών. Αρα θα μιλάμε μέσα στην χρονιά για 8 παίκτες από 40 ετών και άνω!
Πάμε σε επιμέρους στατιστικά: Οχτώ παίκτες, λοιπόν, είναι από 39 ετών κι άνω. Βρίσκουμε 23 παίκτες ηλικίας από 35 ως 38 ετών και τέλος… 36 παίκτες με ηλικία από 30 ως 34 ετών.
Αυτό σημαίνει ότι στην Α2 της περιόδου 2018-2019 εμφανίζονται στα ρόστερ των ομάδων 67 παίκτες συνολικά ηλικίας από 30 ετών κι άνω! Και να φανταστείτε ότι «απουσιάζουν» και δύο ομάδες των οποίων η τύχη αγνοείται. Η μία είναι τα Τρίκαλα και η άλλη είναι ο Εθνικός.
Με όλο τον σεβασμό απέναντι σε παιδιά που αγαπούν αυτό που κάνουν (διότι η πλειοψηφία των παικτών στην Α2 δεν είναι κάτι άλλο από εραστές του μπάσκετ) δεν είναι εικόνα αυτή για το δεύτερο τη τάξει πρωτάθλημα της χώρας. Και με αφορμή την άσχημη εικόνα των «μικρών» Εθνικών όχι μόνο αυτό το καλοκαίρι αλλά γενικά τα τελευταία καλοκαίρια, αναρωτιέμαι γιατί η Ομοσπονδία δεν κάνει κάτι για να σταματήσει αυτήν την… ανακύκλωση παικτών που γίνεται εδώ και χρόνια στην Α2 κατηγορία.
Για ποιο λόγο η Ομοσπονδία δεν επιδιώκει το συγκεκριμένο πρωτάθλημα να αποκτήσει τον ρόλο του εκκολαπτηρίου ταλέντων και να σταματήσει αυτή την «ανωμαλία» που γίνεται και «χαλάει» τα μυαλά των νεαρών αθλητών; Για παράδειγμα στο δικό μου μυαλό πιο φυσιολογικό είναι να παίζει ένας νεαρός αθλητής πρώτα στην Α2 ή στην Β’ Εθνική, να παίρνει χρόνο στα πόδια του, να μαθαίνει να λειτουργεί και να αποφασίζει υπό πίεση, παρά να… γυαλίζει από τα 16 του τον πάγκο κάποιας ομάδας στην Basket League ή να θαμπώνει στο εφηβικό πρωτάθλημα.
Εχουμε ποτέ αναρωτηθεί πόσοι παίκτες από την Α2 προωθήθηκαν τα τελευταία χρόνια στην Basket League; Πρόχειρα δεν έρχονται και πολλοί στο μυαλό μας αλλά αν ανατρέξω παλαιότερα θα θυμηθώ πολλά παραδείγματα: Τον Σιγάλα που πρώτα ανέβηκε με τον Παπάγου στην Α1 και μετά καθιερώθηκε στον Ολυμπιακό. Τον Οικονόμου και τον Μυριούνη που πρώτα έκαναν μεγάλες εμφανίσεις στον Ιωνικό Νικαίας και τον Κρόνο, αντίστοιχα. Υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα με μικρότερης εμβέλειας παίκτες που όμως έκαναν σεβαστή καριέρα στην Α1 αφού όμως πρώτα είχαν σκληραγωγηθεί στην Α2 ή στην Β’ Εθνική όπως ο Σιούτης (από Μίλωνα), ο Γάκης (από Νέστορα), ο Ζέρβας (από Παπάγου)… Τα παιδιά των Αμπελοκήπων του Καλαφατάκη (Φλώρος, Σταυρακόπουλος κτλ), ή του Παπάγου του Ταυρόπουλου που έφτασαν στην Α1 «καταπίνοντας» κατηγορίες με την ομάδα τους.
Δεν μπορώ να καταλάβω λοιπόν τον λόγο για τον οποίο τόσα χρόνια η Ομοσπονδία παρακολουθεί χωρίς να αντιδρά αυτό που γίνεται στην Α2 κατηγορία. Αλλά και γιατί απορούμε με την εικόνα των «μικρών» Εθνικών όχι απαραίτητα στα αποτελέσματα αλλά στην νοοτροπία που περνούν στους νεαρούς αθλητές για fast track μεταγραφές και (δήθεν) εξέλιξη.
Μήπως ήρθε ο καιρός των αποφάσεων;
Στο Sportime της Παρασκευής (7/9) το περιοδικό της Super League