Η Εθνική ομάδα και οι προσδοκίες όλων μας

Η αλήθεια είναι ότι η Εθνική ομάδα που ετοιμάζεται για τις «μάχες» της στο Ευρωμπάσκετ έχει γεννήσει έντονα συναισθήματα στον κόσμο.

Το έχουμε ξαναγράψει άλλωστε ότι η Εθνική ομάδα είναι η απάντηση στην τοξικότητα που δυστυχώς κυριαρχεί σε αυτό που θέλουμε να ονομάζουμε «ελληνικό αθλητισμό». Γι’ αυτό και ο κόσμος «πλημμύρισε» το ΟΑΚΑ μέσα στον Αύγουστο.

Αρκετοί έκαναν λόγο για κόσμο που οι περισσότεροι δεν ήξεραν και τόσο μπάσκετ αλλά πήγαν να δουν τον Αντετοκούνμπο. Ακόμα κι έτσι να είναι (που δεν είναι), δε βρίσκουμε κάτι το κακό! Διαθέτουμε τον καλύτερο παίκτη στον κόσμο, τον οποίο συζητά όλος ο πλανήτης και μπορεί να μας φέρει κόσμο στο γήπεδο.

Το μπάσκετ και ο αθλητισμός χρειάζονται τον κόσμο που θα πάει στο γήπεδο να απολαύσει το είδωλο, τον παίκτη, τον αθλητή. Όχι να αποθεώσει τον (κάθε) πρόεδρο ώστε να πάρουν φόρα οι επικοινωνιακοί στρατοί.

Με τον καλύτερο μπασκετμπολίστα στον κόσμο, λοιπόν, με έναν από τους κορυφαίους Ευρωπαίους προπονητές, με πλήθος κορυφαίων αθλητών στην Euroleague και με παιδιά που ζουν κι αναπνέουν για την Εθνική ομάδα. Κι απολαμβάνουν κάθε λεπτό συμμετοχής στις εκδηλώσεις της, είτε πρόκειται για προπονήσεις είτε για αγώνες.

Είναι απόλυτα λογικό, λοιπόν, να υπάρχει αναμονή ως ανυπομονησία. Να υπάρχει προσδοκία κι ελπίδα, έστω και σε βαθμό υπερβολής που ούτως ή άλλως είναι «αναμενόμενο» να συμβαίνει στην Ελλάδα.

Αυτή η Εθνική μας έχει κάνει να βγούμε στο δρόμο πολλές φορές. Έχει «φιλοξενήσει» και παρουσιάσει «ιερά τέρατα» του παγκοσμίου μπάσκετ και είναι ονομαστή. Κάθε της συμμετοχή σε μεγάλη διοργάνωση αποτελεί σημείο αναφοράς.

Είναι όμως ο καιρός να «ξεφύγουμε» αποκλειστικά από την ιστορία. Και να συνεχίσουμε να γράφουμε νέα κεφάλαια!

Η Εθνική ομάδα μπορεί να πετύχει πολλά. Υγεία να υπάρχει και όλα μπορούν να συμβούν. Έχω ξαναγράψει ότι κατά την ταπεινή μου άποψη δεν είναι πρώτο φαβορί για το χρυσό (επιμένω για τους Γάλλους) αλλά μια από τις ομάδες που μπορούν να το διεκδικήσουν και να φτάσουν ψηλά.

Το βέβαιο είναι ότι δε θα «μάχονται» μόνοι τους, τόσο στο Μιλάνο όσο και στο Βερολίνο. Διότι εκατομμύρια φιλάθλων θα τους «ακολουθούν» με τις ευχές τους.