Την ίδια στιγμή που στο Πανόραμα Βούλας ζούμε αυτό που απευχόμασταν, στην Εύβοια ακόμα «βράζουν» από την αδιαφορία της Πολιτείας.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά, στην Εύβοια εισπράττουν ακόμα λόγια, υποσχέσεις, «θα» και τίποτα περισσότερο. Ο Δήμαρχος Ιστιαίας/Αιδηψού, Γιάννης Κοντζιάς στην 4η συνάντηση της Επιτροπής Ανασυγκρότησης στα Λουτρά, σε έναν αιχμηρό λόγο και μέσα σε έντονο κλίμα, ενημέρωσε τους πολίτες για το ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΙΠΟΤΑ που ακολούθησε τις περσινές καταστροφές από τις φονικές πυρκαγιές.
«Δεν ακούσαμε τις εντολές εκκένωσης και τα σώσαμε τα χωριά μας. Αν δείτε όλα σταματούν στις αυλές των σπιτιών. Για την πλημμύρα θα προλάβουμε να κάνουμε εκκένωση; Μήπως αυτό θα είναι που θα μας κάνει να θρηνήσουμε ζωές; Μήπως ο φετινός χειμώνας που για καλή μας τύχη είχε λίγες βροχές μας προφύλαξε;» είπε μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος, απέναντι σε ένα κοινό που παρακολουθούσε βουβό.
Δείτε το βίντεο από το Ιστιαία/Αιδηψός LIVE
Οι ρητινοκαλλιεργητές και οι Πρόεδροι Συνεταιρισμών που είχαν συγκεντρωθεί προσπάθησαν να εμποδίσουν τη διεξαγωγή της εκδήλωσης. Ο Γιάννης Κοντζιάς κραύγασε προς την Πολιτεία ότι «αυτοί οι άνθρωποι σταμάτησαν τις φωτιές». Η Βόρεια Εύβοια συνεχίζει να ζει το μεγάλο της δράμα και να εισπράττει την αδιαφορία και την «βιτρίνα» της Πολιτείας.
Εμποδίστηκε η είσοδος του Υφυπουργού, Σίμου Κεδίκογλου (είναι και της περιοχής, από την Ιστιαία) τον οποίο κατηγορούν για πλήρη αδιαφορία ενώ ο αρμόδιος υπουργός, κ.Τριαντόπουλος, σύμφωνα με όσα αναφέρουν τα τοπικά Μέσα απέφυγε να παραβρεθεί καθώς βρισκόταν σε άλλη ενότητα του Δήμου.
Καθώς μπαίνουμε στο καλοκαίρι, οι πληγές παραμένουν ανοιχτές, ο ταλαιπωρημένος και «πονεμένος» κόσμος (όσοι ήμασταν εκεί τις τραγικές περσινές μέρες, ξέρουμε) εξακολουθεί να εισπράττει αδιαφορία, ο Δήμαρχος (που δεν είναι και «αντιπολιτευτικός» στην Κυβέρνηση, απλώς αγαπάει τον τόπο του και δουλεύει γι’ αυτόν) παριστάνει τον Superman με όποιο τρόπο μπορεί.
Και οι «χαρτογιακάδες» ανερυθρίαστα προσπαθούν να δείξουν ότι ενδιαφέρονται!
Την ίδια στιγμή στο Πανόραμα Βούλας η πυρκαγιά που έχει φτάσει στα σπίτια, μας ζωντανεύει τον περσινό εφιάλτη και μοιραία προσευχόμαστε. Δε μπορούμε να ελπίζουμε πουθενά αλλού, πλην του Θεού!