Η Λάρισα πήρε το δικό της πρωτάθλημα

Εμείς τονίσαμε ότι για τη Λάρισα συνεχίζεται το ονειρεμένο ταξίδι και απορούμε πόσοι πίστευαν ότι θα έμπαινε ο Ιούνιος και η ομάδα θα έπαιζε ακόμα.

Μιλάμε για τότε που η Λάρισα έπαιζε μπροστά σε 100 (το πολύ) άτομα όπως είπε εύστοχα ο Φώτης Τακιανός, ο προπονητής που άλλαξε επίπεδο την ομάδα συνδυαστικά με τις άριστες κινήσεις που έγιναν.

Κακά τα ψέματα, το κατάμεστο από τέσσερις χιλιάδες άτομα κλειστό της Νεάπολης αποτελεί το μεγάλο τρόπαιο για την Λάρισα. Το ίδιο μεγάλο με την ιστορική νίκη επί του Παναθηναϊκού, τη δεύτερη που πετυχαίνει ομάδα της πόλης, περίπου 18 χρόνια μετά το θρίαμβο της Ολύμπιας (του Βαγγέλη Αλεξανδρή) με 82-79.

Μετά από έναν αγώνα, μάλιστα, όπου ο Παναθηναϊκός είχε προηγηθεί με διαφορά 19 πόντων στο ημίχρονο (48-29) αλλά έγινε η μεγάλη ανατροπή!

Ας επιστρέψουμε στα τωρινά: Πρώτον το κατάμεστο κλειστό της Νεάπολης είναι η πολύ μεγάλη επιτυχία των ανθρώπων της ομάδας. Θα μας πείτε ότι στην Ελλάδα έχουμε «οπαδούς νίκης» αλλά ας μείνουμε στη βάση αυτή του δεύτερου αγώνα της σειράς.

Δεύτερον, η Λάρισα νίκησε τον Παναθηναϊκό με το δικό της τρόπο. Με μπάσκετ, με ενέργεια, χωρίς «ταμπούρια» και «ξυλίκι».

Και για να είμαστε ειλικρινείς θα τον είχε νικήσει και στην Κανονική Περίοδο όταν είχε προηγηθεί με διαφορά 19 πόντων αλλά ο Παναθηναϊκός άναψε μια λαμπάδα στον Νεμάνια Νέντοβιτς.

Οι 38 πόντοι του Σέρβου είχαν ανατρέψει την κατάσταση αι οι «πράσινοι» είχαν αποφύγει το κάζο.

Τρίτον μιλάμε αναμφισβήτητα για τον προπονητή της χρονιάς στην Basket League. Ο Φώτης Τακιανός ανέλαβε με ρεκόρ 1-7 στις 4 Δεκεμβρίου και στη συνέχεια έκανε πορεία πρωταθλητισμού.

Εξασφάλισε την παραμονή, μπήκε στα πλέι οφ, έκανε το break και πέρασε στην τετράδα (ιστορική στιγμή) απέναντι στον Κολοσσό και έφερε τη σειρά στα ίσα κόντρα στον Παναθηναϊκό.

Το μπάσκετ που παίζουν οι Θεσσαλοί είναι ελκυστικό κι αυτό οφείλεται τόσο στον κόουτς όσο βέβαια και στους παίκτες που ήρθαν.

Ειδικά ο Στέφαν Μούντι άλλαξε επίπεδο τη Λάρισα και το θέμα είναι ότι επέστρεψε στην Ελλάδα πολύ καλύτερος απ’ ότι ήταν στην πρώτη του θητεία με το Ρέθυμνο (όπου πάλι είχε κάνει θαύματα).

Δηλαδή γιατί ο Μούντι δεν είναι για παραπάνω επίπεδο; Τέτοιο «σκύλο» έχετε ξαναδεί στα παρκέ;