Το μπάσκετ πέρασε πολλά τα τελευταία χρόνια, δεν αντέχει άλλο διχασμό ενώ παράλληλα έχει πολύ χώρο για καινοτόμες προτάσεις και κυρίως πράξεις!
Το σύνθημα ότι το μπάσκετ είναι ένα και δεν υπάρχει χώρος για στρατόπεδα, που ακούστηκε μετά το θρίαμβο του Βαγγέλη Λιόλιου στις εκλογές της ΕΟΚ, ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να ακουστεί. Και πλέον ενώ βρισκόμαστε εν αναμονή της συνέντευξης Τύπου του πρόεδρου της Ομοσπονδίας (τη Δευτέρα 27/9) όπου θα υπάρξουν κι ανακοινώσεις, δε μπορούμε παρά να αισιοδοξούμε.
Βεβαίως δεν αλλάζουν όλα από τη μια στιγμή στην άλλη. Ειδικά αυτό το χάλι που υπάρχει στις Εθνικές Κατηγορίες με τα τραγελαφικά που συνέβησαν με τις ομαδικές ανόδους, δε μπορεί να φτιαχτεί φέτος. Όμως ένα πλαίσιο θα μπει ώστε να ελπίζουμε ότι τέτοια εποχή, το 2022, θα μιλάμε υπό άλλη βάση.
Είναι γεγονός ότι από την πρώτη μέρα της εκλογής, ο Βαγγέλης Λιόλιος και οι συνεργάτες του δουλεύουν πολύ και μιλούν λίγο. Κάποιες πληροφορίες έχουν ήδη βγει προς τα έξω… Αφορούν φυσικά στις αλλαγές στην ΚΕΔ (το όνομα του Χρήστου Χριστοδούλου ακούγεται έντονα για τη θέση του αρχιδιαιτητή) αλλά και στην Εθνική ομάδα. Εκεί όπου για πρώτη φορά (και μετά τα όσα είχαν ακουστεί τα προηγούμενα χρόνια) ο Δημήτρης Ιτούδης βρίσκεται πολύ κοντά στο να αναλάβει.
Μόνο κακό δεν το λες να βρεθει στο τιμόνι της Εθνικής ο καλύτερος Έλληνας προπονητής. Όπως και οι επερχόμενες αλλαγές στην ΚΕΔ, με φρέσκα πρόσωπα είναι στη σωστή κατεύθυνση. Ας περιμένουμε όμως τις επίσημες ανακοινώσεις.
Μέχρι τώρα όμως, ο Βαγγέλης Λιόλιος μοιράζει αισιοδοξία με κάποιες απλές κινήσεις.
1.Με τη δήλωση ότι «ΕΟΚ και ΕΣΑΚ είναι πλέον ισότιμοι» αφού ως τώρα η Λίγκα ήταν η… ουρά της Ομοσπονδίας! Αυτό δείχνει τάση συνεργασίας και όχι νοοτροπία Λουδοβίκου
2.Με την ενωτική του λογική, που εκφράζεται ΜΕ ΠΡΑΞΕΙΣ και όχι ΜΕ ΛΟΓΙΑ μόνο! Τους έχει ΟΛΟΥΣ κοντά στην Ομοσπονδία και τους θέλει ΟΛΟΥΣ κοντά! Θέλει συνεργάτες όχι αυλικούς ή υποτακτικούς.
3.Με την ανάθεση ενός επίσημου αγώνα της Εθνικής στη Θεσσαλονίκη, σε μια πόλη με στενούς δεσμούς με το μπάσκετ στη χώρα μας. Κι αυτό είχε να συμβεί… πολλά χρόνια. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!
4.Με τις επαφές του με όλους τους τομείς που εκφράζουν το μπάσκετ, από σωματεία ως δημοσιογράφους και ατζέντηδες.
5.Με την άμεση κατανομή ρόλων και την αξιοποίηση όλων, ακόμα και των… αντιπάλων του (πχ Ρεντζιάς) που θέλουν να συνεργαστούν.
6.Με τη συχνή επαφή του με τα σωματεία. Προσοχή: Τα μικρά σωματεία, που αποτελούν τη βάση του μπάσκετ. Σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας
7.Με την προτροπή του να του γίνεται κριτική. Και μάλιστα αυστηρή. Αλλά και με μια άλλη προτροπή να υπάρχει σεβασμός στο μπάσκετ μέσα από την κριτική.
8. Ακόμα και με τη θερμή σχέση με τον Λευτέρη Αυγενάκη, καθώς το μπάσκετ, η ΕΟΚ και η Πολιτεία πρέπει να συνεργάζονται. Όχι να είναι… τσακωμένοι! Το ίδιο ισχύει και με την FIBA και τον Ανδρέα Ζαγκλή, τον οποίο θα δει σύντομα. Όπως και με την Euroleague και τον Τζόρντι Μπερτομέου με τον οποίο διατηρεί πολύ καλές σχέσεις.
Η ΕΟΚ, το μπάσκετ στην Ελλάδα θα πρέπει να βγουν από την εσωστρέφεια. Ν’ αντιληφθούν και να χρησιμοποιήσουν τη δύναμή τους.
Και σ’ αυτό τον αγώνα δεν υπάρχει ούτε χρόνος ούτε χώρος για… εμάς και για εσάς! Κι αυτό είναι το πρώτο μεγάλο μήνυμα που έστειλε αλλά και πέτυχε (αφού υπήρξε ανταπόκριση) της διοίκησης Λιόλιου!
Όποιος το αντιληφθεί, θα συνεισφέρει στην ανάπτυξη του εθνικού μας σπορ. Στην ανάσταση του μπάσκετ στην Ελλάδα. Όποιος αποφασίσει μοναχικό δρόμο, έξω από τις νέες αρχές που πρεσβεύει το συνολικό οικοδόμημα, δε θα πετύχει κάτι.