ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ

Οι Σέλτικς με 7 εκτός έδρας νίκες στον τελικό

Από το 2010 είχαν να εμφανιστούν σε τελικό οι Σέλτικς και τα κατάφεραν με ακόμα ένα break στην έδρα του Μαϊάμι. Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης

Τι να πρωτοπιάσεις από τους φετινούς Σέλτικς  οι οποίοι πραγματικά μας έχουν αναγκάσει σε υπόκλιση και πολλά χειροκροτήματα.
Συντάκτης: Νίκος Μπουρλάκης Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Τι να πρωτοπιάσεις από τους φετινούς Σέλτικς  οι οποίοι πραγματικά μας έχουν αναγκάσει σε υπόκλιση και πολλά χειροκροτήματα.

Με επτά εκτός έδρας νίκες οι Σέλτικς πέρασαν από Νετς, Μπακς, Χιτ και κατάφεραν να κυριεύσουν την ανατολική περιφέρεια. Απέναντί τους θα βρεθούν οι πανίσχυροι Γουόριορς με τους οποίους είχαν αναμετρηθεί για τελευταία φορά σε τελικούς NBA το 1964. Τότε ονομάζονταν Σαν Φρανσίσκο Γουόριορς και ήταν λίγα χρόνια που είχαν μετακομίσει από την ανατολική περιφέρεια (είχαν έδρα την Φιλαντέλφια) στη δυτική.

Τι είδαμε στον έβδομο αγώνα έτσι γενικά;

Το Μαϊάμι καθυστέρησε να στείλει double team επάνω στον Τζέισον Τέιτουμ. Όταν έγινε, αρχικά διακόπηκε κάπως η επιθετική του δραστηριότητα αλλά σύντομα ο άσος των Σέλτικς προσαρμόστηκε, πήρε γρήγορες αποφάσεις που οδήγησαν σε ανοιχτά σουτ για τους συμπαίκτες του.

Το playmaking του Τέιτουμ έκανε μεγάλη δουλειά. Όταν οι Σέλτικς έτρεξαν τα pick and roll οι Χιτ ώθησαν τον Τέιτουμ να συμπεριφερθεί ως πλέι μέικερ. Και τα κατάφερε μια χαρά.

Ο Τζίμι Μπάτλερ σημάδεψε τον Ντέρικ Γουάιτ στην άμυνα στο Game 7, κάτι που ήταν αξιοσημείωτο αφού ο Γουάιτ είναι γενικά ένας εξαιρετικός περιφερειακός αμυντικός.

Αλλά ο Μπάτλερ έχει ένα πλεονέκτημα ύψους έναντι του Γουάιτ, και αυτό είναι το μόνο που χρειάστηκε ώστε να βρει τον αδύναμο κρίκο στην άμυνα των Σέλτικς.

Είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί στα πλέι οφ. Είτε ήταν οι Σέλτικς να στοχεύουν τον Γκρέισον Άλεν με τους Μπακς, είτε οι Μάβερικς να επιτίθενται στον Κρις Πολ ή ακόμα οι Τζαζ, οι Σανς και οι Γουόριορς να επιτίθενται στον Λούκα Ντόντσιτς.

Και αυτός ήταν ο λόγος που οι Χιτ δεν κατάφεραν να παίξουν με τον Ντάνκαν Ρόμπινσον σε αυτή τη σειρά. Προσέξτε ένα φοβερό στατιστικό στοιχείο με πηγή το Second Spectrum:

Οι Σέλτικς χτύπησαν με pick and roll τον Ρόμπινσον 31 φορές και σκόραραν 1,13 πόντους ανά κατοχή!

Κι επίσης άλλες πέντε φορές ο Ρόμπινσον απομονώθηκε στο ένας εναντίον εντός και οι Σέλτικς πήραν 10 πόντους.

Οι Χιτ θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τον Ρόμπινσον ως απειλή για σουτ, αλλά αντικαταστάθηκε από έναν ισχυρότερο, πιο στιβαρό αμυντικό, τον Μαξ Στρας. Ο Έρικ Σπόελστρα δεν είχε την πολυτέλεια να προσαρμόσει την άμυνά του σε καταστάσεις transition ή early offence .

Τι άλλο έπαιξε ρόλο; Η κούραση. Ο Τάκερ είναι37 ετών, ο Λάουρι είναι 36 και ο Μπάτλερ γίνεται 33 την επόμενη σεζόν. Οι Χιτ είναι καλύτερη ομάδα απ’ αυτά που έδειξαν στο Game 7 αλλά είναι και «γερασμένη» ομάδα.

Ο Τάιλερ Χίρο κέρδισε το βραβείο του 6ου παίκτη αλλά για δεύτερη σερί postseason παλεύει να βρει ανοιχτά σουτ απέναντι σε άμυνες υψηλού επιπέδου.

Όπως και ο Ρόμπινσον αποτελεί «στόχο» στην άμυνα. Γενικά υπάρχει μεγάλη διαφορά σε αυτό που συζητούν στο NBA. Στους παίκτες των 16 και των 82 αγώνων. Μεγάλη κουβέντα.

Όμως υπάρχει ακόμα ένα θέμα που αφορά στους Σέλτικς: Από τις 3 Μαϊου και μετά όταν νίκησαν τους Μπακς στο Game 2 των ημιτελικών της ανατολικής περιφέρειας, έχουν παίξει 12 αγώνες σε 23 ημέρες. Η κόπωση φαίνεται κι απομένει να δούμε απέναντι στους πιο «φρέσκους» Γουόριορς.

Όμως αυτό το ζευγάρι των τελικών θα το αναλύσουμε σε άλλο άρθρο.

 

Exit mobile version