Η Βόρεια Εύβοια καίγεται εδώ και πέντε μέρες και οι άνθρωποι ακόμα ζητούν βοήθεια!
Ένα καταπράσινο και πανέμορφο μέρος όπως η Βόρεια Εύβοια θα σβηστεί από το χάρτη και θα μείνουν πίσω της τα αποκαϊδια, ο θρήνος και η απογοήτευση μαζί με τη συσσωρευμένη οργή. Και το χειρότερο είναι ότι ενώ η Βόρεια Εύβοια καίγεται για πέμπτη ημέρα (!) και το πύρινο μέτωπο εξαπλώθηκε ακόμα πιο απειλητικά, οι κάτοικοι...Ένα καταπράσινο και πανέμορφο μέρος όπως η Βόρεια Εύβοια θα σβηστεί από το χάρτη και θα μείνουν πίσω της τα αποκαϊδια, ο θρήνος και η απογοήτευση μαζί με τη συσσωρευμένη οργή.
Και το χειρότερο είναι ότι ενώ η Βόρεια Εύβοια καίγεται για πέμπτη ημέρα (!) και το πύρινο μέτωπο εξαπλώθηκε ακόμα πιο απειλητικά, οι κάτοικοι ακόμα φωνάζουν για βοήθεια! Και το χειρότερο; Περιμένουν ανταπόκριση! Που δεν έχουν ως σήμερα.
Βρίσκομαι εδώ. Ανάμεσα στην Ιστιαία και στην Αιδηψό και τουλάχιστον μέχρι τώρα δεν έχουμε πρόβλημα. Εμείς τουλάχιστον… Αλλά ζεις τη θλίψη, τον καημό και την απόγνωση των ανθρώπων που βλέπουν τον τόπο τους να καίγεται. Τις περιουσίες τους να καταστρέφονται ή να κινδυνεύουν. Τα σπίτια τους μέσα στις φλόγες. Και όσοι ακόμα δεν έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τον τόπο τους, είναι αποφασισμένοι.
Φτιάχνουν αντιπυρικές ζώνες, όσο μπορούν τουλάχιστον, με τα τρακτέρ και τα εργαλεία τους. Οργανώνουν, οι νέοι και οι νέες κάθε χωριού, νυχτερινές περιπολίες για να ελέγξουν και να προστατέψουν. Ο ένας βοηθά τον άλλο, όσο μπορεί. Και το χειρότερο; «Ό,τι κάνουμε μόνοι μας γιατί ξέρουμε ότι δε μπορούμε να περιμένουμε βοήθεια από το Κράτος».
Την ίδια ώρα που η Βόρεια Εύβοια εκπέμπει SOS, έχει χαθεί οποιαδήποτε εμπιστοσύνη προς το Κράτος. Μεταφέροντας όσα βιώνω καθημερινά (άλλωστε έρχομαι για χρόνια εδώ και γνωρίζω τον κόσμο) μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκαν να ελπίζουν. Και κυρίως εξοργίστηκαν διότι αισθάνθηκαν την εγκατάλειψη…
Μια φωτιά που με… μηδέν μποφόρ εξελίχθηκε σε πύρινο μέτωπο 50-60 χιλιομέτρων. Όσοι γνωρίζουν την περιοχή μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει από τη Λίμνη να φτάνει στην Ιστιαία και να αναπτύσσεται και προς την άλλη πλευρά, στο Προκόπι! Μάταια φώναζαν για βοήθεια οι αρχές, μάταια περίμεναν βοήθεια οι πολίτες.
Η Βόρεια Εύβοια για τρεις ημέρες έμεινε στο… έλεος της φωτιάς! Ό,τι έκαναν οι κάτοικοι μόνοι τους και τίποτα παραπάνω. Ένα αεροπλάνο μετά την 3η μέρα να πετάει νερό… Άλλα έξι εμφανίστηκαν το πρωί του Σαββάτου (7/8) για μιάμιση ώρα κι εξαφανίστηκαν!
Στην Αιδηψό φτάνουν φέρι μποτ από τη Λίμνη με ανθρώπους… κυνηγημένους από τη φωτιά. Πολλών η περιουσία έγινε στάχτη… Είναι λογικό να δίνουμε προτεραιότητα στην ανθρώπινη ζωή αλλά να μη ξεχνάμε τις περιουσίες των ανθρώπων. Τον κόπο που έκαναν ώστε να έχουν ένα σπιτάκι, ένα νοικοκυριό…
Τα χωράφια τους και τα ζώα τους είναι η ζωή τους. Ξέρετε εδώ, στα μέρη που βρίσκομαι, πόσος κόσμος ζει από τα σύκα; Όταν τα περιβόλια τους γίνουν στάχτη, τι θα κάνουν μετά; Πως θα ζήσουν; Σε ποιο σπίτι θα μπουν;
Πριν επιδοθείτε ορισμένοι σε συγκρίσεις (χωρίς ντροπή κιόλας) ελάτε λίγο στη θέση τους. Τέτοιες καταστάσεις δε λύνονται με σχόλια στα social. Έλα να δεις τη φωτιά να πλησιάζει στο σπίτι σου και μετά πόσταρε ό,τι θες.
H Αιδηψός έχει γίνει κέντρο υποδοχής. Ο Δήμαρχος φωνάζει για βοήθεια… Νέος άνθρωπος είναι, που αγαπάει τον τόπο του. Τον βλέπει να καίγεται. Βλέπει συνανθρώπους του να αγωνιούν. Βλέπει επισκέπτες να εγκαταλείπουν έντρομοι την περιοχή! Το κλειστό γήπεδο της πόλης έχει γίνει ξενοδοχείο. Ό,τι μπορεί κάνει ο καθένας για να βοηθήσει. Το βράδυ της Παρασκευής (6/8) κόπηκε και το ρεύμα… Χάος!
Αν είναι όρθια ακόμα η περιοχή, όσο είναι τουλάχιστον, αυτό οφείλεται στην αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων. Που ζουν στην αγωνία αλλά και πάντα σε ετοιμότητα, μην τυχόν και χτυπήσει η καμπάνα του χωριού. Που θα σημαίνει ότι πρέπει να φύγουν!
Και τι θα μείνει πίσω; Έλα ντε… Το σχέδιο προβλέπει μόνο εκκένωση! Το σχέδιο δεν προβλέπει τι θα συμβεί μετά. Τι θα βρουν όταν επιστρέψουν. Η εγκληματική καθυστέρηση τόσων ημερών, δημιούργησε πύρινη κόλαση και καταστροφή. Η φωτιά κάνει ό,τι θέλει πλέον.
Είναι για όλους μας δύσκολες οι στιγμές. Προσωπικά, βλέποντας τους καπνούς από μακριά αλλά και με τα άσχημα μαντάτα από την πατρίδα μου, τη Μάνη και το Γύθειο, βιώνω μια κατάσταση παράξενη. Με έντονο συναισθηματισμό αλλά και με ανάγκη ρεαλισμού. Πρέπει να είσαι ψύχραιμος, δυνατός κι έτοιμος… Από στιγμή σε στιγμή μπορεί να χτυπήσει η καμπάνα.
Και μια παράκληση: Αυτή την περίοδο, τα social media μπορεί να αποδειχθούν χρήσιμα. Όταν μπορείτε να ποστάρετε κάτι που θα βοηθήσει, κάντε το. Μόνο αυτό… Τα υπόλοιπα βάλτε τα κάπου στην άκρη. Και ειδικά τις κομματικές αντιπαραθέσεις και τα fake news, βάλτε τα κάπου αλλού.
Ο κόσμος αυτή τη στιγμή τρέχει να σωθεί.
Επιτρέψτε μου μια παρέμβαση ακόμα με αφορμή την επίθεση στο συνεργείο του OPEN αν και περισσότερα θα γράψω στις επόμενες ημέρες. Όταν θα είμαι πιο ψύχραιμος.
Οφείλω όμως να κρίνω ότι το OPEN κάνει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ρεπορτάζ… Έρευνα… Άποψη… Θέση… Σχεδιασμός άριστος. Και κυρίως με τον κόσμο να μιλάει και να μη λογοκρίνεται! Η επίθεση στο συνεργείο του καναλιού, για εμένα προσωπικά, είναι ύποπτη. Και είναι ΝΤΡΟΠΗ να κοιτάζουν οι αστυνομικοί τους τραμπουκισμούς.
Και κάτι τελευταίοι. Οι συνάδελφοι ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ που βρίσκονται στις φωτιές είναι ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΟΙ και αξίζουν τα συγχαρητήριά μας. Παρακαλώ τους μεγαλόσχημους διευθυντάδες των περισσοτέρων εξ αυτών, να τους επιτρέψουν να λειτουργούν ως ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ. Αυτό αρκεί…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Φωτιά Εύβοια – Μήνυμα από το112: «Εκκενώστε τις Μηλιές Ευβοίας προς Ιστιαία»