Ηρακλής : Η ομάδα που δεν ανακάλυψε τα όριά της!

Μετά τον Ιωνικό Νικαίας, μια ακόμα ιστορική ομάδα, ο Ηρακλής θα αγωνίζεται από του χρόνου στην Basket League. Ο «γηραιός», που έμεινε για 8 χρόνια μακριά από τα… μεγάλα σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ, εκτός από την τεράστια ιστορία που κουβαλάει, πάντα θα μας ιντριγκάρει για ένα πράγμα: Τόσο οι ίδιοι οι ίδιοι οι Ηρακλειδείς όσο και ο υπόλοιπος μπασκετόκοσμος δεν κατάφεραν ποτέ να ανακαλύψουν τα όρια αυτής της ομάδας.

Ειλικρινά, δεν μπορώ να γνωρίζω τι θα μπορούσε να πετύχει αυτή η ομάδα αν είχε τη δυνατότητα να κρατήσει τα αστέρια που ανέδειξε στις αρχές του αιώνα και ταυτόχρονα να τα ενισχύσει με 3-4 καλούς ξένους παίκτες.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από τον Ηρακλή αναδείχθηκαν ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Νίκος Χατζηβρέττας, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης… Οσοι κατέκτησαν εγχώρια κι ευρωπαϊκά τρόπαια με… άλλους συλλόγους δηλαδή ή έφτασαν στην κορυφή με την Εθνική ομάδα.

Και για να μη ξεχνιόμαστε, ο Χάρης Μαρκόπουλος ήταν ένα ακόμα project που αναμενόταν να φτάσει ψηλά αν δεν τον χτυπούσε η ατυχία.

Ο Ηρακλής είναι το μεγαλύτερο what if

Θα μας απαντήσετε ότι με τα… αν δεν γράφεται ποτέ ιστορία. Δεν έχετε άδικο. Ομως δεν μπορεί παρά να μας ιντριγκάρει όλη αυτή η διαδικασία καθώς ο Ηρακλής δεν είναι μια ομάδα τυχαία, ούτε φωτοβολίδα στο ελληνικό μπάσκετ. Είναι απόλυτα λογικό να του δίνουμε παραπάνω σημασία, ακόμα και να προκαλούμε τέτοια ερωτήματα όπως το παραπάνω.

Είναι ευχάριστο πάντως, ως γεγονός, ότι  επιστρέφει στην Basket League καθώς είναι ισχυρό brand, έχει κόσμο ενώ μαζί με τις αναμνήσεις μπορούμε να ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά θα είναι υγιής και ανταγωνιστική ομάδα. Πάντως τα μηνύματα είναι υπέρ- αισιόδοξα και στην ομάδα δείχνουν έτοιμοι από καιρό για τη μεγάλη πρόκληση.

Για θυμηθείτε

Ξέρουν οι νεότεροι κάποια πράγματα; Μπορούμε να πάμε αρκετά πίσω και να θυμηθούμε ότι καταγράφεται ως πρωταθλητής Ελλάδας στο πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα του 1928. Μπορούμε να πάμε και πιο… κοντά και να θυμηθούμε τους σπουδαίους παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα του.

Δίπλα σε ένα σπουδαίο ντουέτο Ελλήνων, τον Λευτέρη Κακιούση και τον Δημήτρη Παπαδόπουλο, ήταν ένας από τους καλύτερους Αμερικανούς που έχουν παίξει ποτέ στην Ελλάδα: Ο Ντέιβιντ Ινγκραμ, το αντίπαλο δέος του Νίκου Γκάλη για τη θέση του πρώτου σκόρερ.

Και ο Μακ Ντάνιελ

Κι αργότερα στον Ηρακλή αγωνίστηκαν τεράστια ονόματα όπως ο Γιούρι Ζντοβτς, ο Ουόλτερ Μπέρι, ο Εξέβιερ Μακ Ντάνιελ, ο Τζέιμς Ντόναλντσον, ο Μπάιρον Ντίκινς, ο Μπακ Ουίλιαμς… Στον πάγκο του βρέθηκαν σπουδαίοι προπονητές όπως ο Σούλης Μαρκόπουλος, ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, ο Λευτέρης Σούμποτιτς (με τον οποίο η ομάδα βγήκε στην Ευρωλίγκα), ο Ντράγκαν Σάκοτα, ο Μάκης Δενδρινός, ο Στιβ Γιατζόγλου, ο Τζόνι Νιούμαν, ο Ζόραν Σλάβνιτς…

Πρόκειται για την ομάδα που θα έπαιζε ευρωπαϊκό τελικό (το 1995) στο Κύπελλο Σαπόρτα αλλά δεν τα κατάφερε κόντρα στην Μπασκόνια (τότε Ταουγκρές) επειδή είχε αστοχήσει σε…κάρφωμα ο Κούβελας, στην Βιτόρια. Πιθανότατα να είχε πανηγυρίσει και ευρωπαϊκό τίτλο…

Στην εποχή του 3D

Να φανταστείτε ότι την τελευταία του χρονιά στον Ηρακλή (2004) ο Διαμαντίδης… έκανε δύσκολη τη ζωή της ομάδας στην οποία αργότερα θα έγραφε μεγάλη καριέρα. Στα πλέι οφ κόντρα στον Παναθηναϊκό (που επικράτησε τελικά 2-1 στα ημιτελικά και πέρασε στον τελικό όπου καθάρισε με 3-0 το Μαρούσι) ο 3D είχε κάνει μυθική εμφάνιση με 19 πόντους- 14 ριμπάουντ- 9 ασίστ- 6 κλεψίματα και 7 κερδισμένα φάουλ. Ο Ηρακλής είχε συντρίψει τον Παναθηναϊκό με 73-55 και είχε ισοφαρίσει τη σειρά σε 1-1…

Καλοδεχούμενος ο Ηρακλής

Για το ελληνικό πρωτάθλημα, ο υγιής οικονομικά και αγωνιστικά, Ηρακλής, είναι καλοδεχούμενος και σίγουρα μπορεί να τονώσει το ενδιαφέρον. Εχει κόσμο, έχει δυναμική, διαθέτει παράδοση και όλα εκείνα τα εχέγγυα που απαιτούνται για να αποτελέσει αναπόσπαστο κομμάτι μιας Λίγκας που πασχίζει να βρει λύσεις σε μεγάλα προβλήματα.