Ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε πρόταση μομφής σε βάρος της Κυβέρνησης Μητσοτάκη αλλά δε μπορεί να βρει ψήφους υπέρ που απαιτούνται!
Διότι ακριβώς αυτό το minimum απαιτεί η πρόταση μομφής προκειμένου να «πέσει» η Κυβέρνηση και να οδηγηθεί σε εκλογές η χώρα. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης φώναξε «να φύγετε» αλλά με τη διαδικασία αυτή (και την οποία δεν μπορεί να επαναλάβει πριν περάσει ένα εξάμηνο) δε μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο.
Το γιατί μπορείτε να το διαβάσετε παρακάτω όπου σας παραθέτουμε αυτούσιο το κείμενο από το άρθρο 84 του Συντάγματος, για το τι χρειάζεται ώστε να έχει νόημα. Ενώ επίσης ποτέ στην ιστορία της Μεταπολιτευτικής Ελλάδας, δεν ψηφίστηκε υπέρ μια πρόταση μομφής.
Την ίδια στιγμή τα επικοινωνιακά επιτελεί των παρατάξεων έχουν μπει σε «θέσης μάχης» με επιχειρήματα εντελώς ανούσια και μάλλον αστεία, από τη στιγμή κατά την οποία γνωρίζουμε ότι στην Ελληνική Βουλή επικρατεί και κυριαρχεί η έννοια της ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑΣ.
Και παράλληλα είναι δεδομένο ότι με αυτοδύναμη Κυβέρνηση (και μάλιστα με καθαρό αριθμό πάνω των 151) αυτές οι προτάσεις, δεν έχουν τύχη όμως. Πέρα φυσικά από το επικοινωνιακό σκέλος και για τις δύο πλευρές: Για τη μεν Κυβέρνηση που μια δεδομένη πλειοψηφία θα τη θεωρήσει «ψήφο εμπιστοσύνης», για το μεν ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να δείξει ότι είναι η μόνη παράταξη που ασκεί αντιπολίτευση κανονική.
Μπορεί να κάνω λάθος αλλά στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, ο ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο για το ΚΙΝΑΛ και τις «εξωφρενικές» δημοσκοπήσεις κάνει αυτή την κίνηση, παρά για τον Μητσοτάκη.
Πάμε από την αρχή.
Ως πρόταση μομφής ονομάζονται οι διαδικασίες που απαιτούνται για την καθαίρεση ενός ατόμου από θέση ευθύνης (κυβέρνηση, διευθυντικό στέλεχος κλπ.) πού δεν θεωρείται πλέον κατάλληλο να κρατήσει αυτήν τη θέση επειδή είναι ανεπαρκής, δεν εκπληρώνει υποχρεώσεις του ή είναι επιζήμιο.
Στα δημοκρατικά πολιτεύματα, η πρόταση μομφής κατατίθεται για την καθαίρεση του αρχηγού του κράτους ή για την απομάκρυνση της κυβέρνησης και στη συνέχεια για προκήρυξη εκλογών.
Η πρόταση μομφής, μερικές φορές, είναι διαφορετική από μια πρόταση δυσπιστίας. Η πρόταση μομφής μπορεί να είναι εναντίον ενός μεμονωμένου υπουργού ή μιας ομάδας υπουργών, αλλά η πρόταση δυσπιστίας στρέφεται εναντίον ολόκληρης της κυβέρνησης.
Και πάλι, ανάλογα με τους ισχύοντες κανόνες, οι προτάσεις μομφής ενδέχεται να χρειαστεί να αιτιολογηθούν ενώ οι προτάσεις δυσπιστίας δεν χρειάζεται να αιτιολογηθούν.
Το καθεστώς που διέπει τη διαδικασία περιγράφεται στο Άρθρο 84 του Συντάγματος, περί Εμπιστοσύνης της Βουλής και αρχή της δεδηλωμένης:
1.H Kυβέρνηση οφείλει να έχει την εμπιστοσύνη της Bουλής. Mέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την ορκωμοσία του Πρωθυπουργού, η Kυβέρνηση υποχρεούται να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης της Bουλής και μπορεί να τη ζητεί και οποτεδήποτε άλλοτε. H Bουλή, αν έχουν διακοπεί οι εργασίες της κατά το σχηματισμό της Kυβέρνησης, καλείται μέσα σε δεκαπέντε ημέρες να αποφανθεί για την πρόταση εμπιστοσύνης.
2.H Bουλή μπορεί με απόφασή της να αποσύρει την εμπιστοσύνη της από την Kυβέρνηση ή από μέλος της. Πρόταση δυσπιστίας μπορεί να υποβληθεί μόνο μετά την πάροδο εξαμήνου αφότου η Bουλή απέρριψε πρόταση δυσπιστίας.
H πρόταση δυσπιστίας πρέπει να είναι υπογραμμένη από το ένα έκτο τουλάχιστον των βουλευτών και να περιλαμβάνει σαφώς τα θέματα για τα οποία θα διεξαχθεί η συζήτηση.
3.Kατ’ εξαίρεση μπορεί να υποβληθεί πρόταση δυσπιστίας και πριν από την πάροδο εξαμήνου, αν είναι υπογραμμένη από την πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.
4.H συζήτηση για την πρόταση εμπιστοσύνης ή δυσπιστίας αρχίζει μετά δύο ημέρες από την υποβολή της σχετικής πρότασης, εκτός αν η Kυβέρνηση, σε περίπτωση πρότασης δυσπιστίας, ζητήσει να αρχίσει αμέσως η συζήτηση, η οποία δεν μπορεί να παραταθεί πέρα από τρεις ημέρες από την έναρξή της.
5.H ψηφοφορία για την πρόταση εμπιστοσύνης ή δυσπιστίας διεξάγεται αμέσως μόλις τελειώσει η συζήτηση, μπορεί όμως να αναβληθεί για σαράντα οκτώ ώρες, αν το ζητήσει η Kυβέρνηση.
6.Πρόταση εμπιστοσύνης δεν μπορεί να γίνει δεκτή, αν δεν εγκριθεί από την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών, η οποία όμως δεν επιτρέπεται να είναι κατώτερη από τα δύο πέμπτα του όλου αριθμού των βουλευτών.
Πρόταση δυσπιστίας γίνεται δεκτή, μόνο αν εγκριθεί από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών.
7.Kατά την ψηφοφορία για τις πιο πάνω προτάσεις ψηφίζουν οι Yπουργοί και Yφυπουργοί που είναι μέλη της Bουλής.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν…
Πέρασε ποτέ κάποια πρόταση μομφής στην Ελλάδα; Θα σε στενοχωρήσω
Η πρώτη πρόταση μομφής κατά τη Μεταπολίτευση κατατέθηκε από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, πατέρα του νυν πρωθυπουργού και τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, τότε πρωθυπουργός, δεν είχε πρόβλημα κανένα και τη μετέτρεψε σε ψήφο εμπιστοσύνης
Στις 4 Ιουνίου 1988, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επέμεινε, κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου για την εξωτερική πολιτική και την οικονομία. Μετά από τριήμερη σκληρή μάχη στη Βουλή (5-7 Ιουνίου), η πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης απορρίφθηκε με ψήφους 123 «υπέρ» και 157 «κατά». Μάλιστα πριν τη ψηφοφορία ευχαρίστησε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη!
Στις 11 Μαρτίου 1989 ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, υπέβαλε νέα πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου, σχετικά με το σκάνδαλο Κοσκωτά. Η πρόταση δυσπιστίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης απορρίφθηκε με ψήφους 123 «υπέρ» και 155 «κατά». 19 βουλευτές απείχαν της ψηφοφορίας, ενώ ένας δήλωσε «παρών». Μεταξύ των απόντων ήταν και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, Γεώργιος – Αλέξανδρος Μαγκάκης, Ρούλα Κακλαμανάκη και Αντώνης Τρίτσης, οι οποίοι διαγράφηκαν από το κίνημα με απόφαση του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.
Πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για τους χειρισμούς της στο Σκοπιανό κατέθεσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ανδρέας Παπανδρέου, στις 27 Μαρτίου 1993. Η πρόταση απορρίφθηκε τα μεσάνυχτα της 29ης Μαρτίου, με 145 ψήφους «υπέρ» και 152 «κατά». Δύο βουλευτές δήλωσαν «παρών».
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Μιλτιάδης Έβερτ, κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου στις 8 Ιανουαρίου του 1996 με το επιχείρημα της ακυβερνησίας της χώρας, λόγω της παρατεταμένης νοσηλείας του πρωθυπουργού στο «Ωνάσειο». Η πρόταση απορρίφθηκε με 118 ψήφους «υπέρ» και 168 «κατά», ενώ καταμετρήθηκαν και 10 λευκές ψήφοι.
Η πρώτη πρόταση δυσπιστίας κατά Υπουργού στη Μεταπολίτευση κατατέθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1999 από την αντιπολιτευόμενη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή. Αφορούσε τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Γεράσιμο Αρσένη, με αφορμή την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και την αναταραχή στην Παιδεία. Η πρόταση απορρίφθηκε από την κυβερνητικής πλειοψηφία. «Υπέρ» ψήφισαν 127 βουλευτές (ΝΔ, ΚΚΕ, ΣΥΝ και ανεξάρτητοι) και «κατά» 163 (ΠΑΣΟΚ και οι ανεξάρτητοι Στέφανος Μάνος και Βασίλης Κοντογιαννόπουλος).
Στις 30 Ιανουαρίου 2001 η αντιπολιτευόμενη Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, Γιάννου Παπαντωνίου, σχετικά με την πορεία του χρηματιστηρίου. «Υπέρ» ψήφισαν οι 125 βουλευτές της Ν.Δ. και του ΣΥΝ και «κατά» οι 154 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. «Παρών» δήλωσε το ΚΚΕ και ο βουλευτής Γιώργος Καρατζαφέρης.
O τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, κατέθεσε αιφνιδιαστικά στη Βουλή πρόταση δυσπιστίας κατά του υπουργού Οικονομίας, Γιώργου Αλογοσκούφη, για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής απάντησε αμέσως, ζητώντας την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής προς την κυβέρνησή του και την έλαβε στις 12 Ιουνίου με 165 ψήφους «υπέρ» και 120 «κατά» (ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ). Από την ψηφοφορία απείχαν οι βουλευτές του ΚΚΕ.
Αν θέλετε κι άλλες προτάσεις μομφής μεταπολιτευτικά, έχουμε μερικές:
Στις 2 Φεβρουαρίου 2004 το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Καραμανλή, με αφορμή το άρθρο 16 του Συντάγματος για τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Η πρόταση απορρίφθηκε με ψήφους 122 «υπέρ» και 164 «κατά», σε σύνολο 286 ψηφισάντων.
«Κατά» της πρότασης ψήφισαν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, καθώς και οι ανεξάρτητοι βουλευτές, Στέλιος Παπαθεμελής και Πέτρος Μαντούβαλος. «Υπέρ» της πρότασης ψήφισαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι ανεξάρτητοι βουλευτές Γιάννος Παπαντωνίου και Στέφανος Μάνος και οι 6 βουλευτές του Συνασπισμού, ενώ οι βουλευτές του ΚΚΕ απείχαν της ψηφοφορίας.
Πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας κατέθεσε στις 26 Μαρτίου 2008 το ΠΑΣΟΚ για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που συζητείτο στη Βουλή. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργος Παπανδρέου άσκησε κριτική στο σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής, με αιχμή την «υπονόμευση του βασικού δικαιώματος σε αξιοπρεπείς συντάξεις». Το αποτέλεσμα της ονομαστικής ψηφοφορίας που διενεργήθηκε τα μεσάνυχτα της 28ης Μαρτίου ήταν: 138 «ναι», 152 «όχι» και 10 «παρών» από τους βουλευτές του ΛΑΟΣ.
Με αφορμή την «αυταρχική αστυνομική επέμβαση στην ΕΡΤ» (7 Νοεμβρίου 2013), ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά της δικομματικής κυβέρνησης Σαμαρά «για τις διαρκείς παραβιάσεις της δημοκρατικής νομιμότητας και τη δεινή οικονομική θέση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία εξαιτίας της βάρβαρης οικονομικής πολιτικής».
H πρόταση δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ απορρίφθηκε τα μεσάνυχτα της 10ης Νοεμβρίου με 124 ψήφους «υπέρ» (ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή, ΑΝΕΛ, ΚΚΕ) και 153 «κατά» (Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ), ενώ 17 βουλευτές δήλωσαν «παρών» (ΔΗΜΑΡ, Ανεξάρτητοι). Η βουλευτής Πέλλας του ΠΑΣΟΚ Θεοδώρα Τζάκρη υπερψήφισε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και διαγράφηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα του Κινήματος.
Το 2014, ο ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματικής αντιπολίτευσης κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά του τότε Προέδρου της Βουλής, Ευάγγελου Μεϊμαράκη καθώς είχε κρίνει ως μη παραδεκτή την πρόταση μομφής που είχε καταθέσει εναντίον του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Ήταν η πρώτη και μόνη στα μεταπολιτευτικά χρονικά πρόταση μομφής σε Πρόεδρο της Βουλής. Η πρόταση απορρίφθηκε από 165 βουλευτές ενώ πήρε 76 υπέρ (απουσίασαν το ΚΚΕ και οι ΑΝΕΛ πλην δύο βουλευτών).
Και μάλιστα υπήρξε και γερή κόντρα, Τσίπρα- Βενιζέλου
Το 2018 συζητήθηκε πρόταση μομφής, όταν η ΝΔ κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για την Συμφωνία των Πρεσπών. Η πρόταση απορρίφθηκε με 153 κατά και 127 υπέρ
Το 2020 συζητήθηκε η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά του υπ. Οικονομικών, Χρήστου Σταϊκούρα για τον νέο πτωχευτικό κώδικα. Κατά της πρότασης μομφής ψήφισαν 158 βουλευτές ενώ υπέρ ήταν 131.
Εδώ που τα λέμε στην Ελλάδα δεν έπεσε κανείς με πρόταση μομφής. Γιατί απαιτείται και φιλότιμο!