Το Κύπελλο πήγε στον Πειραιά, εμείς παρακολουθήσαμε έναν υπέροχο τελικό και σίγουρα μια ατμόσφαιρα όπως τη θέλαμε που αποτελεί εγγύηση για τη συνέχεια.
Διότι δείξαμε ότι μπορεί να υπάρχει φάιναλ φορ στο Κύπελλο αρκεί όλοι οι φορείς του μπάσκετ να το υπερασπιστούν και να βοηθήσουν. Η ατμόσφαιρα κατά την απονομή, ο σεβασμός της μιας ομάδας στην άλλη όπως και τα χειροκροτήματα των οπαδών προς τους αντιπάλους, ήταν πανέμορφες εικόνες με έντονα συναισθήματα.
Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το τρόπαιο κι έκανε το ένα από τα δύο βήματα που θέλει να κάνει φέτος: Οι Πειραιώτες επέστρεψαν στα μεγάλα σαλόνια για να κατακτήσουν το Κύπελλο όπως και το πρωτάθλημα.
Οι πράσινοι είχαν εξαιρετική παρουσία για περισσότερα από 25 λεπτά αλλά κάποια στιγμή, η ενέργεια άρχισε να τελειώνει.
Την ίδια στιγμή που ο Γιώργος Μπαρτζώκας μπορούσε να κοιτάζει στο βάθος του πάγκου του, ο Δημήτρης Πρίφτης αδυνατούσε να βρει λύσεις ακόμα κι από τους παίκτες της πρώτης γραμμής. Ο Νεμάνια Νέντοβιτς είχε κλατάρει (0/10 σουτ στο δεύτερο μέρος), ο Μέικον κατά την ταπεινή μου άποψη δύσκολα θα ταιριάξει στην ίδια πεντάδα με το Σέρβο αφού κάνουν τα ίδια πράγματα, πλέι μέικερ δε φαινόταν πουθενά στον ορίζοντα.
Ο Στέφαν Γιόβιτς ήταν ο ορισμός του αόρατου, ο δε Μποχωρίδης μετά τα πρώτα 4’44” που χρεώθηκε με 3 φάουλ δεν επέστρεψε ποτέ στο παρκέ. Το rotation μίκρυνε απελπιστικά και οι παίκτες που σήκωναν το βάρος, είχαν χάσει όλη τους την ενέργεια. Ακόμα και η προσπάθεια του Παπαγιάννη με κάποια επιθετικά ριμπάουντ δε μπορούσε να έχει συνέχεια λόγω της αστοχίας. Η μπάλα δε μπορούσε να φτάσει με τίποτα στον διεθνή σέντερ και μείναμε πάλι να φανταζόμαστε πόσα θα μπορούσε να κάνει, ειδικά φέτος, ο Παπαγιάννης με λυμένο το θέμα του πλέι μέικερ.
Ο Ολυμπιακός με 23 πόντους και 6 ασίστ για μόλις 2 λάθη στην τελευταία περίοδο, κάλπαζε. Ο Γουόκαπ πήρε τα ηνία και έγινε μεγάλος πρωταγωνιστής με πολλή δουλειά ενώ μαζί με τον ΜακΚίσικ έβγαλαν τρομερή ενέργεια στην άμυνα. Ο Μάρτιν στο 5 με τις αλλαγές στην άμυνα άλλαξε όλο το ρυθμό. Ο Ντόρσεϊ πήρε μπροστά στην επίθεση κι άλλαξε το ρυθμό αφού ανέλαβε όλες τις αποφάσεις και ο Βεζένκοφ συνέχισε να είναι πολύ καλός.
Ο Παναθηναϊκός χρειάστηκε 7’24” στην τελευταία περίοδο ώστε να ευστοχήσει σε δύο βολές και γενικά στο τέταρτο δεκάλεπτο σκόραρε μόνο από βολές (6/8) ενώ οι παίκτες του είχαν 0/14 σουτ. Σε μια περίοδο έκαναν όσα λάθη είχαν κάνει στα προηγούμενα 30 (συγκεκριμένα 4). Μάλιστα ο Παναθηναϊκός είχε κάνει 3 λάθη στην πρώτη περίοδο, 1 στο δεύτερο και κανένα στο τρίτο!
Με ένα γρήγορο 15-0 ο Ολυμπιακός βρέθηκε στη θέση του οδηγού και το Κύπελλο άρχισε να βάφεται στα κόκκινα για πρώτη φορά μετά το 2011. Και βέβαια ήταν ο πρώτος τίτλος των Πειραιωτών μετά το 2016 όταν είχαν κατακτήσει το πρωτάθλημα.