ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ
Μπαμπάδες, ο Ντόντσιτς είναι ένας!
O Νίκος Μπουρλάκης γράφει για τα βίντεο με scouting report 14χρονων και 15χρονων που έχουν πλημμυρίσει το YouTube και κανείς δεν μιλάει
Οι μπασκετικοί το ξέρουμε καλά το έργο εδώ και χρόνια. Το σενάριο με τους νέους Ελληνες παίκτες που είναι έτοιμοι να κατακτήσουν τον κόσμο του μπάσκετ έχει πολυφορεθεί ένεκα της οικονομικής κρίσης και της περιορισμένης επένδυσης.
Η λογική «αγοράζω φτηνά νέους για να τους πουλήσω αργότερα ή για να μην τους πληρώσω ακριβά αργότερα» έχει αρχίσει και κυριαρχεί. Ως συνήθως όμως έχουμε χάσει το μέτρο.
Η αμετροέπεια ούτως ή άλλως αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της φυλής μας και δεν θα μπορούσε παρά να προστεθεί στην υπερβολή. Το ρητό «η Ρεάλ τόλμησε να βάλει τον Ντόντσιτς» ακούγεται λες και πρόκειται για…συνηθισμένη περίπτωση.
Αποτέλεσμα; Το YouTube έχει γεμίσει με βίντεο από 14χρονα και 15χρονα αγόρια που με την περιγραφή «scouting report» προσφέρονται από τους ατζέντηδες στο κοινό. Καμαρώνουν οι μπαμπάδες δίπλα. Σου λένε, αφού βγήκε ο Ντόντσιτς γιατί να μην βγει ο δικός μου;
Αφού πρώτα επισημάνουμε ότι ο καθένας έχει δικαίωμα στο όνειρο και ασφαλώς υπάρχουν παιδιά με προοπτική (ακόμα κι αυτά που εμφανίζονται στο YouTube) οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι ο Λούκα Ντόντσιτς είναι ένας και μοναδικός! Όπως ένας και μοναδικός ήταν ο Ντράζεν Πέτροβιτς που από τα 16 του χρόνια κυριαρχούσε. Η συχνότητα με την οποία παρουσιάζονται παιδιά- θαύματα δεν είναι μεγάλη.
Στις ηλικίες των 13-14-15 ας πούμε, τα παιδιά πλάθουν χαρακτήρα. Χτίζουν προσωπικότητα. Θα πρέπει αφενός να μαθαίνουν τα βασικά του αθλήματος, αφετέρου να ακολουθούν τις αρχές της ομαδικότητας, της συνεργασίας και της σκληρής δουλειάς. Όλα αυτά αν συναντηθούν με το ταλέντο και τη φιλοδοξία θα δημιουργήσουν μια ενδιαφέρουσα κατάσταση.
Στις ηλικίες αυτές όμως τα παιδιά δεν είναι για το…YouTube. Δεν είναι πραμάτεια απλωμένη στο παζάρι. Δεν μπορώ να καταλάβω, πραγματικά, πως δίνουν την άδεια οι γονείς ώστε να βλέπουμε scouting report ανήλικων από εταιρείες εκπροσώπησης! Πέρα από αντιπαιδαγωγικό είναι και άστοχο.
Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί σ’ αυτή την ηλικία θα πρέπει τα παιδιά να έχουν μάνατζερ. Ειλικρινά, δεν ξέρω κατά πόσο είναι σωστό ή παιδαγωγικό και το λέω αυτό χωρίς να δαιμονοποιώ το επάγγελμα του ατζέντη. Επαγγελματίες είναι… Όμως ένας 15χρονος, για ποιο λόγο θα πρέπει να έχει μάνατζερ;
Επίσης κάποια στιγμή θα πρέπει να μπει μια τελεία σ’ αυτό το φαινόμενο με τα βιντεάκια των πιτσιρικάδων στο YouTube από τις εταιρείες. Και το τέλος να το βάλουν οι γονείς. Εχει άλλα πράγματα να μάθει το παιδί σ’ αυτή την ηλικία πριν δείξει τις μπασκετικές του ικανότητες (που βέβαια σ αυτή την περίοδο της ζωής του δεν είναι ολοκληρωμένες).
για άμεση κι έγκυρη ενημέρωση.
