Πολλές φορές στις media days προσπαθείς να βρεις κάτι διαφορετικό από το τυπικό, αλλά ο Αργύρης Πεδουλάκης φρόντισε να μας «κεντρίσει» το ενδιαφέρον.
Κυρίως στο σημείο που ο Πεδουλάκης με το ρόλο του τεχνικού διευθυντή του Παναθηναϊκού, έκανε λόγο για την ιερά υποχρέωση της ομάδας να «μπολιάσει» τους νέους παίκτες με τη σωστή νοοτροπία χρησιμοποιώντας παράλληλα τη λέξη «υπομονή».
Για να είμαι ειλικρινής, η συγκεκριμένη λέξη έχει ακουστεί πολλές φορές στον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια, χωρίς να εφαρμόζεται, όμως. Ο Παναθηναϊκός βαδίζει σε ένα δρόμο «ψύχωσης» και βιασύνης και θα έλεγε κάποιος ότι μοναδικό του μέλημα είναι οι επικοινωνιακές εντυπώσεις με τη νίκη επί του «αιωνίου αντιπάλου».
Χωρίς όμως να φροντίζει για το μέλλον του, για τη δημιουργία των συνθηκών εκείνων που δε θα εξασφαλίσουν απλά το «σήμερα» αλλά κυρίως το «αύριο».
Τα διάφορα «παιδομαζώματα» που έγιναν και «διαφημίστηκαν» επικοινωνιακά κατά καιρούς, δεν είχαν εξέλιξη ούτε και υποστηρίχτηκαν. Ουσιαστικά μόνο ο Γιώργος Παπαγιάννης έχει «διασωθεί» αφού ο Παναθηναϊκός επί σειρά ετών ακροβατούσε στη φιλοσοφία του «χτισίματος» και της εφήμερης επιτυχίας.
Ο Αργύρης Πεδουλάκης στάθηκε ακριβώς στο σημείο που ΠΡΕΠΕΙ να προσέξουν οι «πράσινο» για το μέλλον, μακριά από άλλες σκέψεις και ποικίλες επικοινωνιακές φιοριτούρες που σίγουρα ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ.
«Έχουμε την επόμενη νέα γενιά του ελληνικού μπάσκετ και προσπαθούμε αυτά τα παιδιά να περπατήσουν την Ευρωλίγκα και θέλουμε οι ξένοι μας να είναι παράδειγμα για αυτούς»
Η δήλωση αυτή του τεχνικού διευθυντή του Παναθηναϊκού έχει μεγάλη σημασία καθώς αφορά ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Και στην υποχρέωση που έχει ο σύλλογος να στηρίξει τα νέα παιδιά που διαθέτει κι επάνω στα οποία θέλει να επενδύσει για να έχει ζωή και διάρκεια ετών.
Η δήλωση «φτιάξαμε μια ομάδα με ξένους παίκτες με αγωνιστική ικανότητα αλλά και για να δίνουν το παράδειγμα στους νέους» φανερώνει πλάνο και όραμα.
Ο Πεδουλάκης, όμως είπε και κάτι ακόμα.
«Καλούμε τον κόσμο μας να έχει υπομονή, η ομάδα να μπει στις ράγες της και να επιστρέψει εκεί που επιβάλλεται για το όνομα της ομάδας. Θα είναι ένας μακρύς και δύσκολος δρόμος και θέλω να μας κρίνουν αυστηρά αλλά στο τέλος της χρονιάς».
Εδώ υπάρχει μια διαφωνία από την πλευρά μου. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει δείξει ότι διαθέτει υπομονή, ότι αγαπάει την ομάδα και ότι δεν την κρίνει από το αποτέλεσμα αποκλειστικά! Μπορεί να αναγνωρίσει την αλήθεια.
Υπομονή δεν έχει δείξει η ίδια η ΚΑΕ που κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει να αλλάζει πλάνα σαν τα πουκάμισα, να καταλήξει κάπου, να αποβάλλει την «εμμονή» που αναφέρει ότι «νικάω τον Ολυμπιακό άρα όλα είναι καλά» και να συνειδητοποιήσει ότι το μέγεθος του Παναθηναϊκού επιβάλλει κατ’ αρχήν ΠΛΑΝΟ. Και όραμα.
Προσωπικά, καλύπτομαι πλήρως από τις δηλώσεις του Πεδουλάκη, άλλωστε δε διαφέρουν σε κάτι απ’ αυτό που είχα γράψει πρόσφατα ότι δηλαδή «πρέπει να γίνει παντού Παναθηναϊκός».
Γι’ αυτό απαιτείται στήριξη από τον ίδιο τον Οργανισμό ώστε σταδιακά να υπάρξει «αποκατάσταση» σε όλα τα επίπεδα, να κυριαρχήσει ο ρεαλισμός και όχι η επικοινωνία (με εφήμερα αποτελέσματα) και να αποκτήσει ο Παναθηναϊκός μια ασφάλεια όπως πορεύεται για το μέλλον.