Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει αλλά αυτή τη στιγμή ο Αρης βρίσκεται σε πολύ άσχημη βαθμολογική θέση. Η ήττα από την Κύμη ήταν μάλλον αναμενόμενη ειδικά από τη στιγμή που δεν ήταν σε θέση ν’ αγωνιστούν ο Γκάρι Μπελ και ο Γιάννης Αθηναίου. Η ταπεινή μου άποψη είναι, πάντως, ότι ακόμα κι αν αγωνίζονταν οι δύο αυτοί παίκτες και πάλι δύσκολα θα ήταν τα πράγματα για τον Αρη και δεν είμαι τόσο σίγουρος ότι θα νικούσε.
Ο Βαγγέλης Αγγέλου μίλησε σωστά, ότι η ομάδα δεν έχει ανάγκη χάδια αλλά δύναμη. Θα προσθέσω όμως ότι πρωτίστως ο Αρης χρειάζεται να αντιμετωπίσει την αλήθεια, την σκληρή πραγματικότητα. Και σ’ αυτή δεν έχουν καμία θέση το χρυσό παρελθόν, η τεράστια ιστορία και ο σεβασμός σε όσα έχει προσφέρει στο ελληνικό μπάσκετ.
Η αλήθεια είναι ότι με τον τρόπο που εμφανίστηκαν στο «Αλεξάνδρειο» οι δύο ομάδες, η Κύμη ήταν εκείνη που…θύμιζε Αρη. Μια ομάδα που όχι μόνο ήθελε αλλά μπορούσε κιόλας. Ο Αρης ήθελε αλλά δεν μπορούσε. Ούτε η ποιότητα έβγαινε ούτε η ποσότητα. Αυτή είναι η αλήθεια…
Όπως είναι αλήθεια ότι ο Αρης έχει χάσει δύο φορές από τον Κόροιβο. Και ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται ζωντανός στην κατηγορία επειδή κουβαλάει δύο απρόσμενες εκτός έδρας νίκες: Στο Λαύριο όπου ισοπεδώθηκαν ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Προμηθέας που μάχονται για την 3η θέση! Και στην Νέα Σμύρνη απ’ όπου πλέον δεν περνάει κανείς και πιθανότατα αν ο Πανιώνιος είχε από τότε τον Μπρέιζελτον, το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό…
Ποια είναι η διαφορά; Ότι ο Πανιώνιος είχε τη δυνατότητα να διορθώσει κάποια λάθη και να ρίξει λεφτά για να κάνει μεταγραφές. Ο Κόροιβος με σαφώς λιγότερες οικονομικές δυνατότητες έκανε τις κινήσεις του και ενισχύθηκε. Ο Φάρος βρήκε διοικητική σταθερότητα και κάποια χρήματα και ανάσανε.
Ο Αρης δεν κατάφερε να έχει τίποτα, ούτε χρήματα, ούτε διοικητική σταθερότητα. Αυτά χρειάζονται οι ομάδες για να προχωρήσουν και τίποτε περισσότερο. Η ιστορία είναι…ιστορία αλλά παρελθόν. Σκληρή διαπίστωση αλλά πέρα για πέρα αληθινή.
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Δεν επιρρίπτω ευθύνες στους παίκτες του Αρη. Αυτοί είναι, αυτούς μπορεί να έχει και ουσιαστικά προσπαθούν να ξεπεράσουν τις δυνάμεις τους. Ξέχωρα από το γεγονός ότι έχουν κάνει τεράστια υπομονή με τα οφειλόμενα… Κι αυτός ο συνδυασμός δεν είναι και ο ιδανικός.
Μπορεί, επίσης, να σωθεί ο Αρης φέτος. Να παραμείνει στην κατηγορία. Του χρόνου τι γίνεται όμως; Πάλι «έχει ο Θεός»; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα… Η παρελθοντολαγνεία δεν κάνει καλό. Με το «Αρης είσαι» δεν πας πουθενά ούτε εμφανίζονται δολάρια κι ευρώ. Ούτε πέφτει το BAN… Ούτε οι νυν παίκτες θα γίνουν Γκάλης και Γιαννάκης.
Απαιτούνται άμεσες και δραστικές λύσεις.
Υπάρχουν όμως;