Ο Άρης Πορτοσάλτε δε συναντήθηκε ποτέ με τους στοιχειώδεις κανόνες που καθορίζουν τις σχέσεις μεταξύ συνανθρώπων που έχουν κοινά προβλήματα.
Για την ακρίβεια, ο Πορτοσάλτε θεωρεί ότι είναι κάτι το ξεχωριστό. Ακούγοντάς τον να αγορεύει όποτε εμφανίζεται στο τηλεοπτικό γυαλί, θα πιστέψεις ότι σε αυτόν ανήκει η αποκλειστικότητα της τάξης και της ηθικής σε αυτή τη χώρα. Ότι «νόμος είναι το δίκαιο του Πορτοσάλτε». Ότι έχει το προνόμιο της εργατικότητας καθώς όλοι οι άλλοι είναι τεμπέληδες. Και φυσικά μόνο εκείνος διαθέτει την ικανότητα να αξιολογεί τους ανθρώπους, τις κοινωνικές ομάδες, τα πάντα.
Αν τυχόν και είσαι απέναντι στις απόψεις του, θα «παταχθείς ανηλεώς». Θα είσαι υποχρεωμένος να ακούς τις προσβολές του. Θα βγάλει άσχετους ακόμα και επιστήμονες όπως τον καθηγητή Παυλάκη που (ορθώς) ισχυρίστηκε ότι και οι εμβολιασμένοι μεταδίδουν τον κορονοϊό.
Είναι εκείνος που είδε πρόβλημα στη συμπεριφορά των διανομέων μετά από τροχαίο δυστύχημα με θύμα ένα μεροκαματιάρη άνθρωπο.
Βεβαίως μιλάμε για τον άνθρωπο που νοστάλγησε το Μεσαίωνα λέγοντας εμμέσως ότι πρέπει να κοπεί η σύνταξη σε όποιον δεν εμβολιάζεται!
Τελειωμό δε θα είχαμε αν και θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στην προσπάθειά του να βγάλει μυθομανή τον Μίκη Θεοδωράκη (με τη συνεπικουρία των δύο συμπαρουσιαστών του).
Ή ακόμα και στη ρηξικέλευθη άποψη ότι απέναντι στην υγεία δε μπορεί να είμαστε ίσοι!
Τώρα άλλαξε πίστα και τα έβαλε με τους εκπαιδευτικούς. Δεν είναι κακό να έχεις διαφορετική άποψη. Το θέμα είναι να μην προσπαθεί πάντοτε, από το βήμα που του δίνει ο ΣΚΑΙ να διχάζει την κοινωνία.
Ο καθηγητής Πνευμονολογίας, Νίκος Τζανάκης και ο γραμματέας της ΟΛΜΕ, Νίκος Παπαχρήστος τόνισαν ότι θα έπρεπε να καθυστερήσει μια- δύο εβδομάδες το άνοιγμα των σχολείων καθώς υπήρχε το θέμα με τα self test. Και φυσικά θα δινόταν (στην περίπτωση αυτή) μια παράταση αντίστοιχα στο τέλος της χρονιάς.
Ο Πορτοσάλτε εξερράγη: «Δύο εβδομάδες δηλαδή καθισιό. Δεν θέλετε ούτε τηλεκπαίδευση, ούτε μάθημα. Θέλετε δυο εβδομάδες παράταση των διακοπών»
Με προφανή το σκοπό να βγάλει «τεμπέληδες» τους εκπαιδευτικούς, να τους «δώσει» στην κοινωνία ως «ανήθικους επαγγελματίες» που δεν ασκούν το λειτούργημά τους και παίζουν με το μέλλον των παιδιών!
Και βέβαια ούτε κουβέντα με το χάλι το μαύρο στα σχολεία, με τους εκπαιδευτικούς να γίνονται (και) φαρμακοποιοί και τα παιδιά να κάνουν τεστ στα παρακείμενα του σχολείου παρκάκια ώστε να δουν αν θα μπουν στην τάξη ή αν θα επιστρέψουν σπίτι.
Καμία κουβέντα γι’ αυτό το μπάχαλο, γι’ αυτές τις εικόνες ντροπής, για την ανευθυνότητα του Κράτους απέναντι στα παιδιά μας.
Δεν είναι αφελής ούτε απερίσκεπτος ο Πορτοσάλτε. Είναι συνειδητή η προσπάθειά του να διχάσει την κοινωνία, να βγάλει τεμπέληδες ΟΛΟΥΣ τους εκπαιδευτικούς ή τους δημοσίους υπαλλήλους προκειμένου να προστατέψει την Κυβερνησάρα (που λέει και ο Άδωνις Γεωργιάδης).
Και παράλληλα να παρουσιάσει ως βδέλυγμα ΣΥΝΟΛΙΚΑ το συνδικαλισμό, που αποτελεί πυλώνα της Δημοκρατίας. Δηλαδή κατά τον Πορτοσάλτε, ο Νίκος Παπαχρήστος εξελέγη μέσω των συναδέλφων του εκπαιδευτικών για να τους λουφάρει; Που ακριβώς βρίσκεται η λογική στις κραυγές του και στο μόνιμα εκνευρισμένο στυλάκι του;
Το ότι υπάρχουν κακοί εκπαιδευτικοί και κακοί συνδικαλιστές είναι δεδομένο. Ότι υπάρχουν και κακοί δημοσιογράφοι ή παρουσιαστές (όπως ο Πορτοσάλτε, διαγραμμένος από την ΕΣΗΕΑ) επίσης ισχύει.
Το να προσπαθούμε, όμως, σε αυτονόητα πράγματα να διχάζουμε την κοινωνία, να καλλιεργούμε τα χειρότερα ένστικτα του λαού και να ψάχνουμε πάντα να ρίξουμε κάποιον στην πυρά, είναι κάτι επικίνδυνο.
