Την ώρα που ζούμε στο… απόλυτο μπάχαλο σχετικά με το τι πιστεύει ο καθένας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχώρησε σε ένα διάγγελμα εξόχως διχαστικό
Ο κ.Μητσοτάκης, ως πρωθυπουργός του Κράτους θα έπρεπε να ενώνει. Για ακόμα μια φορά (δυστυχώς) προτίμησε το διχαστικό λόγο. Να διαχωρίσει τους πολίτες αναλόγως ενεργειών και πεποιθήσεων για τον εμβολιασμό. Και να ξεκαθαρίσει ότι αν υπάρξει νέα έξαρση της επιδημίας, να ξέρετε ότι θα φταίνε οι απέναντί σας.
Θα έπρεπε πρωτίστως ο κ.Μητσοτάκης, ως εκλεγμένος πρωθυπουργός από τους Έλληνες, να γνωρίζει ότι ο θεσμικός του ρόλος είναι να εκφράζει και να εμπνέει όλους τους πολίτες,.
Θα πρέπει λοιπόν να διαχωρίσουμε κάποιες καταστάσεις και να μην αποκαλούμε συλλήβδην «ψεκασμένους» όσους έχουν διαφορετική άποψη από τη δική μας.
Προς αποφυγή λανθασμένων συμπερασμάτων θα ήθελα να επισημάνω ότι είμαι εμβολιασμένος (και στις δύο δόσεις). Είμαι υπέρ του εμβολιασμού αλλά από την άλλη ξεκαθαρίζω τα εξής (με καλοδεχούμενη οποιαδήποτε ένσταση):
-Δεν είναι μόνο οι αποκαλούμενοι «αρνητές» εκείνοι που δεν κάνουν το εμβόλιο. Είναι κι εκείνοι που λόγω ιατρικών θεμάτων δεν μπορούν να προχωρήσουν σε εμβόλιο. Και φυσικά υπάρχει μια μερίδα σημαντική που δεν έχει πειστεί για την ανάγκη του εμβολιασμού.
Ποιος είναι ο ρόλος του Κράτους σε αυτή την περίπτωση; Σίγουρα όχι να μοιράζει 150 ευρώ ως bonus στη νεολαία που θα κάνει το εμβόλιο. Σίγουρα ναι να ενημερώσει τον κόσμο. Να κατηγοριοποιήσει την κατάσταση (είπαμε υπάρχουν και συμπολίτες μας που λόγω πάθησης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να κάνουν το εμβόλιο).
Να ενημερώσει ακόμα κι εκείνους που παραμένουν αρνητές ότι προέχει το κοινό καλό. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους η αυτοδιάθεση του σώματός τους. Όμως είναι υποχρέωσή τους η προστασία της δημόσιας υγείας. Και παράλληλα όπως απαιτούν το σεβασμό μας έτσι απαιτείται και ο δικός τους σεβασμός απέναντι σε μια δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε.
Κι όταν λέω «αρνητές» εννοώ και τους πλέον ακραίους.
Θα υπάρξουν κάποιοι που δε θα πειστούν. Τι να κάνουμε;
Το βασικότερο όμως είναι να αποφευχθεί ο διχασμός. Για ακόμα μια φορά ο κόσμος έχει βρεθεί στο μέσο μιας κατάστασης διόλου ευχάριστης.
Οι νέες δηλώσεις του πρωθυπουργού δεν ήταν τίποτα περισσότερο από απόπειρα διχασμού της κοινωνίας.
«Αν υπάρξει έξαρση θα φταίτε εσείς». Αυτό είπε και τίποτε άλλο. Η αντιμετώπιση της πανδημίας, όλο αυτό το διάστημα ήταν υπό το πρίσμα της ατομικής ευθύνης.
Ουδέποτε είδαμε να υπάρχει ενίσχυση της δημόσιας υγείας. Ουδέποτε προχώρησε σε συγκεκριμένο πλάνο για την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό ή ακόμα και την εργασία.
Η αντίληψη του κόσμου ότι πάντα υπάρχει… κάτι πίσω από τις αποφάσεις των πολιτικών προσώπων δείχνει κάτι. Που είναι ιδιαίτερα υπεραπλουστευμένη διαπίστωση αν το χαρακτηρίσουμε «ψέκασμα».
Το πρώτο στο οποίο ΑΠΕΤΥΧΕ ο κ.Μητσοτάκης (και η κυβέρνησή του) στη διάρκεια της πανδημίας είναι να πείσουν τον πολίτη ότι όντως ενδιαφέρονται γι’ αυτόν.
Τα αντιεργατικά μέτρα που πέρασαν περισσότερες υποψίες δημιούργησαν ότι μέσω της πανδημίας (που υπάρχει βέβαια) βρήκαν πρόσφορο έδαφος ώστε να αφαιρέσουν και τα τελευταία δικαιώματα από τον εργαζόμενο.
Ότι βρήκαν την ευκαιρία για μια σκληρή αντιλαϊκή πολιτική…
Όσα περιτυλίγματα κι αν βάλουμε στο νόμο του Χατζηδάκη, δεν παύει να είναι εναντίον του εργαζομένου.
Όσους λοιμωξιολόγους ή αναλυτές (ακόμα και δημοσιογράφους) κι αν βγάλουμε στα Media, δεν παύει να ισχύει ότι η δημόσια υγεία ΔΕΝ ενισχύθηκε.
Όσους influencers (π.χ Χριστίνα Μπόμπα…) κι αν αποθεώσει ο Άδωνις Γεωργιάδης, δεν παύει να ισχύει ότι οι επιστήμονες μέσω ενός κεντρικού πλάνου, θα ενημερώσουν τον κόσμο σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο.
Όσο κι αν κουνήσουμε το δάχτυλο, οι στιγμές… ανεμελιάς (του κ.Μητσοτάκη) δεν παύουν να ισχύουν. Ούτε οι συγκεντρώσεις στην Ικαρία. Ούτε το «εγώ θα πάω στην Κρήτη και δεν με σταματά κανείς» της κ.Μπακογιάννη.
Ούτε τα σόου με καρότσες και τα πανηγύρια για το νέο συντριβάνι της Ομόνοιας.
Ούτε να αρχίζουν οι μεγάλοι περίπατοι και μετά να εγκαταλείπονται…
Ούτε να ενημερώνεται ο κόσμος ότι ο γιός του πρωθυπουργού, Κωνσταντίνος, και η Μαρία Σάκκαρη γνωρίστηκαν πριν από 6 μήνες σε…πάρτι στις Σπέτσες. Σε περίοδο δηλαδή που υπήρχε λοκντάουν, απαγόρευση μετακινήσεων και ο νεαρός Κωνσταντίνος ήταν πέντε μήνες φαντάρος στον Έβρο.
Βέβαια μετά υπήρξε διόρθωσε, κατόπιν «τηλεφωνημάτων στενών φίλων» ότι η γνωριμία στις Σπέτσες έγινε νωρίτερα. Ανευ σχολίων…
Και πόσα ακόμα;
Το μεγάλο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει ο κ.Μητσοτάκης είναι αυτό. Κι αν ήθελε να δείξει ότι διαφέρει, πολύ φοβάμαι ότι είναι το πρώτο που έπρεπε να έχει σκεφτεί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Συμμορίες ανηλίκων: Η έξαρση του φαινομένου και τι είναι η Generation Knife Crime (Pics)
Υβριστοφιλία: Γιατί ερωτεύονται ένα φυλακισμένο εγκληματία;
Social media: Το ανώνυμο επιθετικό προφίλ είναι δειλό στην πραγματικότητα
Έγκλημα στα Γλυκά Νερά: Είστε έτοιμοι για αληθινή συζήτηση;
Διαβάστε περισσότερες απόψεις στο upopsi.gr