Ο καλύτερος που έγινε και η καλύτερη που δεν… έγινε!

Στις 11 Απριλίου του 1996 στο Παρίσι ο Παναθηναϊκός κατακτούσε το πρώτο του ευρωπαϊκό τρόπαιο και για πρώτη φορά κάποια Ελληνική ομάδα καθόταν στον θρόνο του Πρωταθλητή Ευρώπης.

Στις 11 Απριλίου του 2000 στην Λωζάνη η ΑΕΚ κόντρα στην Βίρτους Μπολόνια γινόταν για δεύτερη φορά στην ιστορία της Κυπελλούχος Ευρώπης.

Για τις δύο ομάδες υπάρχει επέτειος σήμερα. Για τον Παναθηναϊκό το πρώτο από τα έξι ευρωπαϊκά. Για την ΑΕΚ το τελευταίο ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Δεν προσπαθούμε να συγκρίνουμε το παραμικρό γιατί ούτε νόημα έχει αλλά ούτε και συγκρίσιμα είναι τα μεγέθη. Εχει ενδιαφέρον όμως να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να δούμε τι ακολούθησε των επιτυχιών.

Ο Παναθηναϊκός μετά από μια πολύ κακή σεζόν που ακολούθησε, άρχισε να χτίζει την κυριαρχία του. Από το 1998 όταν κι επέστρεψε στον θρόνο του Πρωταθλητή Ελλάδας μέχρι σήμερα, κυριαρχεί. Εχει χάσει μόνο τα πρωταθλήματα του 2002, του 2012, του 2015 και του 2016 στην Ελλάδα ενώ έχει προσθέσει άλλα πέντε ευρωπαϊκά στην συλλογή του! Πλέον έχει καθιερωθεί ως παραδοσιακή δύναμη του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Η ΑΕΚ το 2002 έφτασε στο αποκορύφωμα με την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ελλάδας, με μια ομάδα- όνειρο! Από τότε, άρχισε η κατηφόρα που το 2011 έγραψε την δραματική σελίδα του υποβιβασμού. Από το 2014 που η ομάδα επέστρεψε στα…ψηλά καταγράφεται ανοδική πορεία. Και φέτος οι υποσχέσεις έγιναν περισσότερες πρώτα με την κατάκτηση του τροπαίου κι ακολούθως με την πρόκριση στο φάιναλ φορ του Champions League.

Ο Παναθηναϊκός την περίοδο 1996-1997 έγραψε τη χειρότερη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας του παρουσιάζοντας κατ’ αρχήν μια ομάδα χωρίς ταυτότητα. Οι κοινοτικοί και οι ξένοι που είχε επιλέξει ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς δεν ήταν κακοί παίκτες αλλά σε καμία περίπτωση δεν κατάφεραν να γίνουν ομάδα. Δεν υπήρξε η παραμικρή συνοχή και όταν προχώρησε η σεζόν η ομάδα ουσιαστικά…διαλύθηκε και σκόρπισε.

Ποια ήταν η συνέχεια; Ότι ο Παναθηναϊκός είχε σταθερή διοίκηση, αποφασισμένη να διορθώσει τα λάθη. Η αποτυχία έφερε πείσμα, το πείσμα έφερε δύναμη, η δύναμη έφερε τίτλους… Οι τίτλοι έφεραν τεχνογνωσία. Η διοίκηση ήξερε ποιον να εμπιστευτεί (Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τον καλύτερο δηλαδή) και παρέχοντας τα πάντα εφτασε τον Παναθηναϊκό ψηλά.

Ακόμα κι όταν έφυγε ο Ομπράντοβιτς, ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ διαλύθηκε. Ψάξτε άλλες ομάδες όταν αποχώρησαν προπονητές ετών ή με ισχυρή προσωπικότητα, που βρέθηκαν. Ας πάρουμε τις προηγούμενες ομάδες του Ζοτς… Η Μπανταλόνα…αντίο! Η Ρεάλ μετά το Σαπόρτα του ’97 έπαψε για μια δεκαετία να θεωρείται διεκδικήτρια ευρωπαϊκών τίτλων.

Ψάξτε την Βίρτους μετά τον Μεσίνα…

Η διοικητική σταθερότητα, αφού ουσιαστικά η οικογένεια Γιαννακόπουλου δια του διαδόχου του «πατέρα» όλης της ομάδας,  Παύλου,  εξακολουθεί να διατηρεί τον Παναθηναϊκό ψηλά. Και να τον έχει διεκδικητή τίτλων σε βαθμό ώστε απουσία από φάιναλ φορ να θεωρείται…αποτυχία!

Η ΑΕΚ, το 2000, νίκησε την Βίρτους. Ξέρετε ποια ομάδα; Όχι μόνο αυτή από την οποία είχε ηττηθεί στον τελικό της Ευρωλίγκας του 1998. Αλλά κι εκείνη που κατέκτησε την Ευρωλίγκα του 2001 κι έπαιξε στον τελικό το 2002.

Η ΑΕΚ είχε δημιουργήσει ήδη ένα ενδιαφέρον προϊόν νέων Ελλήνων παικτών: Κακιούζης, Χατζής και Ντικούδης δεν ήταν ούτε 25 ετών τότε. Στην πορεία προστέθηκαν παιδιά όπως ο Ζήσης ή ο Μπουρούσης. Αλήθεια, αν η ΑΕΚ διατηρούσε τον Ελληνικό κορμό που θα μπορούσε να φτάσει αν υπολογίσουμε και την προσθήκη ποιοτικών Αμερικανών; Οι παίκτες που προαναφέραμε- πλην Χατζή- άλλωστε είτε πήραν Ευρωλίγκα είτε έπαιξαν σε φάιναλ φορ ή τελικούς…Πάντως έγραψαν μεγάλη καριέρα. Μακριά από την ΑΕΚ οι περισσότεροι…

Όμως ο Γιάννης Φιλίππου άρχισε να απομακρύνεται. Η ΑΕΚ…ζούσε και δεν ζούσε! Κάθε χρόνο και περισσότερα προβλήματα και ήταν σαν να περιμένει το τέλος. Ο Κακιούζης έφυγε για Σιένα, ο Ζήσης για Τρεβίζο, ο Χατζής για Ολυμπιακό όπως και ο Μπουρούσης. Ο Ντικούδης πρώτα για Βαλένθια, μετά για ΤΣΣΚΑ και Παναθηναϊκό. Η ΑΕΚ γινόταν…αιμοδότης ομάδων με ευρωπαϊκές βλέψεις.

Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της καλύτερης ομάδας που δεν είχε…ποτέ η Ευρωλίγκα! Σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό που εξελίχθηκε ως η καλύτερη ομάδα που…είχε η Ευρωλίγκα. Αλλωστε παραμένει η ομάδα με τους περισσότερους τίτλους στην ενιαία διοργάνωση.

Τι δεν είχε η ΑΕΚ; Διοικητική σταθερότητα και συνέπεια. Με αποτέλεσμα στην πορεία να χαθεί εντελώς από τον χάρτη μέχρι να επιστρέψει και φέτος να φτάσει ψηλά και να δείχνει αποφασισμένη για ψηλότερα. Τι έχει; Διοικητική σταθερότητα!!!

Γι΄ αυτό και στο σημερινό (11/4) φύλλο του Sportime έγραψα ότι και για τους δύο αυτή η επέτειος θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως…επιστροφή στο μέλλον!