Ο Καραμανλής και η δική του Νέα Δημοκρατία

Το Μεγάλο Σάββατο (23/4) συμπληρώθηκαν 24 χρόνια από τότε που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έφυγε από τη ζωή κλείνοντας μια σημαντική περίοδο για τη χώρα.

Ο Καραμανλής ήταν μια σημαντική προσωπικότητα στην Ελλάδα όχι μόνο κατά την εποχή της μεταπολίτευσης όταν και πρωταγωνίστησε (ξανά) με την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και την εκπλήρωση του οράματός του για είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ (όπως λεγόταν τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση).

Και βέβαια παρά τις όποιες διαφωνίες μπορεί να έχει κάποιος με την πολιτική, τις ιδέες και τις πράξεις του δε μπορεί να παραγνωρίσει ότι υπήρξε μια πολύ σημαντική προσωπικότητα στην πολιτική ζωή της Ελλάδας και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις ιστορικές εξελίξεις.

Εκλέχτηκε Βουλευτής για πρώτη φορά το 1935 ενώ το 1995 όταν κι αποχώρησε από την Προεδρία της Δημοκρατίας είχε κλείσει 60 χρόνια στην πολιτική ζωή του τόπου. Στα 28 του εξελέγη Βουλευτής για πρώτη φορά, στα 39 του έγινε Υπουργός για πρώτη φορά, στα 48 του Πρωθυπουργός και στα 73 του Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Το 1974 ανέλαβε Πρωθυπουργός μετά την κατάρρευση της δικτατορίας και οδήγησε τη χώρα ομαλά σε εκλογές και στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Η αναγνώριση του ΚΚΕ, η αποπομπή της Βασιλευομένης Δημοκρατίας (μέσω δημοψηφίσματος), η ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. είναι μερικά απ’ εκείνα που πέτυχε.

Υπάρχουν βέβαια και «σκοτεινές πλευρές» στη θητεία του, ειδικά πριν τη δικτατορία αλλά δεν είναι αυτό το κεντρικό νόημα του άρθρου.

Δεν επιθυμούσα να ασχοληθώ ανήμερα της ημερομηνίας του θανάτου του, ένεκα της ιερότητας της ημέρας (Μεγάλο Σάββατο) και προτίμησα να το κάνω αργότερα.

Το ερώτημα που ταλανίζει είναι το εξής:

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα ήταν χαρούμενος βλέποντας τη σημερινή εικόνα της Νέας Δημοκρατίας;

Της παράταξης, δηλαδή, που ίδρυσε με στόχο να «υπηρετήσει» το λαό. Ήταν ίδια η συμπεριφορά των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας του Καραμανλή με την αντίστοιχη των σημερινών;

Ας θυμηθούμε λίγο ένα απόσπασμα από την ιδρυτική διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας μήπως και καταλάβουμε κάποια πράγματα.

«Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις που ταυτίζει το Έθνος με τον Λαόν, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της,  την Πολιτεία με τους Πολίτες της,  την Εθνική Ανεξαρτησία με την Λαϊκή Κυριαρχία, την Πρόοδο με το Κοινό Αγαθό, την Πολιτική Ελευθερία με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Νέα Δημοκρατία είναι το σύστημα με το οποίο οι ολιγώτεροι και οι επώνυμοι καθοδηγούν αντί να καταδημαγωγούν, εκπροσωπούν αντί να καταδυναστεύουν – και σε τελική ανάλυση υπηρετούν – και περισσότερους και ανωνύμους»

Τι από τα παραπάνω μπορείτε να τονίσετε ότι εφαρμόζεται από τη σημερινή Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας;

Ναι δεν πρόκειται να αρνηθούμε ότι ο κόσμος προχωρά, εκσυγχρονίζεται και σίγουρα 48 χρόνια μετά κάποια πράγματα δε μπορεί να είναι ίδια.

Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με δεδομένα πράγματα.

Αλήθεια, θυμάστε κάποιον υπουργό του Κωνσταντίνου Καραμανλή να μιλά με τόση περιφρόνηση (και το λέμε κόσμια) για τους πολίτες όπως κάνουν οι σημερινοί υπουργοί του;

Θα τολμούσε κάποιος υπουργός του Καραμανλή να πει «πάρτε λιγότερα πράγματα από το σούπερ μάρκετ» ως απάντηση στην ακρίβεια;

Θα μπορούσε ποτέ κάποιος υπουργός του Καραμανλή να πει «δε μειώνουμε την τιμή της βενζίνης επειδή οι φτωχοί δεν έχουν αυτοκίνητο»;

Μπορείτε να πιστέψετε ότι ένας υπουργός του Καραμανλή θα έλεγε ποτέ «μην ανάβετε το φως και τον θερμοσίφωνα πολλή ώρα» ως απάντηση στην εξωφρενική τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος;

Ο Καραμανλής ήταν σκληρός δεξιός, με τρόπο αψύ πολλές φορές ως «χωριάτικο» αλλά δεν κατηγορήθηκε ποτέ για περιφρόνηση στο λαό.

Μπόρεσε να προχωρήσει στον εκμοντερνισμό του Κράτους και στην ανάπτυξη της οικονομίας. Δεν είναι τυχαίο ότι με τη νοικοκυρεμένη πολιτική του, δύο φορές, μία το 1963 και άλλη μια το 1981 παραδόθηκε πανίσχυρη οικονομία στην Ένωση Κέντρου και στο ΠΑΣΟΚ αντίστοιχα.

Και βέβαια ακόμα μερικά ερωτήματα που θα μπορούσαν να μας ταλαιπωρήσουν:

-Πόσα από τα σημερινά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας θα είχαν θέση σε ένα Κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή;

-Τι σχέση έχει ο γενικός τρόπος λειτουργίας της παράταξης με τις ιστορικές της ρίζες και με όσα ενέπνεε ο ιδρυτής του;

Προσωπικά δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα ήταν τόσο υπερήφανος, αν ζούμε σήμερα, για τη Νέα Δημοκρατία που βλέπουμε μπροστά μας.