Ο Λάσο αποτελεί μοναδική περίπτωση

Είναι εντελώς άτοπο να θυμηθούμε ότι ο Πάμπλο Λάσο χαρακτηρίστηκε πολλές φορές με μειωτικές εκφράσεις στην Ελλάδα.

Έτσι κι αλλιώς δε θα ξέφευγε ο Λάσο απ’ αυτόν τον κανόνα, σε μια χώρα που έχουν ακούσει βαρύτατες εκφράσεις «ιερά τέρατα» του μπάσκετ, αθλητές ή προπονητές.

Από τη στιγμή που όλα αποτελούν συνέπεια του στείρου οπαδισμού και φανατισμού ή της αθάνατης ελληνικής «ξερολίασης», δε χρειάζονται παραπάνω αναλύσεις.

Ο Λάσο κάνει τη δουλειά του και την κάνει άριστα.

Κλείνει έντεκα χρόνια στην Ρεάλ Μαδρίτης και τι έχει καταφέρει;

Δύο τρόπαια Euroleague (2015 και 2018) ενώ έφτασε 7 φορές σε φάιναλ φορ και στο Βελιγράδι θα είναι η συνολικά 5^η παρουσία σε τελικό!

Ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο (2015) κι ακόμα 5 πρωταθλήματα- 6 Κύπελλα και άλλα τόσα Super Cup στην Ισπανία.

Συνολικά 20 τίτλοι. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά.

Στη διάρκεια της θητείας του Πάμπλο Λάσο η Ρεάλ καταφέρνει κάτι πολύ δύσκολο και θα το λέγαμε μοναδικό στις μέρες μας.

Είναι πρωταγωνίστρια και διεκδικήτρια τίτλων, στέλνει παίκτες στο NBA και ταυτόχρονα καταφέρνει και «παράγει» νέους, τους οποίους και βάζει αμέσως, μέσα από το πρόγραμμά της σε ρόλο πρωταγωνιστών στην πρώτη ομάδα.

Μόνο ο Λόλο Σάινθ με 14 σερί χρόνια και ο Πέδρο Φεραντίθ  με 13 αλλά σε τρεις διαφορετικές θητείες, έχουν μείνει περισσότερο από τον Λάσο στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης.

Και να σκεφτείτε ότι δεν είναι μακριά το διάστημα που οι Μαδριλένοι αντιμετώπισαν σοβαρά εσωτερικά ζητήματα και ο έμπειρος προπονητής ανέλαβε δράση: Ο Ερτέλ και ο Τόμπκινς τέθηκαν εκτός ομάδας που είχε πάντως τις αντιστάσεις να απορροφήσει τους κραδασμούς και να παρουσιαστεί πανέτοιμη.

Με πέντε σερί ήττες από την Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ εμφανιζόταν ως σχεδόν σίγουρη χαμένη στον ημιτελικό.

Ο Λάσο μας έκλεισε για ακόμα μια φορά το μάτι.

Σε μια ομάδα όπως η Ρεάλ που βέβαια είναι «αστείο» να μιλάμε εμείς για πίεση.

Και να σκεφτεί κανείς ότι την περίοδο 2004-2005 απολύθηκε από τη Βαλένθια προς το τέλος της σεζόν και χρειάστηκε να μείνει εκτός για περίπου ένα χρόνο μέχρι να τον προσλάβει στην LEB (αντίστοιχη Α2) η Καντάμπρια.

Πάλι στην LEB με την Γκιπουζκόα την οποία ανέβασε στη μεγάλη κατηγορία. Ήταν 14^η τη σεζόν 2011-2012, την τελευταία του, όταν η Ρεάλ Μαδρίτης του έδωσε τα ηνία.

Αν είχε προβλήματα; Φυσικά. Το 2020 έπεσε στην 5^η θέση. Παραπάνω σας αναφέραμε ότι έχει πέντε σερί ήττες από την Μπαρτσελόνα. Στην Ελλάδα θα είχε ήδη απομακρυνθεί αφού πρώτα θα είχε δεχτεί και ένα ξέσκισμα- δώρο από τα πρόθυμα Media.