Ήρθε η ώρα του απολογισμού και των αποφάσεων όπως συμβαίνει πάντοτε μετά το τέλος του πρωταθλήματος. Και για τους δύο φιναλίστ, τον νικητή και πρωταθλητή Παναθηναϊκό και τον ηττημένο Ολυμπιακό, έφτασε η στιγμή να χαράξουν το πλάνο δράσης για το μέλλον. Γνώριζαν από καιρό βέβαια τι έχουν να αντιμετωπίσουν και η τρομερή σύμπτωση είναι ότι το πλάνο τους εξαρτάται απόλυτα από τους δύο ηγέτες τους: Τον Νικ Καλάθη και τον Βασίλη Σπανούλη.
Εστω κι αν οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Εστω κι αν οι υποθέσεις είναι ξεχωριστές. Και θα σας εξηγήσουμε το γιατί.
Το καλοκαίρι του 2015 ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος τα έδωσε όλα για να φέρει τον Νικ Καλάθη στον Παναθηναϊκό. Ηταν μεγάλη κίνηση, κλειδί. Ενας Ελληνας παίκτης θα αναλάμβανε τα ηνία της ομάδας στην μετά- Διαμαντίδη εποχή και η μετάβαση στα νέα δεδομένα θα ήταν όσο το δυνατόν πιο ομαλή.
Στην τριετία του Καλάθη (στην πρώτη χρονιά συνυπήρξε με τον Διαμαντίδη) ο Παναθηναϊκός κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και δύο κύπελλα Ελλάδας, αλλά δεν πλησίασε καν στο φάιναλ φορ, μάλιστα στα πλέι οφ είχε ρεκόρ 1-9 και 4 εντός έδρας ήττες σε πέντε αγώνες. Είχε όμως μια σταθερά στο παιχνίδι του, τον Καλάθη, γύρω από τον οποίον κινούνταν τα πάντα.
Αν κάποτε δεν μπορούσαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού να φανταστούν την επόμενη μέρα της ομάδας χωρίς τον Διαμαντίδη, ας σκεφτούν για λίγο την επόμενη μέρα χωρίς ούτε τον Καλάθη. Κι εκεί θα καταλάβουν πολλά.
Η επόμενη μέρα του Παναθηναϊκού
Ο Νικ βρίσκεται στην καλύτερη ηλικία του μπασκετικά. Είναι ο παίκτης στον οποίο ΔΙΚΑΙΩΣ θα προσφερθεί το μεγαλύτερο συμβόλαιο κι εκείνος γύρω από τον οποίο (πάλι ΔΙΚΑΙΩΣ) θα χτιστεί η ομάδα. Με άλλα τρία χρόνια τον Καλάθη στο ρόστερ ο Παναθηναϊκός θα έχει μια σταθερά, με ηγέτη έναν παίκτη υψηλού επιπέδου. Κι απ’ εκεί και πέρα θα προχωρήσει για τα υπόλοιπα.
Χωρίς τον Καλάθη τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ δύσκολα και ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός θα κληθεί να χτίσει πάλι από την αρχή. Αλήθεια, όμως, με ποιον ηγέτη; Η παραμονή του 29χρονου γκαρντ είναι θεμελιώδης και σίγουρα θα κρίνει σε απόλυτο βαθμό το ρόστερ της ομάδας.
Σε ό,τι αφορά στον Ολυμπιακό τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά με δεδομένο ότι ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ το πέρασμα στην νέα εποχή. Η κοινή συνισταμένη με τον Παναθηναϊκό είναι το θέμα του ηγέτη.
Ο Βασίλης Σπανούλης έκλεισε 8 χρόνια στον Ολυμπιακό κι από το καλοκαίρι του 2010 όταν πήρε την μεγάλη απόφαση να αφήσει τα πράσινα για τα κόκκινα οδήγησε την ομάδα στις κορυφαίες της στιγμές. Τρία πρωταθλήματα Ελλάδας, δύο τρόπαια Ευρωλίγκας και 1 κύπελλο Ελλάδας μαζί με το Διηπειρωτικό του 2013, σύνολο 7 τίτλοι. Μέχρι να μετακομίσει ο Σπανούλης στον Πειραιά και στο διάστημα της διοικητικής ηγεσίας του Παναγιώτη και του Γιώργου Αγγελόπουλου ο Ολυμπιακός είχε 1 κύπελλο Ελλάδας.
Η επόμενη ημέρα του Ολυμπιακού -Προ του «διαζυγίου» ο Σφαιρόπουλος
Είναι ο άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού αλλά πλέον τα πράγματα έχουν αλλάξει. Στις 7 Αυγούστου ο Σπανούλης θα κλείσει τα 36 του χρόνια και φυσικά οδεύει προς το τέλος της καριέρας του.
Η διαχείριση που πρέπει να έχει είναι διαφορετική καθώς το 2018 δεν είναι… 2008. Θα πρέπει να καταλάβει και ο ίδιος ο Σπανούλης ότι οφείλει να συμβάλλει στην νέα εποχή του Ολυμπιακού, διατηρώντας φυσικά τον ρόλο του ηγέτη (αυτό το έχουν αποδεχτεί όλοι), αλλάζοντας όμως τον τρόπο αγωνιστικής λειτουργίας.
Κάποτε έρχεται το πλήρωμα του χρόνου ώστε να ληφθούν αποφάσεις. Ο Σπανούλης μπορεί να είναι πολύτιμος χωρίς απαραίτητα να περνάνε τα πάντα από τα χέρια του. Θεωρώ δε ότι κάπως έτσι υπήρξε και η φθορά στην σχέση Σφαιρόπουλου- Ολυμπιακού.
Προσωπικά, τρέφω απεριόριστο σεβασμό στον Γιάννη Σφαιρόπουλο αλλά του έτυχε να… σκάσει η βόμβα Σπανούλη στα χέρια του και να μην (;) μπορεί να διαχειριστεί την αλλαγή σελίδας στην καριέρα του αρχηγού της ομάδας.
Ισως και να ταιριάζει με αυτό που έπαθε ο Γιώργος Μπαρτζώκας (ή και ο Σίτο Αλόνσο) στην Μπαρτσελόνα με την περίπτωση του Χουάν Κάρλος Ναβάρο.
Όπως κι αν το κάνουμε όμως η εξέλιξη και κατάληξη στο θέμα Σπανούλη θα κρίνει εν πολλοίς και τις επόμενες κινήσεις του Ολυμπιακού.