Με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να δίνει ελπίδα στον Ολυμπιακό… Και με τον Ρικ Πιτίνο να αποτελεί μονόδρομο για τον Παναθηναϊκό… Κάπως έτσι μπορούμε να αρχίσουμε την κουβεντούλα μας για το ελληνικό clasico της Euroleague που ολοκληρώθηκε πριν από λίγη ώρα.
Κατ’ αρχήν απολαύσαμε έναν συναρπαστικό αγώνα. Που, εντάξει, δεν μπορείς να πεις ότι μας… έβγαλε τα μάτια από πλευράς ποιότητας, αλλά είχε ενδιαφέρον. Είχε εναλλαγές, διακυμάνσεις, αγωνία, ανατροπές. Ως προς αυτό το κομμάτι, μας αποζημίωσε.
Ήταν ολοφάνερο επίσης ότι έγιναν οι περισσότερες φάσεις στο ένας εναντίον ενός… Και κάπου εκεί, μαζί με την ευστοχία στα σουτ, υπερίσχυσε ο Ολυμπιακός. Γιατί αυτό που κατέγραψε ο Παναθηναϊκός, με 1/20 τρίποντα δεν μπορεί να αναλυθεί. Ο Ράις για παράδειγμα, που έκρινε τον πρώτο αγώνα με 41 πόντους και 8/16 τρίποντα, στο ΣΕΦ είχε… 0/9!!! Οπότε από τη στιγμή κατά την οποία μια ομάδα γράφει 1/20 τρίποντα, δεν μπορούμε να συζητήσουμε σοβαρά. Και πάλι καλά που οι πράσινοι το έφτασαν στο σουτ
Είχα γράψει και παλαιότερα ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν καταπίνει σπαθιά. Δεν είναι μάγος. Είναι ένας πολύ καλός προπονητής που επέστρεψε στον Ολυμπιακό όχι καλύτερος (συγκριτικά με την πρώτη του θητεία) αλλά πιο ώριμος. Καλός προπονητής ήταν και είναι… Μόνο που τώρα αφαίρεσε μεγάλο μέρος από τον συναισθηματισμό του βάζοντας τον επαγγελματισμό πιο ψηλά!
Με Μπαρτζώκα και Πιτίνο για το μέλλον
Δεν ξέρω αν ο Μπαρτζώκας θα καταφέρει να βάλει τον Ολυμπιακό στα πλέι οφ της Euroleague. Αλλά αν θέλετε την άποψή μου δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία πλέον. Ο Ολυμπιακός έχει αποκτήσει ταυτότητα και ξαναβρίσκει το DNA του. Δεν περιφέρεται πλέον χωρίς σκοπό και χωρίς στόχο… Δείχνει ότι μπορεί να ελπίζει σε κάποια πράγματα στο μέλλον. Και προφανώς ο Ολυμπιακός ΑΡΓΗΣΕ να επαναφέρει τον έμπειρο κόουτς στον Πειραιά.
Πάμε και στον Παναθηναϊκό όπου θα μου επιτρέψετε να πάω κόντρα στο… ρεύμα και να επιμείνω ότι οι πράσινοι ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΕΡΟΙ που έχουν έναν προπονητή σαν τον Ρικ Πιτίνο. Και το να του δώσουν τα κλειδιά το καλοκαίρι προκειμένου να χτίσει. Αυτή τη στιγμή, έστω κι αν ελέγχεται για κάποιες επιλογές όπως π.χ του Ράουτινς, προσπαθεί να χτίσει με υλικά που δεν του ταιριάζουν. Προσπαθεί να παίξει το δικό του μπάσκετ με παίκτες που δεν έχει επιλέξει (ανεξάρτητα από τα όσα ακούγονταν το καλοκαίρι περί… επιλογών του) και φυσικά δεν μπορούν να υπηρετήσουν την λογική του.
Για τον Παναθηναϊκό, ο Πιτίνο (αλήθεια, τι μπορεί να κάνει ένας προπονητής με τους παίκτες του να έχουν 1/20 σουτ;) είναι τύχη. Και την τύχη δεν την κλωτσάς εύκολα…