O Ολυμπιακός παίζει με έξι παίκτες εδώ και καιρό
Στο +11 και σε μια έδρα που «καίει» παίζεις με το μυαλό και όχι με το ένστικτο ενώ χρειάζεσαι συμμετοχή απ’ όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες. Ο Ολυμπιακός δεν τα είχε. Γράφει ο Νίκος ΜπουρλάκηςΘα μπορούσε ο Ολυμπιακός να έχει φύγει νικητής από το Τελ Αβίβ; Οπωσδήποτε, αν και ποτέ δεν είναι εύκολο σε αυτή τη δυνατή έδρα.
Σημασία όμως δεν έχουν οι υποθέσεις, αλλά γιατί ο Ολυμπιακός ηττήθηκε στην έδρα της Μακάμπι και σε έναν αγώνα όπου για 30 λεπτά είχε τον έλεγχο; Διότι πολύ απλά, όταν ανέβασε τη διαφορά στο +11 (σκορ 63-52) προς το τέλος της 3ης περιόδου, δεν είχε την πνευματική δύναμη, το μυαλό, τη συγκέντρωση να «παγώσει» ακόμα περισσότερο το γήπεδο.
Διότι τη στιγμή κατά την οποία ελέγχεις τον αγώνα, μετριάζεις τον ενθουσιασμό σου και δεν παίζεις στο ρυθμό του αντιπάλου. Σε πολύ λίγο η Μακάμπι έκλεισε μια κακή για εκείνη αλλά πολύ καλή για τον Ολυμπιακό 3η περίοδο στο -6 και συνέχισε να ελπίζει.
Και όταν με επιμέρους σκορ 20-5 γύρισε τον αγώνα, ο Ολυμπιακός δεν είχε δυνάμεις να ακολουθήσει. Βραχυκύκλωσε απέναντι στην Μακάμπι, ξέμεινε από λύσεις, στέγνωσε από ενέργεια.
Ο Κόλσον που ανέλαβε να βγάλει τον Σλούκα από το παιχνίδι του Ολυμπιακού, έφερε εις πέρας την αποστολή του χάρη στην αφοσίωση και τα φυσικά του προσόντα.
Μιας και το αναφέραμε ο Μπόνζι Κόλσον ήταν πρωταγωνιστής σε ένα από τα πλέον παράξενα σχήματα στην ιστορία του NCAA. Με ύψος στα 1,96 μέτρα, έπαιζε σέντερ στο Νοτρ Νταμ σε μια πεντάδα με τέσσερις γκαρντ εκ των οποίων οι τρεις ήταν ψηλότεροι απ’ εκείνον!
Το προσόν του; Τα μακριά του χέρια, το άνοιγμα των οποίων φτάνει στα 2,13 μέτρα (να η εξήγηση για τις δύο εντυπωσιακές τάπες του) καθώς επίσης και η αφοσίωσή του στην άμυνα ενώ αργότερα στο ρεπερτόριό του πρόσθεσε και το τρίποντο, δουλεύοντας ένα καλοκαίρι με τον Τζάρεντ Ντάντλεϊ!
Και καθώς ο Ολυμπιακός ξέμενε από λύσεις, ο Κάτας έβλεπε να προστίθενται πρωταγωνιστές στο πλευρό του Γουέιντ Μπάλντουιν και του Λορέντζο Μπράουν.
Και ταυτόχρονα τους παίκτες του να βγάζουν ενέργεια συνεχώς απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που ήταν ακριβώς στη αντίθετη κατεύθυνση.
Ο Τζάρελ Μάρτιν δεν είχε σκοράρει πάνω από 9 πόντους φέτος στην Euroleague και με τον Ολυμπιακό πέτυχε 13 σε 17’30’’. Ο Τζον Ντιμπαρτολομέο είχε 11 πόντους- 7 ριμπάουντ- 3 ασίστ όταν μέχρι πριν τον αγώνα με τον Ολυμπιακό δεν είχε σκοράρει πάνω από 8 φέτος, δεν είχε ποτέ περισσότερα από 3 ριμπάουντ ή 2 ασίστ.
Ο Όστιν Χόλινς με τους 8 πόντους και τα 2/5 τρίποντα επίσης έκανε season high καθώς πριν την αναμέτρηση με τους «ερυθρόλευκους» είχε συνολικά σε 7 αγώνες, 18 πόντους και 2/12 τρίποντα!
Δε χρειάζεται να το αναλύσουμε περισσότερο καθώς τα στοιχεία είναι αμείλικτα από μόνα τους.
Στην τελευταία περίοδο, ο Ολυμπιακός ήταν βραχυκυκλωμένος, αποδιοργανωμένος κι εξαντλημένος και με το «ηρωικό μπάσκετ» του Λαρεντζάκη, προσπάθησε να ανατρέψει την κατάσταση.
Μπράβο στον Λαρεντζάκη για τη ψυχή και την άγνοια κινδύνου όπως και για την πίστη του, αλλά αυτό το μπάσκετ δε μπορεί να είναι κανόνας και να μην έχεις τίποτε άλλο να παρουσιάσεις στην τελευταία περίοδο.
Τότε που ο Ολυμπιακός δέχθηκε 27 πόντους, πέτυχε 15, μάζεψε τα μισά ριμπάουντ από την Μακάμπι (14-7) η οποία είχε και 4 επιθετικά, έκανε 4 λάθη (όταν σε όλο το πρώτο ημίχρονο είχε 5). Οι γηπεδούχοι που είχαν 15 λάθη μέχρι το 30’ έκαναν μόλις 2 στην τελευταία περίοδο αφού η άμυνα του Ολυμπιακού δε λειτουργούσε πλέον. Η τέταρτη ήταν και η μοναδική περίοδος που οι «ερυθρόλευκοι» δεν έκαναν έστω ένα κλέψιμο αφού είχαν 4-3-3 αντίστοιχα στις προηγούμενες.
Το πρόβλημα όμως το είχαμε αναλύσει και παλαιότερα.
Ουσιαστικά ο Ολυμπιακός παίζει με έξι παίκτες αφού ο Μπαρτζώκας αναγκάζεται να «κλείσει» το rotation για να νικήσει τους αγώνες.
Ο Κάνααν ακόμα «ψάχνεται» (και τελειώνει ο Νοέμβριος) ενώ φυσικά δεν είναι δυνατό να κάνει δύο αντιαθλητικά, πίσω από τον Φαλ η κατάσταση δεν είναι ιδανική εδώ και καιρό. Στο Τελ Αβίβ έπαιξε 9’13’’ ο Μπόλομποϊ και είχε 1 πόντο και 1 ριμπάουντ και 6’48’’ ο Μπλακ (πρώτη αλλαγή του Γάλλου) και είχε 2 πόντους. Δύο σέντερ, ένα ριμπάουντ σε περίπου 16 αγωνιστικά λεπτά.
Ο Πίτερς άρχισε καλά όμως στη συνέχεια τον «κατάπιε» το ματς (8’49’’ με 5 πόντους και 0 ριμπάουντ), ο ΜακΚίσικ είναι πολύ μακριά απ’ αυτό που γνωρίζαμε, ο Λούντζης δεν παίζει καν.
Ο Γουόκαπ γεμίζει στατιστική (9 ασίστ- 4 κλεψίματα), ο Σλούκας και ο Βεζένκοφ δε γίνεται να σηκώνουν όλο το βάρος, ο Παπανικολάου αντέχει αλλά δε γίνεται να παίζει 25άρια plus σταθερά, ο Λαρεντζάκης κάνει αυτά που είπαμε, ο Φαλ παίρνει πάνω του όλο το φορτίο στο «5». Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να έχει περισσότερες λύσεις. Κι άμεσα.