ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ

Ο Ολυμπιακός στην αρένα της Μαδρίτης

Η αποστολή του Ολυμπιακού όπως και κάθε ομάδας στη Μαδρίτη έχει ένα κοινό σημείο: Η εξέλιξη αποτελεί άμεση συνάρτηση της απόδοσης της Ρεάλ

Με τρεις συνεχόμενες ήττες στην πλάτη ο Ολυμπιακός ήθελε να κάνει το καλύτερο δυνατό στην έδρα ενός εκ των φαβορί της διοργάνωσης.
Με τρεις συνεχόμενες ήττες στην πλάτη ο Ολυμπιακός ήθελε να κάνει το καλύτερο δυνατό στην έδρα ενός εκ των φαβορί της διοργάνωσης.
Συντάκτης: Νίκος Μπουρλάκης Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

Με τρεις συνεχόμενες ήττες στην πλάτη ο Ολυμπιακός ήθελε να κάνει το καλύτερο δυνατό στην έδρα ενός εκ των φαβορί της διοργάνωσης.

Και είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός είχε καλύτερη παρουσία απ’ ότι με την Φενέρμπαχτσε, την Μακάμπι ή τον Ερυθρό Αστέρα. Αλλά στη Μαδρίτη, ο αγώνας εξαρτάται από την Ρεάλ κι αυτό είναι ξεκάθαρο. Αυτή είναι η αλήθεια την οποία και πρέπει να αποδεχτούμε.

Όταν οι Μαδριλένοι (κατά την ταπεινή μου άποψη είναι η πιο συνεπής και οργανωμένη ομάδα των τελευταίων ετών) ανέβασαν την πίεση και την ένταση και έβαλαν τα σουτ, ο αγώνας τελείωσε.

Ο Ολυμπιακός με το μικρό ρόστερ και τον «εφιάλτη» των τελευταίων 35 ημερών, από το 15’ και μετά έδειχνε ταλαιπωρημένος.

Το κοινό σημείο του Ολυμπιακού στους τρεις τελευταίους εκτός έδρας αγώνες (ισάριθμες ήττες σε Κωνσταντινούπολη, Τελ Αβίβ και Μαδρίτη) είναι η κατάρρευση στο δεύτερο ημίχρονο.

Κόντρα στην Ρεάλ το επιμέρους σκορ του δευτέρου μέρους ήταν 51-29 για τους Μαδριλένους. Στην Κωνσταντινούπολη ήταν 58-44 για την Φενέρμπαχτσε και στο Τελ Αβίβ ήταν αντίστοιχα 44-31 για την Μακάμπι.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι στους τρεις αυτούς αγώνες ο Ολυμπιακός δέχεται κατά μέσο όρο 50 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο ενώ πετυχαίνει αντίστοιχα 34,7. Αν κάνουμε μια σύγκριση με το πρώτο ημίχρονο στους συγκεκριμένους αγώνες, η διαφορά είναι ορατή: Πετυχαίνει 38,7 πόντους και δέχεται 33,3! Η διαφορά φυσικά, είναι τεράστια.

Βεβαίως δεν είναι λάθος αν πούμε ότι η Ρεάλ είναι πολύ καλύτερη ομάδα τόσο από την Φενέρμπαχτσε όσο και από την Μακάμπι. Και ξέρεις καλά ότι στην έδρα της ειδικά, η εξέλιξη κάθε αγώνα αποτελεί περισσότερο συνάρτηση της δικής της απόδοσης παρά του φιλοξενούμενου.

Ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να χτίσει διαφορά στο πρώτο μέρος χάρη στην καλή του άμυνα αλλά και στο γεγονός ότι οι γηπεδούχοι έχασαν αρκετά σουτ. Από το 14’ και μετά είχε αρχίσει να διαφαίνεται ένα πρόβλημα που εξαιτίας της αστοχίας της Ρεάλ δεν «πόνεσε» νωρίς τον Ολυμπιακό.

Κι αναφερόμαστε φυσικά στα επιθετικά ριμπάουντ, ένα από τα μεγάλα όπλα της Ρεάλ. Μέχρι τότε ο Ολυμπιακός είχε προστατέψει καλά το καλάθι του. Στο 14’ ο Ταβάρες πήρε το πρώτο επιθετικό ριμπάουντ της Ρεάλ. Μέχρι να κλείσει το ημίχρονο οι Μαδριλένοι πήραν άλλα πέντε! Όμως τα 8/33 σουτ που είχαν στο ημίχρονο είχαν ως αποτέλεσμα να μην «πονέσει» ο Ολυμπιακός.

Οι λύσεις που έδιναν επιθετικά ο Σλούκας και ο Βεζένκοφ, η πολύ καλή αμυντική συμπεριφορά του Παπανικολάου ήταν τα κλειδιά για τον Ολυμπιακό. Όμως τα πράγματα άλλαξαν στο δεύτερο ημίχρονο.

Η Ρεάλ ανέβασε την πίεσή της, τα επιθετικά ριμπάουντ συνεχίστηκαν, τα σουτ άρχισαν να μπαίνουν. Ο Ερτέλ με προσωπικές ενέργειες στην επίθεση άρχισε να «τσαλακώνει» την άμυνα της ελληνικής ομάδας και να δίνει ψυχολογία στη Ρεάλ.

Ο Ολυμπιακός από την πλευρά του άρχισε να «ρετάρει» και όλο του το δεύτερο ημίχρονο, επιθετικά, δεν ήταν παρά ένα ξέσπασμα του Ντόρσεϊ (που κράτησε τον Ολυμπιακό μέσα στον αγώνα πετυχαίνοντας τους 13 από τους 29 πόντους της ομάδας στο β΄εικοσάλεπτο) και δύο τρίποντα του Βεζένκοφ.

Η Ρεάλ από τα 8/33 σουτ του πρώτου μέρους βελτιώθηκε στα 17/34 και ειδικά από τα 4/20 τρίποντα βρέθηκε στα 6/14! Τα ριμπάουντ παρέμειναν μια ιστορία πονεμένη: Στο δεύτερο ημίχρονο η Ρεάλ είχε 16 αμυντικά και 8 επιθετικά ενώ ο Ολυμπιακός αντίστοιχα είχε 7-2! Σε ένα 20λεπτο οι Μαδριλένοι μάζεψαν ένα ριμπάουντ παραπάνω από την ελληνική ομάδα στη ρακέτα της.

Η φημισμένη άμυνα της Ρεάλ λειτουργούσε στην εντέλεια και στην κρίσιμη επίθεση του Ολυμπιακού, η μπάλα έφτασε στον Τόμας Γουόκαπ του 19% στα τρίποντα. Το σουτ από τη γωνία ήταν πολύ κακό. Δεν ήταν φυσικά πρώτη επιλογή του Μπαρτζώκα ο Γουόκαπ, με Σλούκα, Ντόρσεϊ και Βεζένκοφ στο παρκέ, αλλά δεν υπάρχει μόνο η επίθεση που λειτουργεί σε έναν αγώνα, υπάρχει και η άμυνα.

Από την άλλη, αντιλαμβάνομαι ότι ο Γουόκαπ δεν είναι ο μεγάλος σουτέρ, αλλά κάπου «έλεος»! Δε μπορεί να μην απειλεί καθόλου ένας γκαρντ που είναι βασικό στέλεχος ομάδας επιπέδου πλέι οφ.

Η τέταρτη συνεχόμενη ήττα έριξε τον Ολυμπιακό στο 12-9 και πλέον αναζητείται το «σπάσιμο» αυτού του σερί στην Βιτόρια απέναντι στην Μπασκόνια. Οι Πειραιώτες δεν έχουν νικήσει μέσα στο 2022 στην Euroleague και πλέον θα πρέπει να αρχίσουν να μαζεύουν και πάλι νίκες αφού ήδη κοιτάζουν ανησυχητικά πίσω τους.

Exit mobile version