Η 3η συνεχόμενη ήττα που έκανε ο Ολυμπιακός δεν αναπροσαρμόζει στόχους αλλά σίγουρα τον κάνει να κοιτάζει πίσω του.
Το ότι ο Ολυμπιακός δεν πατάει πλέον στην τετράδα είναι η πρώτη ανάγνωση. Η ουσιαστική έχει να κάνει με το ότι οι «ερυθρόλευκοι» δε θυμίζουν σε τίποτα την ομάδα που είχε φτάσει τόσο ψηλά κι έπαιζε ωραίο μπάσκετ, αφήνοντας υποσχέσεις.
Στους τρεις τελευταίους αγώνες, στους οποίους έχουν γραφεί ισάριθμες ήττες, ο Ολυμπιακός έχει παθητικό 84,7 πόντους και φυσικά εδώ μιλάμε για το πρώτο κομμάτι που έχει πάει περίπατο: Την άμυνα!
Πριν αρχίσει αυτό το αρνητικό σερί οι «ερυθρόλευκοι» δέχονταν 72,2 πόντους κατά μέσο όρο. Η διαφορά είναι τεράστια κι αυτό φαίνεται και σε άλλα στοιχεία:
Στην επίθεση που αντίστοιχα έχει πέσει από τους 81,2 πόντους στους 73,7, στα λάθη που έχουν εκτοξευτεί στα 16 απ’ εκεί που ήταν περιορισμένα στα 11,2! Παράλληλα η αναλογία ασίστ/λαθών έχει γίνει ίσα βάρκα ίσα πανιά: Από 17,5/11,2 που ήταν στους πρώτους 17 αγώνες έχει γίνει 16,3 προς 16.
Ακόμα κι αν πάμε στα ατομικά, ο Ντόρσεϊ είναι μακριά από τον καλό του εαυτό στο αρνητικό σερί των τριών αγώνων του Ολυμπιακού κάτι που φαίνεται από τα 4/14 τρίποντα αλλά και τα 12 λάθη που έχει συνολικά ενώ για πρώτη φορά φέτος, στον αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα έγραψε αρνητικό πρόσημο στην αξιολόγηση (-1)
Ο Βεζένκοφ μόνο με τους Σέρβους ήταν παραγωγικός (στους προηγούμενους δύο αγώνες είχε συνολικά 11 πόντους με 4/10 σουτ) ενώ ο Σλούκας ταλαιπωρείται αφάνταστα χωρίς να βρει ρυθμό (κι έχει 10/28 σουτ παράλληλα). Ο Γουόκαπ όση προσπάθεια κι αν καταβάλει στην άμυνα, επιθετικά είναι «άκαπνος»: 10/50 τρίποντα συνολικά και 3/24 στους 10 τελευταίους αγώνες. Δεν είναι ποσοστό αυτό για γκαρντ επιπέδου Euroleague.
Οι παίκτες που έρχονταν από τον πάγκο κι έδιναν λύσεις, πλέον δεν το κάνουν. Ούτε ο Λαρεντζάκης, ούτε ο Μάρτιν ενώ ο Ζαν Σαρλ (που είχε και κάποια θέματα τραυματισμού) φέτος έχει πάει πολύ πίσω. Κι όσο έπαιξε με εξαίρεση δύο αγώνες κόντρα σε ΤΣΣΚΑ και Μονακό (όταν πέτυχε συνολικά τους 29 από τους 64 φετινούς του πόντους, δεν έδειξε και κάτι.
Ο Φαλ επίσης είναι εκτός φόρμας, αλλά πιθανότατα να μη μπορεί να αξιοποιηθεί με τον τρόπο που αγωνίζεται ο Ολυμπιακός. Ο Γάλλος δε θα πάρει τη μπάλα στην κορυφή να ξεκινήσει προσωπική φάση. Πρέπει να λειτουργεί η ομάδα γι’ αυτόν.
Ο Έισι προσπαθεί ακόμα να δικαιολογήσει το λόγο που βρίσκεται στην ομάδα!
Κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα έλειπαν και τρεις παίκτες: Ο Σακίελ ΜακΚίσικ, ο Κώστας Παπανικολάου και ο Γιώργος Πρίντεζης. Νομίζω ότι είναι ολοφάνερο πόσο σημαντική είναι η παρουσία του Παπανικολάου στην ομάδα, πολύ περισσότερο στην άμυνα όπου αποκαθιστά τις ισορροπίες, ελέγχει τους χώρους, καλύπτει τα πάντα. Είναι η ραχοκοκαλιά της άμυνας.
Ο ΜακΚίσικ είναι ο παίκτης που μπορεί να αλλάξει το ρυθμό και να προκαλέσει το «ηλεκτροσόκ» που απαιτείται σε καίριες στιγμές. Ο Πρίντεζης στο επτάλεπτο- δεκάλεπτο που του αναλογεί, μπορεί να δώσει «αέρα» με δύο-τρεις προσωπικές ενέργειες.
Είναι αλήθεια ότι μιλάμε για σημαντικές απώλειες. Όπως επίσης, όλη η ταλαιπωρία που πέρασε ο Ολυμπιακός με τον covid είναι απόλυτα λογικό να του έχει αφαιρέσει ρυθμό κι ενέργεια. Το τελευταίο κρατήστε το: Το συντριπτικό ποσοστό της εξαιρετικής πορείας του Ολυμπιακού πριν τον Ιανουάριο οφείλεται στην ενέργεια που έβγαζε η ομάδα.
Το ότι οι «ερυθρόλευκοι» επέλεξαν ένα μικρό ρόστερ, 13 παικτών, σε μια μαραθώνια διοργάνωση είναι κάτι επίσης αξιοσημείωτο. Και το είχαμε θίξει ακόμα κι όταν ο Ολυμπιακός έπαιρνε νίκες.
Οι Πειραιώτες είναι πλέον φορτωμένοι με τρεις συνεχόμενες ήττες κι έχουν μπροστά τους έναν πολύ απαιτητικό Φεβρουάριο: Ρεάλ και Μπασκόνια εκτός έδρας στη διαβολοβδομάδα που ακολουθεί και στη συνέχεια Εφές και (μετά τη διακοπή δύο εβδομάδων) Αρμάνι Μιλάνο στο ΣΕΦ.
Πλέον στον Ολυμπιακό κοιτούν πίσω τους με αρκετή ανησυχία. Διότι τους καταδιώκουν ομάδες όπως η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Εφές και η Φενέρμπαχτσε με πολύ δυνατά ρόστερ που βέβαια θα φορτσάρουν για να πλασαριστούν στην οχτάδα. Η Ζενίτ και η Αρμάνι βρίσκονται μπροστά ενώ έχουν ξεφύγει οι Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Μη ξεχνάμε την Ούνικς ή την Μπάγερν αλλά υπάρχει και κάτι άλλο.
Περίπου τέτοια εποχή πέρυσι ο Ολυμπιακός έκανε ακριβώς την ίδια «κοιλιά»: Σερί ήττες από Βιλερμπάν εντός (15/1), Ζαλγκίρις εκτός (22/1), Αρμάνι επίσης εκτός (27/1) και Μπαρτσελόνα εντός (29/1). Ήρθε μετά και το διπλό του Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ (5/2) για να κλείσει την ευρωπαϊκή (δεν είχε ελληνική, άλλωστε) σεζόν των Πειραιωτών.
Για να δούμε.
https://youtu.be/1-QFFLltHfI