ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ

Ο Παναθηναϊκός απάντησε αλλά χρειάζεται συνέχεια

Τα χαρακτηριστικά στη νίκη των «πράσινων» στο Βελιγράδι, τα καθοριστικά στοιχεία του αγώνα και φυσικά η συνέπεια και η συνέχεια που απαιτούνται ώστε να υπάρξει ουσιαστικό «κέρδος»

Ο χαρακτήρας που έβγαλε ο Παναθηναϊκός στο τελευταίο 6λεπτο στο Βελιγράδι ήταν το πλέον ενθαρρυντικό μαντάτο στη νίκη του κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα.
Συντάκτης: Νίκος Μπουρλάκης Χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά

Ο χαρακτήρας που έβγαλε ο Παναθηναϊκός στο τελευταίο 6λεπτο στο Βελιγράδι ήταν το πλέον ενθαρρυντικό μαντάτο στη νίκη του κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα.

Κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να κερδίσει ο Παναθηναϊκός εκτός από τον αγώνα και χρόνο! Όχι πολύ, όμως. Οι υποχρεώσεις είναι συνεχείς (έρχεται και διαβολοβδομάδα) και θα πρέπει να υπάρξει συνέχεια. Παρεμπιπτόντως όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι η νίκη στον πρώτο εκτός έδρας αγώνα στην Euroleague και από ψυχολογικής πλευράς μπορεί να επιφέρει σημαντικά αποτελέσματα.

Αρκεί βέβαια να αξιοποιηθεί σωστά. Ανεξάρτητα από το ότι οι Σέρβοι είναι ίσως η χειρότερη ομάδα στη διοργάνωση (πάντως έκαναν την κίνηση με τον Βιλντόζα) ο Παναθηναϊκός αντέδρασε σωστά στα κρίσιμα σημεία και είχε αρκετά στοιχεία ν’ αναδείξει.

Ίσως το σημαντικότερο που είδαμε είναι ότι με ομάδες που θα παίξουν «σετ» παιχνίδι, οι «πράσινοι» θα έχουν περισσότερες πιθανότητες να φτάσουν στη νίκη. Ανεξάρτητα από την ποιότητα του αντιπάλου. Όταν αλλάξει ο ρυθμός κι ανέβει η ταχύτητα αρχίζουν τα προβλήματα.

Είναι όμως ξεκάθαρο ότι ο Παναθηναϊκός στο Βελιγράδι, αν έχανε αυτό θα ήταν συνέπεια αποκλειστικά των δικών του λαθών.

Μέχρι το 34’ αυτό ήταν το συμπέρασμα που έβγαινε από την όλη διαδικασία. Οι «πράσινοι» ήταν δέσμιοι των λαθών τους απέναντι σε μια ομάδα που είχε ηγέτη τον Μπεν Μπέντιλ (!) και φυσικά μπορούμε να καταλάβουμε ότι είναι εντελώς διαφορετικό να αρχίζεις την Euroleague με 0-2 αντί με 1-1. Και ειδικά το «2» να είναι αποτέλεσμα μιας ομάδας που σαφώς δεν ήταν καλύτερη.

Ας δούμε όμως τι «έβγαλε» η ελληνική ομάδα στο Βελιγράδι.

-Σε τρεις περιόδους (πρώτη- δεύτερη και τέταρτη) ο Παναθηναϊκός είχε 15/15 βολές. Οι 7 χαμένες (από τις συνολικές 28) ήταν στο τρίτο δεκάλεπτο όταν σούταρε 6/13. Και βέβαια για μια ομάδα που μέχρι τον αγώνα στο Βελιγράδι σούταρε λίγο πάνω από το 50% οι 7/7 στην τελευταία περίοδο είναι πολύ καλό μαντάτο.

-Αντίστοιχη βελτίωση ήταν και στα σουτ τριών πόντων όπου οι «πράσινοι» σούταραν ένα πολύ καλό για εκτός έδρας ειδικά 40% (συνολικά 6/15) ξεφεύγοντας από το 29% που είχαν στο 0-3 της περασμένης εβδομάδας. Μπορεί να περιορίστηκαν οι προσπάθειες (από 27 στις 15) αλλά τα εύστοχα παρέμειναν σχεδόν στο ίδιο επίπεδο (6 αντί για 8).

-Δε λύθηκε βέβαια ένα σημαντικό πρόβλημα που είναι οι πόντοι των αντιπάλων από τα λάθη του Παναθηναϊκού. Ο Ερυθρός Αστέρας πέτυχε 19 πόντους από τα λάθη των «πράσινων» αλλά εδώ υπάρχει και μια υποσημείωση: Αυτοί ήταν μέχρι το 34’. Απ’ εκεί και μετά δεν πήραν ούτε έναν σε αντίθεση με τους «πράσινους» που πήραν 6 από τα λάθη των Σέρβων στην τελευταία περίοδο ενώ μέχρι τότε, στα προηγούμενα 30 λεπτά είχαν πάρει μόλις τρεις από τη συγκεκριμένη κατηγορία.

-Επίσης στην τελευταία περίοδο ο Παναθηναϊκός πήρε 6 πόντους από τον αιφνιδιασμό όταν στα προηγούμενα 30 λεπτά είχε τρεις όλους κι όλους. Και τέλος, στο ίδιο διάστημα οι «πράσινοι» πήραν 6 πόντους μέσα από το «ζωγραφιστό», όσους δηλαδή είχαν στη δεύτερη και στην τρίτη περίοδο συνολικά.

Ο Παναθηναϊκός είχε ένα εξαιρετικό δίδυμο plus την βοήθεια ενός ακόμα παίκτη στα καθοριστικά σημεία

Απ’ εκεί και πέρα, ο Ντέγιαν Ράντονιτς δοκίμασε αρκετά σχήματα, ακόμα και με τρεις περιφερειακούς παίκτες. Από το δεύτερο ημίχρονο άρχισε να χρησιμοποιεί ταυτόχρονα στο παρκέ τον Μάριους Γκριγκόνις και τον Ματέους Πονίτκα οι οποίοι αποδείχθηκαν οι καθοριστικοί παράγοντες της νίκης.

Ο μεν Λιθουανός διότι έβγαλε την ποιότητα που διαθέτει ως παίκτης και σουτέρ με αποκορύφωμα φυσικά το τρίποντο προς το τέλος του χρόνου που ο Παναθηναϊκός μείωσε σε 68-66. Οι 17 πόντοι που πέτυχε με εξαιρετική «οικονομία» και ο τρόπος που κινήθηκε και λειτούργησε στο παρκέ, αν κι ακόμα εμφανώς δεν έχει «συνδεθεί» με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του σε απόλυτο βαθμό, είναι ενδεικτικοί.

Ο δε Πολωνός με την ικανότητά του να καλύψει αρκετές θέσεις, να βγάλει ενέργεια, να παίξει άμυνα, να κυνηγήσει κάθε φάση και βέβαια να σκοράρει ικανοποιητικά. Η τάπα στον Μπέντιλ (με το σκορ στο 73-71 για τους Σέρβους) και το κλέψιμο από το οποίο ακολούθησε το λέι απ και το προβάδισμα στον Παναθηναϊκό (75-73) με 21’’ για το τέλος ήταν το αποκορύφωμα.

Βεβαίως ήταν σημαντική η παρουσία του Αρτούρας Γκουντάιτις ο οποίος στα 17 λεπτά που αγωνίστηκε έδωσε 12 πόντους με 4/5 σουτ και κυρίως το παλικαρίσιο «έμμεσο τρίποντο» που μείωσε σε 73-71 σε μια φάση που φαινόταν χαμένη για τον Παναθηναϊκό! Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι τρεις πόντοι του Λιθουανού σέντερ με 2’03’’ για το τέλος, δύσκολα θα άλλαζε το παιχνίδι.

Συμπερασματικά οι «πράσινοι» πήραν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα στην έδρα μιας ομάδας όπου είχαν ηττηθεί στις τελευταίες τους τρεις παρουσίες. Αυτό όμως δε λύνει τα δεδομένα προβλήματα για τα οποία πρέπει να βρεθεί μια απάντηση.

Στο «4» ο Παναθηναϊκός παραμένει «γυμνός» από τη στιγμή που οι Ράντονιτς- Πεδουλάκης προτιμούν να βάζουν τον Καλαϊτζάκη πίσω από τον Γουίλιαμς και όχι έναν εκ των Χουγκάζ- Μαντζούκα κάτι που προφανώς δείχνει ότι δεν πιστεύουν τους παίκτες άρα «φωνάζουν» ότι χρειάζεται μεταγραφή.

Η επιστροφή του Νέιτ Γουόλτερς ασφαλώς και θα είναι καλοδεχούμενη αλλά στην περίπτωση αυτή «περισσεύει» ο Άντριους (το είχα ξαναγράψει όταν αποκτήθηκε ο Πονίτκα ότι δε μπορεί να λειτουργήσει εύκολα με αυτή τη «συμφόρηση») ενώ το θετικό είναι ότι μέχρι να επανέλθει στις περσινές του εμφανίσεις ο Παπαγιάννης, ο Γκουντάιτις δίνει λύσεις στον Παναθηναϊκό στο «5». Κι ας «φωνάζει» η απουσία ενός αθλητικού σέντερ, με διαφορετικά

Exit mobile version