Η ήττα που έκανε ο Παναθηναϊκός από τον Ολυμπιακό δεν μας έκανε «σοφότερους» σε κάτι αλλά σίγουρα μας έδωσε αφορμές για σχόλια.
Το πρώτο που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι ο Παναθηναϊκός δε θα κρίνεται σα «φουκαράς» και «μίζερος». Είναι ξεκάθαρο αυτό. Και είναι προφανές ότι όσοι καταφεύγουν σε τέτοια λογική είτε κάνουν σοβαρό λάθος είτε σκοπίμως το βγάζουν μπροστά για να αποκρύψουν την αλήθεια.
Διότι η αλήθεια δεν κρύβεται. Μέσα στο γήπεδο δε μπορείς να ξεγελάσεις κανέναν. Τα καμώματα του καλοκαιριού τα βλέπουν ο χειμώνας και η άνοιξη και γελούν. Τόσο απλά.
Μπορούμε να καταλάβουμε ότι η κατάσταση στο ιδιοκτησιακό αποτελεί την γενεσιουργό αιτία των προβλημάτων. Το έχουμε γράψει ότι εκεί βρίσκεται η μεγαλύτερη ευθύνη. Τι νόημα έχει να το επαναλαμβάνουμε από τη στιγμή κατά την οποία δεν υπάρχει λύση στην ορίζοντα, άμεσα τουλάχιστον;
Αυτό δε σημαίνει ότι η συγκεκριμένη ευθύνη θα πρέπει να καλύπτει τα υπόλοιπα προβλήματα. Επαναλαμβάνω ότι το μεγαλύτερο είναι ότι ΟΛΟΙ μπορούν να επικαλεστούν άλλοθι και δικαιολογία και να ρίξουν την ευθύνη παντού.
Ο Παναθηναϊκός (και το έχω ξαναγράψει) έχει καταργήσει κάθε λογική στο μπάσκετ.
Απ’ εκεί και πέρα, επιλογές έγιναν και δεν ήταν καλές. Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα ανισόρροπη γιατί δεν έχει κανονικό πλέι μέικερ (εδώ και δύο χρόνια), γιατί δε μοιράστηκαν σωστά τα συγκεκριμένα και περιορισμένα χρήματα που υπήρχαν, γιατί δεν υπάρχει ξεκάθαρο πλάνο ακόμα και τώρα για να παίξουν οι νεότεροι.
Και βέβαια είναι μια ομάδα που διαθέτει ένα σπουδαίο σέντερ και δε μπορεί να τον αξιοποιήσει επιθετικά ενώ ταυτόχρονα τον υποχρεώνει να παίζει πάνω από 30 λεπτά σε κάθε αγώνα.
https://youtu.be/qRYr4fNewIY?t=5
Παράλληλα, είναι μια ομάδα όπου οι περισσότεροι παίκτες καλούνται να σηκώσουν μεγαλύτερο βάρος απ’ αυτό που μπορούν: Ο Παπαπέτρου και ο Μέικον είναι τα πιο απλά παραδείγματα όπως και ο Σαντ Ρος και ο Γουάιτ. Θα ήταν πολύ χρήσιμοι σε ομάδα Euroleague με παίκτες ποιότητας, αλλά όχι για να παίρνουν όλο το βάρος.
Ακόμα κι αν έκανε μια νίκη επί του Ολυμπιακού το βράδυ της Δευτέρας (11/4) δε θα άλλαζαν όλα τα παραπάνω. Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα είχαν περισσότερες πιθανότητες για το πρωτάθλημα ακόμα και με μειονέκτημα έδρας.
Το βασικό όμως είναι αυτό: Να γίνεται κριτική ανάλογα του μεγέθους του Παναθηναϊκού.
Ακόμα κι αν δεν έχεις απαιτήσεις, ακόμα κι αν η παρελθοντολαγνεία είναι απαγορευμένη, δε μπορείς να κλείνεις τα μάτια σου στο ότι εδώ και επτά μήνες, οι «πράσινοι» δεν έχουν παρουσιάσει καμία πρόοδο, τίποτα διαφορετικό και αυτό είναι το πλέον ανησυχητικό.
Είχα γράψει κατά το παρελθόν ότι ο Πρίφτης, ο Παναθηναϊκός συνολικά πρέπει να τολμήσουν. Ακόμα και τώρα, μέσα Απριλίου, παραμένουν άτολμοι.
Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι ο προπονητής. Έγιναν άστοχες επιλογές; Έγιναν. Αλλά θα πρέπει να αλλάξει κάτι. Όχι ο προπονητής πάντως.
Ο ιδιος, κατά την ταπεινή μου άποψη θα πρέπει να κοιτάξει μπροστά. Τι έχει να χάσει; Η εικόνα του Οκάρο Γουάιτ δεν πείθει ότι μπορεί να περιμένει κάποιος κάτι παραπάνω και σε διάρκεια. Οπότε το DNP του Χουγκάζ προφανώς και δε δικαιολογείται.
Όμως…
Το θετικό είναι ότι ο κόσμος στηρίζει την ομάδα. Άλλωστε οι φίλοι του Παναθηναϊκού γνωρίζουν που ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα.
ΑΕΚ: Αυτόν τον παίκτη βγάζει στο σφυρί!
Προπονητής έτοιμος να πάρει πόδι!
Αυτή είναι η εντυπωσιακή σύζυγος του ΜακΚίσικ που μοιράζει «εγκεφαλικά»!