Όσο κυλάει ο καιρός, η κατάσταση που έχει να αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός όχι απλώς δε βελτιώνεται αλλά γίνεται ακόμα δυσκολότερη.
Η εικόνα που είχαν τόσο ο Παναθηναϊκός όσο και το ΟΑΚΑ στον αγώνα του Σαββάτου (7/1) με το Περιστέρι είναι ενδεικτική. Προφανώς πριν από μερικά χρόνια, κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα ζούσαμε τη στιγμή που οι «πράσινοι» θα αποδοκιμάζονταν (και όχι μόνο μια φορά) στο «σπίτι» τους από τον κόσμο της ομάδας!
Αυτό σημαίνει πολύ απλά, ότι η ομάδα μπάσκετ, το καμάρι ενός μεγάλου συλλόγου, μπαίνει σε βαθιά περίοδο κρίσης κι εσωστρέφειας, με καταστάσεις πρωτόγνωρες. Και είναι άγνωστο- προς το παρόν τουλάχιστον- αν είναι διαχειρίσιμες.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο κόσμος θέλει κάτι διαφορετικό, επιθυμεί αλλαγή πλεύσης και φιλοσοφίας από τη στιγμή κατά την οποία η ομάδα και μαζί ο Οργανισμός δε μπορούν να βγουν από το τέλμα. Και είναι βέβαιο ότι συνολικά ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να αλλάξει τακτική σε πολλούς τομείς αφού τα μηνύματα της εσωστρέφειας είναι ισχυρά κι αν η τοξικότητα βρει πρόσφορο περιβάλλον στο ΟΑΚΑ τότε τα πράγματα ίσως γίνουν ακόμα δυσκολότερα.
Η διοίκηση βέβαια, έχει την ευθύνη ώστε να αλλάξει αυτή η κατάσταση κι αυτό θα γίνει με βαθιές τομές που θα αποσκοπούν σε ένα βιώσιμο μέλλον και όχι με επικοινωνιακές κινήσεις. Όπως έχω ξαναγράψει ο Παναθηναϊκός χρειάζεται συγκεκριμένο πλάνο και υπομονή. Συνδυαστικά με την ειλικρινή εξήγηση απέναντι στον κόσμο (που σε ένα «ψυχρά επαγγελματικό αθλητισμό» είναι οι πελάτες σε τελική ανάλυση) τα πράγματα θα αποκτήσουν μια λογική.
Η εικόνα που είχε ο Παναθηναϊκός στο τελευταίο δεκάλεπτο της αναμέτρησης με το Περιστέρι είναι ακριβώς ο καθρέπτης όλων όσων συμβαίνουν στη φετινή σεζόν και κορυφώνονται αυτό το διάστημα: Καμία λογική, μηδέν τακτική, ανύπαρκτη επικοινωνία! Αν το δούμε στο καθαρά αγωνιστικό τότε τα στοιχεία είναι ενδεικτικά.
Σε αυτό το «εφιαλτικό» διάστημα ο Παναθηναϊκός είχε 2/5 δίποντα- 0/8 τρίποντα και 3/5 βολές! Επίσης οι παίκτες του έκαναν 8 λάθη, δεν είχαν ούτε μία ασίστ (!) ενώ κατέγραψαν ακόμα 4-2 ριμπάουντ και 1 κλέψιμο!
Προσέξτε τώρα κάποια επιμέρους στατιστικά στοιχεία:
-Μετά από 3’33’’ αγώνα στην τελευταία περίοδο, ο Παναθηναϊκός είχε 0/6 τρίποντα και τότε έκανε την πρώτη προσπάθεια για δίποντο (άστοχος ο Παπαγιάννης).
-Για 6’36’’ στην τελευταία περίοδο δεν πέτυχε ούτε πόντο, μέχρι που ευστόχησε στο πρώτο δίποντο ο Πονίτκα μετά από επιθετικό ριμπάουντ. Μέχρι τότε το Περιστέρι είχε κάνει σερί 16-0 και οι «πράσινοι» είχαν 0/3 δίποντα, 0/7 τρίποντα και 4 λάθη.
-Μετά από τα δύο time out στην τελευταία περίοδο ο Παναθηναϊκός κατέγραψε ένα άστοχο δίποντο και ένα λάθος αντίστοιχα!
-Στα τελευταία 50’’ της αναμέτρησης οι «πράσινοι» έκαναν 3 λάθη (και τα 3 κατέληξαν σε κλεψίματα από πλευράς Περιστερίου). Συνολικά το Περιστέρι έκανε 18 κλεψίματα, 6 εκ των οποίων ήταν στο τέταρτο δεκάλεπτο!
-Συνολικά το Περιστέρι πήρε 19 πόντους από τα λάθη του Παναθηναϊκού, τους 11 εκ των οποίων στην τελευταία περίοδο. Καθώς επίσης και 14 πόντους από επιθετικά ριμπάουντ, τους μισούς όχι απλώς στην τελευταία περίοδο αλλά στα τελευταία πέντε λεπτά της αναμέτρησης!
Δεν υπάρχουν λόγια! Ο Παναθηναϊκός απώλεσε διαφορά 22 πόντων μέσα στην έδρα του, όχι με αντίπαλο από την Euroleague αλλά από την Basket League (και όχι τον Ολυμπιακό) και οι παίκτες του δεν ήξεραν τι να κάνουν!
Πώς να μην πάει το μυαλό σου ότι στην τελευταία περίοδο κάθε αναμέτρησης στην Euroleague παίρνει τη μπάλα ο Μπέικον για να σώσει τα προσχήματα και με «ηρωικά καλάθια» ανεβάζει τους πόντους του και μαζί το σκορ της ομάδας. Ο Παναθηναϊκός πέτυχε με το ζόρι 72 πόντους και σε αυτούς έφτασε 7 πόντους στην τελευταία περίοδο (οι τρεις από βολές τις οποίες «έδωσε» το Περιστέρι) κι επίσης με ένα «κολοκοτρωνέικο» του Πάρις Λι κι ένα καλάθι από επιθετικό ριμπάουντ του Πονίτκα.
Αυτό δεν είναι μπάσκετ, ξεκάθαρα, αλλά το θέμα είναι βαθύτερο: Τι μπορεί να αλλάξει;
Πως ακριβώς θα καταφέρει ο Παναθηναϊκός να διαφοροποιήσει τα δεδομένα γιατί πλέον ο κίνδυνος είναι ορατός. Και όχι μόνο για την Euroleague αφού η ομάδα παρουσιάζει (από τις αρχές του Γενάρη μάλιστα) σημάδια αποσύνθεσης αλλά και ψυχολογικής κατάρρευσης.
Έρχεται «διαβολοβδομάδα» παρεμπιπτόντως με δύο αγώνες που θα φέρουν στο ΟΑΚΑ αρκετούς παλιούς γνώριμους της ομάδας. Την Τρίτη (10/1) θα βρεθούν απέναντι η Φενέρμπαχτσε του Δημήτρη Ιτούδη και του Νικ Καλάθη η οποία προέρχεται από πέντε συνεχόμενες ήττες που την έχουν ρίξει στην έκτη θέση της βαθμολογίας. Και την Παρασκευή (13/1) η Μακάμπι Τελ Αβίβ του Όντεντ Κάτας η οποία παλεύει να μείνει μέσα στην οχτάδα.
Το κακό είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν τρομάζει κανέναν (ούτε μέσα στο ΟΑΚΑ) ενώ παράλληλα οι άγριες αποδοκιμασίες μετά τον αγώνα με το Περιστέρι από τους (πολύ λίγους σε αριθμό) οπαδούς που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ, προαναγγέλλουν μια δύσκολη κατάσταση. Το να αποδοκιμάζεται ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ είναι μια κατάσταση πρωτόγνωρη και σίγουρα ασύμβατη με το παρελθόν της ομάδας που συσπείρωνε τον κόσμο στα δύσκολα!
Και κάτι τελευταίο για τον Ντέγιαν Ράντονιτς: Οι δηλώσεις του μετά από κάθε αγώνα είναι «λυπηρές» και βγάζουν την εικόνα ενός ανθρώπου που βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου. Αν γι’ αυτό ευθύνονται τα «φτωχά» αγγλικά του, ας του βρουν ένα διερμηνέα ώστε να μιλάει στη γλώσσα του και να εκφράζεται κανονικά. Αν όμως λέει αυτά μιλώντας και στη μητρική του γλώσσα, τότε λυπάμαι που θα το πω, αλλά ο Παναθηναϊκός έχει κάνει λάθος που τον διατηρεί ακόμα στον πάγκο του.