Δεν έχει καμία απολύτως σημασία το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δε διατηρεί κάποιες ελπίδες για πρόκριση στα πλέι οφ.
Ουσιαστικά ο Παναθηναϊκός, στους αγώνες που του απομένουν στην Euroleague έχει κάποια πράγματα να διεκδικήσει. Κάποιους μικρούς στόχους, που αν τους κατακτήσει σιγά- σιγά τότε σίγουρα θα βρει κέρδη. Τόσο για τη συνολική αγωνιστική του εικόνα όσο και για τις μετέπειτα υποχρεώσεις που θα τον φέρουν διεκδικητή. Στα εγχώρια θέματα, δηλαδή. Κι αυτό βέβαια σημαίνει ότι έχει στόχο και μάλιστα ορατό στον αγώνα με την Μονακό.
Κατ’ αρχή το βασικό είναι ότι ο Παναθηναϊκός δε μπορεί να είναι ή να εμφανίζεται «αδιάφορος»! Μιλάμε για μια ομάδα με βαρύ όνομα και ιστορία, που έχει υποχρέωση να διεκδικεί το καλύτερο σε κάθε αγώνα. Και βέβαια, για λόγους αυτοσεβασμού, την όλα τα άλλα.
Απ’ εκεί και πέρα, το θέμα είναι αυτό που προαναφέραμε: Οι «πράσινοι» προσπαθούν να θέσουν κάποιους στόχους αγωνιστικής βελτίωσης προκειμένου να σταθεροποιήσουν μια καλή εικόνα. Προς το παρόν κάτι τέτοιο δε μπορεί να επιτευχθεί στον απόλυτο βαθμό αφού ο Ιωάννης Παπαπέτρου είναι εκτός μετά τη χειρουργική επέμβαση ενώ ο Ντάριλ Μέικον παραμένει αμφίβολος αφού έχει χάσει προπονήσεις εξαιτίας των ενοχλήσεων στη γάμπα.
Αυτό βέβαια δίνει περισσότερο «βάρος» στον Νεμάνια Νέντοβιτς την ίδια στιγμή που ο Δημήτρης Πρίφτης προσπαθεί να ενσωματώσει τον Στέφαν Γιόβιτς. Ο Σέρβος είναι έμπειρος παίκτης κι αυτό βοηθά σημαντικά. Παράλληλα, θα πρέπει το «supporting group» ν’ ανταποκρίνεται εξίσου καλά και μέχρι στιγμής ο Λευτέρης Μποχωρίδης (αφού αναφερόμαστε στην περιφέρεια) τα έχει καταφέρει.
Όπως και ο Βασίλης Καββαδάς στο διάστημα που απουσίασε ο Γιώργος Παπαγιάννης. Βέβαια η επιστροφή του διεθνούς σέντερ, μας γεμίζει με ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον καθώς θέλουμε να δούμε τις συνεργασίες του με τον Γιόβιτς.
Παράλληλα, η απουσία του Παπαπέτρου φορτώνει με περισσότερες ευθύνες όχι μόνο τον Σαντ Ρος (ή τον Λεωνίδα Κασελάκη) αλλά και τον Λευτέρη Μαντζούκα που θα πρέπει σταδιακά να βγαίνει μπροστά.
Για τη Μονακό που βέβαια έχει ελπίδες να προωθηθεί στην πρώτη οχτάδα και να γίνει η πρώτη γαλλική ομάδα που προκρίνεται σε πλέι οφ στην Euroleague, o (γνωστός και μη εξαιρετέος) Μάικ Τζέιμς μαζί με τον Ντουέιν Μπέικον πετυχαίνουν το 25% των πόντων της ομάδας.
Μαζί με τον Μοτεγιούνας το ποσοστό ανεβαίνει στο 42%. Ο Άλφα Ντιαλό (8,6 πόντοι- 4 ριμπάουντ- 1,6 ασίστ με 38% στα τρίποντα) κάνει πολύ καλή πρώτη χρονιά στην Euroleague ενώ Ντανίλο Άντζουσιτς σουτάρει με 41% στα τρίποντα (28/68 και 4/4 κόντρα στον Παναθηναϊκό στην πρεμιέρα).
Η Μονακό είναι ομάδα που διαθέτει βάθος στο ρόστερ της, έχει εμπειρία και ποιότητα (Γουίλ Τόμας, Ντόντα Χολ, Πάρις Λι) και ο Σάσα Ομπράντοβιτς ποντάρει επάνω σε αυτά.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι 8 παίκτες αγωνίζονται μίνιμουμ 19 λεπτά ανά αγώνα.
Οι Γάλλοι παρουσιάζουν τη δεύτερη καλύτερη επίθεση (82,6 πόντοι) με ελάχιστη διαφορά από την πρώτη, Μπαρτσελόνα.
Επίσης είναι τρίτοι στα τρίποντα (πίσω από Μπαρτσελόνα και Ούνικς) και σε ό,τι αφορά στα ποσοστά ευστοχίας. Εκτός έδρας μάλιστα σουτάρουν πολύ καλύτερα (39% απ’ ότι εντός).
Επίσης η Μονακό είναι 4η στα επιθετικά ριμπάουντ και 3η στα κλεψίματα (κάτι που πρέπει να προσέξει ο Παναθηναϊκός).
Σε κάθε περίπτωση οι «πράσινοι» (θα πρέπει να) έχουν κίνητρο, να μαζέψουν όσο το δυνατό περισσότερες νίκες και να προετοιμαστούν για να διεκδικήσουν τους εγχώριους τίτλους.