Λες και είχαν αντιστραφεί οι ρόλοι… Λες και ο Παναθηναϊκός ήταν η ομάδα που έπαιζε «τελικό πρόκρισης» στην οχτάδα καθώς όπως φάνηκε μέσα στο παρκέ είχε πιο ισχυρό κίνητρο αλλά και μεγαλύτερη συγκέντρωση και στοχοπροσήλωση από τον Ολυμπιακό. Την ομάδα δηλαδή που είχε ξεκάθαρο στόχο, να παραμείνει στη διεκδίκηση της οχτάδας.
Επί της ουσίας ο Παναθηναϊκός πήρε… μαζί του τον Ολυμπιακό. Τον απέκλεισε. Όχι μαθηματικά βέβαια αλλά ουσιαστικά. Έτσι κι αλλιώς ο Ολυμπιακός δεν έπειθε το τελευταίο διάστημα ότι θα μπορούσε να μπει εκεί. Όμως μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό έχει ν’ αντιμετωπίσει ακόμα σοβαρότερα ζητήματα τα οποία θα αναλύσουμε παρακάτω.
Διότι ο νικητής αξίζει να έχει την προτεραιότητα. Ο Παναθηναϊκός δικαίωσε όσα αναφέραμε πριν τον αγώνα. Πρώτον ότι σε «ντέρμπι αιωνίων» δεν υπάρχουν προγνωστικά καθώς το κίνητρο είναι τεράστιο. Δεύτερον, ότι παρότι δε διεκδικούσαν οχτάδα, όπως ο αντίπαλος, είχαν και οι «πράσινοι» ένα μεγάλο στόχο: Ο αγώνας με τον Ολυμπιακό ήταν για εκείνους ο σημαντικότερος της χρονιάς.
Προσέξτε τι έχει γίνει τώρα: Ο Παναθηναϊκός που δεν είχε έτσι κι αλλιώς ελπίδες πρόκρισης τράβηξε μαζί του τον Ολυμπιακό. Πήρε (χωρίς τον Νέντοβιτς) μια τεράστια νίκη στο ΣΕΦ λίγες μέρες μετά την εντός έδρας ήττα από τον Προμηθέα. Και ταυτόχρονα κέρδισε πολλά ψυχολογικά «δώρα» ενόψει της συνέχειας διότι έχει τίτλους να διεκδικήσει: Το Κύπελλο και το Πρωτάθλημα. Το γεγονός δε ότι κάλυψε μέχρι και τη διαφορά από τον πρώτο αγώνα του δίνει ακόμα περισσότερα ψυχολογικά bonus. Και αγωνιστικά… Διότι δόθηκε σε αρκετούς παίκτες η ευκαιρία να ανακαλύψουν τα όριά τους. Άλλοι τα κατάφεραν. Άλλοι όχι…
Και σε όλα αυτά ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά βάζει ΣΤΟΠ στην φετινή χρονιά του Ολυμπιακού από τις 9 Απριλίου όταν και είναι προγραμματισμένος ο τελευταίος αγώνας της Κανονικής Περιόδου. Διότι για να περάσει ο Ολυμπιακός στα πλέι οφ δε χρειάζεται πλέον υπερβάσεις αλλά… θαύμα! Μέχρι και «πραξικόπημα» θα λέγαμε. Πολύ δε περισσότερο, όπως προαναφέραμε, ο Ολυμπιακός δεν έπειθε το τελευταίο διάστημα ότι αντέχει να φτάσει μέχρι την οχτάδα.
Και τελικά έμελλε να βάλει τέλος (ουσιαστικά) ο Παναθηναϊκός στη χειρότερη χρονιά της ευρωπαϊκής του ιστορίας τα τελευταία 25 χρόνια. Τρομερό…
Το ψηλό σχήμα του Κάτας εγκλώβισε τον Ολυμπιακό και ο Παναθηναϊκός πήγε στο σετ παιχνίδι όπου κυριάρχησε απόλυτα απέναντι σε μια ομάδα που έπαιζε… γιουρούσια
Η αλήθεια είναι ότι οι «πράσινοι» είχαν συσπειρωθεί και προετοιμαστεί για τον αγώνα. Το ψηλό σχήμα του Όντεντ Κάτας με τον Παπαπέτρου στο 2 τον Γουάιτ στο 3 και τον Σαντ Ρος στο 1 έφερε αποτελέσματα. Ο Ολυμπιακός παγιδεύτηκε, δεν είχε κυκλοφορία κι έπεσε… γιουρούσια. Παράλληλα ο Παναθηναϊκός αποδείχθηκε περισσότερο επιθετικός και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Η διαφορά στα ριμπάουντ είναι απίστευτη: 38-19 υπέρ του Παναθηναϊκού. Και κάτι ακόμα πιο σημαντικό: Ο Παναθηναϊκός είχε 15 επιθετικά ριμπάουντ και ο Ολυμπιακός 13 αμυντικά. Δηλαδή στη ρακέτα των «ερυθρόλευκων» οι «πράσινοι» πήραν 2 ριμπάουντ παραπάνω.
Παρά την απουσία του Νέντοβιτς (ο Ολυμπιακός είχε εκτός τους Βεζένκοφ και Παπανικολάου), ο Παναθηναϊκός παρουσίασε περισσότερες λύσεις: Πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό κι ενεργό συμμετοχή περισσοτέρων παικτών στο παιχνίδι. Παράλληλα τα 4/6 τρίποντα του Σαντ Ρος αλλά και οι 25/25 βολές (τρομερό ρεκόρ) δείχνουν τη ψυχολογία της ομάδασς και τον τρόπο με τον οποίο κατέβηκε να παίξει.
Τα διπλάσια ριμπάουντ (38-19), οι 25/25 βολές (!), τα 4/6 τρίποντα του Σαντ Ρος και οι 15 πόντοι του Μποχωρίδη λίγο αφότου είχε γίνει μοιραίος στην ήττα από τον Προμηθέα δείχνουν πολλά.
Ο Γουάιτ ήταν κλειδί παίζοντας πολύ στη θέση 3, το δίδυμο Μήτογλου- Παπαγιάννη ήταν και πάλι σε υψηλό επίπεδο ενώ ο Μπέντιλ αποδείχθηκε καταλύτης με τη μαχητικότητά του. Ο Παπαπέτρου έκανε δουλειά αλλά το… παράκανε επιθετικά επιλέγοντας παιχνίδι που δε μπορεί να υπηρετήσει.
Ο Κάτας παίρνει πολύ καλό βαθμό στηυν προετοιμασία του αγώνα και με γρήγορες αποφάσεις. Εκείνος όμως που αξίζει το ΑΡΙΣΤΑ είναι ο Λευτέρης Μποχωρίδης.
Λίγες μέρες αφότου είχε γίνει μοιραίος στον αγώνα με τον Προμηθέα (του έκλεψε τη μπάλα ο Έβανς στην τελευταία φάση και χάρισε τη νίκη στους Πατρινούς) παρουσιάστηκε με…κρύο αίμα! Εξαιρετικός αμυντικά, άριστος επιθετικά και με ρεκόρ καριέρας μετά από ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να τον καταρρακώσει ψυχολογικά. Όμως ο Μποχωρίδης αποδεικνύει ότι σε κανέναν δε χαρίζεται το παραμικρό και ούτε υπάρχει χρόνος ή πολυτέλεια για… κλάματα και μοιρολατρίες. Ο Νέντοβιτς έλειπε, η ομάδα του τον χρειαζόταν διπλά κι αυτός ήταν εκεί! Τόσο απλά…