Ο Παναθηναϊκός θα ήθελε να συνεχίσει την εξαιρετική εμφάνιση με την Μπασκόνια αλλά οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές.
Είναι, όμως, αλήθεια ότι ο φετινός Παναθηναϊκός δεν αντέχει σημαντικές απουσίες. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου είναι κομβικός για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Ο Ντάριλ Μέικον και ο Γιώργος Παπαγιάννης που ήταν ανέτοιμοι επίσης.
Φανταστείτε ότι αναφερόμαστε στους τρεις παίκτες που έχουν μέσο όρο συμμετοχής πάνω από 25 λεπτά στη φετινή Euroleague. Κανείς άλλος παίκτης του Παναθηναϊκού δεν έχει τόσο υψηλό χρόνο στο παρκέ πλην των τριών. Επίσης μιλάμε για τον πρώτο (Μέικον) τον τρίτο (Παπαπέτρου) και τον τέταρτο (Παπαγιάννης) σκόρερ της ομάδας.
Και συνεχίζουμε. Ο Μέικον είναι ο καλύτερος στις ασίστ και ο Παπαγιάννης ο πρώτος στα ριμπάουντ στη φετινή ομάδα. Η οποία φυσικά ούτε για την ποσότητα διακρίνεται ούτε και για την ποιότητα.
Αν συνυπολογίσουμε ότι ο προοριζόμενος για βασικός πλέι μέικερ (θέση στην οποία «πονάει» ο Παναθηναϊκός) Στέφαν Γιόβιτς, είναι επίσης ανέτοιμος και φυσιολογικά, τότε καταλαβαίνουμε ότι οι «πράσινοι» εμφανίστηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Θα μπορούσαν να κάνουν κάτι περισσότερο; Πιθανότατα ναι. Αλλά οι συνθήκες στις οποίες κλήθηκαν ν’ ανταποκριθούν δεν ήταν οι ευνοϊκές.
Και βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, ένα άλλο ΟΑΚΑ, με περισσότερο κόσμο, πιθανότατα να έδινε περισσότερη ενέργεια στους «πράσινους»! Που βέβαια πάντα πόνταραν σε αυτό και τώρα με τα χίλια άτομα είναι σα να παίζουν προπονητικό φιλικό.
Θα μας πείτε ότι ο Παναθηναϊκός είχε τα ίδια προβλήματα με την Μπασκόνια αλλά αντέδρασε. Μα αυτό είναι το θέμα, ότι υπό αυτές τις συνθήκες οι πράσινοι δε μπορούν να βρουν μια συνέχεια. Δε διαθέτουν τα ποιοτικά και ποσοτικά προσόντα για να πιάσουν μια σταθερή γραμμή.
Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν απογοητευτικό για τον Παναθηναϊκό. Ακόμα κι όταν ο Δημήτρης Πρίφτης προσπάθησε να ελέγξει τα πράγματα με τρεις γκαρντ στο παρκέ, τα αποτελέσματα δεν ήταν καλύτερα.
Το επιμέρους 30-15 της Μονακό άλλαξε πλήρως τη ροή του αγώνα. Στη δεύτερη περίοδο οι Γάλλοι είχαν 10/15 δίποντα και 3/4 τρίποντα κι ακόμα 6 επιθετικά ριμπάουντ (ενώ είχε 7 ο Παναθηναϊκός) και άλλα τόσα κλεψίματα! Οι «πράσινοι» έκαναν 8 λάθη (τα 6 στα πρώτα 5’30’’ της περιόδου) τα οποί απέφεραν 15 πόντους στη Μονακό!
Το μεγάλο θέμα, όμως είχε να κάνει και με τις χαμένες προσωπικές μονομαχίες στην άμυνα. Εκεί ακριβώς «χτύπησε» ο Σάσα Ομπράντοβιτς εκμεταλλευόμενος την αθλητικότητα και την ικανότητα των παικτών του.
Το 46-59 του 24’ σήμανε «συναγερμό» στον Παναθηναϊκό που μέσα σε 4 λεπτά κράτησε τους Γάλλους στο μηδέν, έτρεξε ένα δικό του σερί 11-0 κι επέστρεψε στον αγώνα. Το γεγονός ότι οι Κασελάκης- Γουάιτ και Έβανς κυνηγούσαν κάθε μπάλα έδωσε ενέργεια στον Παναθηναϊκό που «χτύπησε» από τα επιθετικά ριμπάουντ, περιόρισε τα λάθη του (μόλις 2) ενώ δεν πληγώθηκε από τα περιφερειακά σουτ των φιλοξενούμενων: Είχαν 5/7 τρίποντα στο ημίχρονο και 0/6 στην 3η περίοδο.
Κι όταν ο Μποχωρίδης, με 7’32’’ να απομένουν έβαλε μπροστά τον Παναθηναϊκό μετά από ώρα (68-67) οι περισσότεροι πίστεψαν ότι ο αγώνας θα άλλαζε. Όμως η Μονακό είχε καλή αντίδραση, πρώτα με τον «δαίμονα» Πάρις Λι που πέτυχε 5 σερί πόντους και μετά με τον αγαπημένο των «πράσινων» Μάικ Τζέιμς.
Ο οποίος πολύ απλά πήρε τη μπάλα και την έβαλε στο καλάθι. Σε διάστημα 3’50’’ ο Τζέιμς σκόραρε αποκλειστικά και με 13 σερί πόντους πήρε το σκορ από το 72-68 για την ομάδα του και το έφτασε 85-72 με 1’54’’ για το τέλος.
Σε αυτό το «τρελό» τετράλεπτο ο Αμερικανός είχε 3/3 τρίποντα και 2/2 δίποντα κι έβαλε τέλος στον αγώνα. Ο Παναθηναϊκός δε μπορούσε να αντέξει περισσότερο, με rotation 8 παικτών, με τον Παπαγιάννη και τον Μέικον να είναι ανέτοιμοι και φυσικά με τον Ιωάννη Παπαπέτρου εκτός.
Σε αυτή τη συνθήκη θα βάλουμε τον Γιόβιτς που επίσης είναι ανέτοιμος και θα ήταν εξωπραγματικό να τον δούμε να «πετάει» στο παρκέ. Και παράλληλα το πρόβλημα του Παναθηναϊκού που εμφανίστηκε κόντρα στη Μονακό δεν ήταν μόνο ποσοτικό αλλά και ποιοτικό!
Όταν χρειάστηκε η προσωπικότητα, οι Γάλλοι έδειξαν το σημαντικό τους πλεονέκτημα. Είτε στο τέλος του αγώνα με τον Τζέιμς που λατρεύει τέτοιες καταστάσεις είτε στο διάστημα που πήραν τη διαφορά όταν ο (επίσης σούπερ ποιοτικός) Ντουέιν Μπέικον έδειξε την τεράστια κλάση του.
Κάπως έτσι γυρίσαμε το χρόνο πίσω: Τότε που ο Παναθηναϊκός πιεζόταν αλλά άντεχε χάρη στην προσωπικότητα των παικτών του και τελείωνε τους αγώνες.
Η αναμέτρηση με την Μπαρτσελόνα που ακολουθεί δε σημαίνει τίποτα παραπάνω από τον Παναθηναϊκό, πέρα από το να επιδιώξει να παρουσιάσει ένα αξιοπρεπές και καλό αγωνιστικό πρόσωπο.