Το ότι ο Παναθηναϊκός πέτυχε δύο συνεχόμενες νίκες στην Euroleague είναι πολύ σημαντικό αρχικά για τη ψυχολογία των παικτών του.
Αν μάλιστα ο Παναθηναϊκός δεν είχε την κακή παρένθεση στην Πυλαία όπου ηττήθηκε από τον ΠΑΟΚ τότε τα πράγματα θα ήταν ακόμα καλύτερα. Και πάλι όμως, το ότι βγήκε αντίδραση και μάλιστα με μια εικόνα που θυμίζει «κανονική ομάδα», είναι κάτι που δε μπορούμε να προσπεράσουμε.
Είναι πολύ θετικό για τον Παναθηναϊκό το ότι σκόραραν και οι δέκα παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν ενώ οχτώ απ’ αυτούς κυμάνθηκαν μεταξύ 7 και 14 πόντων. Είναι πολύ θετικό επίσης το ότι ο Ντουέιν Μπέικον ο πλέον ταλαντούχος παίκτης της ομάδας (αλλά με τα γνωστά πάνω- κάτω και το παιχνίδι ένας εναντίον πέντε) είχε 13 πόντους- 6 ριμπάουντ- 3 ασίστ- 3 κλεψίματα και ΚΑΝΕΝΑ λάθος σε 28 λεπτά.
Ήταν μέλος της ομάδας και όχι πάνω από την ομάδα. Επίσης είναι πολύ θετικό το ότι όποιος παίκτης πάτησε παρκέ ήταν πάντα έτοιμος να βοηθήσει. Κι αυτό αφορά τους πάντες ακόμα και τον Λευτέρη Μποχωρίδη που έκανε σπουδαία δουλειά στην άμυνα.
Ο Χρήστος Σερέλης βρήκε την ισορροπία στο σχήμα με τους Πονίτκα– Γκριγκόνις αλλά είχε την ατυχία να τραυματιστεί και να αποχωρήσει στο 15’ ο Πολωνός. Μέχρι τότε ήταν ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού ενώ παράλληλα φορτώθηκαν με 3 φάουλ οι δύο σέντερ (Γκουντάιτις και Παπαγιάννης). Προσθέστε ότι εκτός μάχης ήταν από την αρχή ο Νέιτ Γουόλτερς κι αντιλαμβάνεστε ότι το έργο του προπονητή δεν ήταν εύκολο.
Ο Λευτέρης Μαντζούκας έγινε η αποκάλυψη του αγώνα καθώς παίζοντας αναγκαστικά στη θέση «5» δε δίστασε ούτε φοβήθηκε να παλέψει με δυνατότερους και ψηλότερους αντιπάλους.
Η άνοδος του Πάρις Λι στο δεύτερο ημίχρονο έδωσε στον Παναθηναϊκό περισσότερη σιγουριά και ασφάλεια ώστε να φτάσει στη νίκη. Ο Χρήστος Σερέλης δεν είναι μάγος ούτε και είναι σωστό να του αποδώσουμε «μεταμόρφωση» της ομάδας γιατί θα τον αδικήσουμε.
Εκείνο το οποίο επιδιώκει είναι να βάλει λογική στο παιχνίδι της ομάδας, να βρει χημεία κάτι που είναι ιδιαίτερα δύσκολο σε αυτή τη χρονική περίοδο και να πάρουν ψυχολογία οι παίκτες του μέσα από ρόλους.
Δε θέλουμε να πούμε ότι ο Ράντονιτς δεν είχε ρόλους διότι θα αδικήσουμε έναν προπονητή που εργάζεται χρόνια και μάλιστα με καλά αποτελέσματα στην Euroleague. Απλώς όπως είχε γίνει η κατάσταση με τον Μαυροβούνιο ούτε ο Παναθηναϊκός τον πίστευε, ούτε οι παίκτες όπως και ο ίδιος δεν πίστευε σε κανέναν. Ολοφάνερο.
Τα προβλήματα δεν εξαφανίζονται αλλά καλύπτονται στο μέτρο του δυνατού. Το ότι ο Παναθηναϊκός ήταν μια ομάδα κακοστημένη, που δεν είχε ξεκάθαρη φιλοσοφία όταν φτιάχτηκε, δεν αλλάζει.
Σε βαθμολογικό επίπεδο η νίκη αυτή δε σημαίνει και πολλά πέρα από το ότι αποφεύγει τις δύο τελευταίες θέσεις. Σε ψυχολογικό επίπεδο ασφαλώς και ήταν μια θετική εξέλιξη λίγο πριν το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (Κυριακή 19/3-15:45) όπου πάλι, βαθμολογικά, δεν κρίνεται τίποτα.
Αλλά ψυχολογικά, για τον Παναθηναϊκό θα είναι πολύ σημαντικό να «σπάσει» το σερί των 11 νικών του αντιπάλου του.