Για να είμαστε ειλικρινείς, μια ήττα στο «Παλάου Μπλαουγκράνα» δεν την χαρακτηρίζεις ποτέ εκτός προγράμματος. Έστω κι αν ο Παναθηναϊκός έχει να νικήσει εκεί από το 2013, έστω κι αν έχει 10 ήττες στους τελευταίους 11 αγώνες στην πρωτεύουσα της Καταλονίας. Έστω κι αν πολλές απ’ αυτές είναι βαριές κι ασήκωτες.
Σε γενικές γραμμές πάντως ποτέ δεν χαρακτηρίζεις «εκτός προγράμματος» μια ήττα στην έδρα της Μπαρτσελόνα. Ακόμα και στις «χρυσές εποχές» του ο Παναθηναϊκός δεν περνούσε εύκολα εκεί. Να τα ξεκαθαρίσουμε αυτά.
Η ουσία, όμως, κρύβεται αλλού. Στο ότι ο Παναθηναϊκός άρχισε την σκληρή επτάδα αγώνων με ένα ρεκόρ που δεν θα έπρεπε να έχει. Αρχής γενομένης από την αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό (λόγω ιδιαιτερότητας που αποδείχτηκε περίτρανα) και την Μπαρτσελόνα.
Και στην συνέχεια υπάρχουν τα εξής:
Φενέρμπαχτσε (εντός, Τρίτη 17/12)
Μακάμπι Τελ Αβίβ (εκτός, Πέμπτη 19/12)
Ρεάλ Μαδρίτης (εντός, Πέμπτη 26/12)
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (εκτός , Παρασκευή 3/1)
Αρμάνι Μιλάνο (εκτός, Πέμπτη 9/1)
Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να είναι σε άλλο ρεκόρ
Ήδη βγήκαν τα δύο πρώτα ματς, με τον Ολυμπιακό και την Μπαρτσελόνα με ρεκόρ 1-1. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο 9-5 ενώ μόλις άρχισε τον… ανήφορο! Γιατί κουβαλάει ήττες που είναι μάλλον ανεπίτρεπτες και δεν του επιτρέπουν να είναι άνετος. Αλλά αντιθέτως να ζητάει μια σειρά υπερβάσεων για να καλύψει αυτές τις ήττες. Τις γκάφες, αν προτιμάτε.
-Πήγε κι έχασε στην Γαλλία από την Βιλερμπάν αν και ήταν μπροστά με διαφορά 13 πόντων… Προφανώς ανεπίτρεπτο για μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός. Θα μας πείτε ότι η Βιλερμπάν νίκησε κι άλλους. Βεβαίως… Όμως ο Παναθηναϊκός ήταν μπροστά με +13 στο 30′. Κι εκεί… καταπίνεις την μπάλα και δεν κάνεις ήρωα τον αντίπαλο.
-Ηττήθηκε μέσα στην έδρα του από την Αρμάνι Μιλάνο… Οποιαδήποτε εντός έδρας ήττα, ειδικά μετά το γεγονός της Βιλερμπάν, συνιστά ομάδα ανέτοιμη ψυχολογικά και αγωνιστικά…
-Πήγε κι έχασε στην Μόσχα από την Χίμκι με διαφορά 17 πόντων. Δέχθηκε 103… ΟΚ, μπορεί να χάσει στην Μόσχα από την Χίμκι. Αλλά να δεχτεί 103 με… κάτω τα χέρια, επίσης είναι ανεπίτρεπτο. Και ακόμα περισσότερο όταν έχει προηγηθεί η εντός έδρας ήττα από την Αρμάνι…
-Και το αποκορύφωμα; Εντός έδρας ήττα από την Άλμπα μετά από διπλή παράταση.
Μπορούμε να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει ομάδα αήττητη. Δεν υπάρχει ομάδα που δεν κάνει λάθη ή στραβοπατήματα. Υπάρχουν όμως κάποια πράγματα που είναι αδικαιολόγητα και οι παραπάνω ήττες του Παναθηναϊκού, τουλάχιστον οι τρεις από τις τέσσερις, θα μπορούσαν (και θα έπρεπε) να έχουν αποφευχθεί.
Και τώρα τρέχει…
Ο Παναθηναϊκός, θα πήγαινε σίγουρα με άλλο αέρα σ’ αυτή την «καυτή περίοδο» αν είχε ρεκόρ 10-2 (για να μην πούμε 11-1 και φανούμε υπερβολικοί) πριν την Μπαρτσελόνα. Το θετικό είναι ότι διαγνώστηκε το πρόβλημα. Που σίγουρα δεν ήταν τόσο το ρόστερ αλλά η επικοινωνία, η λειτουργία και η νοοτροπία.
Πλέον υπάρχει μια αισιοδοξία ότι οι γκάφες του αρχικού διαστήματος μπορούν να καλυφθούν. Και πάλι όμως αναζητούνται υπερβάσεις και μάλιστα… μαζεμένες, σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Πως θα γίνει αυτό όμως; Σίγουρα όχι με την άμυνα που παρουσίασε στο Παλάου Μπλαουγκράνα. Ούτε και με το να παίρνει το πρώτο ριμπάουντ στον αγώνα 6’37” μετά το τζάμπολ. Ούτε με το να βλέπει τους αντιπάλους να παίρνουν τα ριμπάουντ στην άμυνά του.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο Παναθηναϊκός μπορεί να αλλάξει επίπεδο αν προχωρήσει στην προσθήκη ενός… βαρβάτου σέντερ. Σίγουρου και ποιοτικού. Γιατί και η ομάδα θα ενισχυθεί αλλά και το τεράστιο πρότζεκτ που λέγεται Παπαγιάννης (ακόμα έχει δρόμο για να θεωρείται βασικός σέντερ σε ομάδα Euroleague) θα ωφεληθεί
Διαβάστε όλα τα μπλογκ του συντάκτη εδω
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Aκολουθήστε το Sportime στο Instagram