Ο Πάολο Μπανκέρο οφείλει τα πάντα στις γυναίκες
Ο τρομερός πάουερ φόργουορντ από το Ντιουκ δε θα είχε φτάσει ποτέ ψηλά, ούτε στο νούμερο ένα του ντραφτ αν δεν του μάθαινε μπάσκετ η μητέρα του. Γράφει ο Νίκος ΜπουρλάκηςΗ επιλογή του Πάολο Μπανκέρο στο νούμερο 1 από τους Ορλάντο Μάτζικ ήταν μια έκπληξη κατά κάποιο τρόπο.
Όλοι περίμεναν τον Μπανκέρο ψηλά, αλλά μέχρι το νούμερο 2. Για το 1, όπως σας είχαμε γράψει, το μεγάλο φαβορί ήταν ο Τζαμπάρι Σμιθ με μια μικρή υποψία ανατροπής από τον Τσετ Χόλμγκρεν.
Τελικά, ο Μπανκέρο, ιταλικής καταγωγής και με προοπτική συμμετοχής στην «σκουάντρα ατζούρα» ξεπέρασε όλα τα προγνωστικά. Ο Χόλμγκρεν βρέθηκε στο 2 για τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ και ο Τζαμπάρι Σμιθ στο νούμερο 3 για τους Χιούστον Ρόκετς. Παρεμπιπτόντως και οι τρεις έπαιξαν μόλις μια χρονιά στο NCAA και δήλωσαν συμμετοχή για το ντραφτ του NBA όπου και βρέθηκαν στις πρώτες τρεις επιλογές.
Η ιστορία του Πάολο Μπανκέρο είχε ιδιαίτερη. Η μητέρα του ήταν εκείνη που του έδωσε τα κίνητρα για το μπάσκετ. Ενώ παράλληλα έμαθε να παίζει μπάσκετ χάρη σε γυναίκες.
Για την ακρίβεια, ο Πάολο θεωρείται ο σταρ-μαθητής της Ρόντα Σμιθ- Μπανκέρο η οποία όταν αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον ήταν πρώτη σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία του σχολείου.
Έπαιξε επαγγελματικά στο εξωτερικό και σε δύο επαγγελματικά πρωταθλήματα των ΗΠΑ πριν επιστρέψει στο Σιάτλ για να προπονήσει σε ένα κολέγιο και στο γυμνάσιο Holy Names, όπου η ομάδα της κέρδισε ένα κρατικό πρωτάθλημα.
Ο Πάολο επισήμανε πολλές από τις πρακτικές της μαμάς του εκείνες τις μέρες, απολαμβάνοντας μαθήματα σκληρής αγάπης για το παιχνίδι.
«Όταν ήμουν κόουτς του έλεγα τα εξής: Μην παίρνεις κακά σουτ, να κοιτάς τις γυναίκες όταν παίζουν γιατί έτσι θα μάθεις πώς να κάνεις σωστά σκριν, να κόβεις μέσα στη ρακέτα αλλά και να πασάρεις. Αυτά εξακολουθούν να είναι τα βασικά στοιχεία του παιχνιδιού» θυμάται η Ρόντα για το γιό της. «Νομίζω ότι τον βοήθησε σημαντικά» κατέληξε.
Ο γιος ήταν καλός μαθητής κι ακολούθησε τις συμβουλές της μητέρας του. Και κυρίως σέβεται από πού άρχισε.
https://youtu.be/zD2Y43CDvUM?t=13
Στο δεξί του χέρι υπάρχει ένα περίτεχνο τατουάζ που απεικονίζει το Σιάτλ με στίξη από ένα ζωηρό σχέδιο της Space Needle και τον αριθμό «206» για να αντιπροσωπεύει τον κωδικό περιοχής της πόλης.
Μίλησε πολλές φορές για την εκτίμησή του για την μπασκετική αδελφότητα του Σιάτλ, συμπεριλαμβανομένων των Αϊζάια Τόμας και Σπένσερ Χόους. Που μάλιστα έστειλαν αρκετές φορές τα συγχαρητήριά τους στον Μπανκέρο.
Και, ναι, απολαμβάνει επίσης τους οικογενειακούς του δεσμούς. Ο μπαμπάς του, Μάριο Μπανκέρο (του οποίου οι πρόγονοι μετανάστευσαν από την Ιταλία στο Σιάτλ στις αρχές του 20ου αιώνα), ήταν αδύνατος στην Ουάσιγκτον, όπου γνώρισε την Ρόντα. Οι δύο τους δημιούργησαν έναν μελλοντικό παίκτη του ΝΒΑ.
Προφανώς πήρε αθλητικά γονίδια και από τους δύο γονείς του, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ποιος του δίδαξε τα περισσότερα πολύ πριν παίξει για τον μεγάλο Μάικ Σιζέφσκι στο Ντιουκ.
«Η μαμά μου ήταν σίγουρα η κύρια μπασκετική επιρροή στη ζωή μου», είπε ο Μπανκέρο. «Ήταν προπονήτρια στα πρώτα μου χρόνια όταν μεγάλωνα, οπότε ήμουν στο γυμναστήριο μαζί της κάθε μέρα παρακολουθώντας προπόνηση και πήγαινα μαζί της σε αγώνες και προπονήσεις».
Ο Πάολο παρακολούθησε μερικά παλιά βίντεο της μαμάς του- ήταν «θηρίο» στο low post, σύμφωνα με τα λόγια του– και αναγνώρισε κάποιες ομοιότητες στο παιχνίδι του.
«Έχω κάνει μερικές κινήσεις φέτος, όπου στην πραγματικότητα μοιάζουν με εκείνες της μητέρας μου» είπε. «Δεν ήταν πραγματικά μια περιφερειακή παίκτρια. Ήταν εκρηκτική, τελείωνε εύκολα φάσεις κοντά στο καλάθι, πάντα ενεργή στα ριμπάουντ. Ήταν μια παίκτρια υψηλής ενέργειας, οπότε προσπαθώ να διοχετεύσω μερικά από αυτά».
Ο δεσμός τους είναι σαφώς βαθύς, με διαφορετικό τρόπο από πολλές σχέσεις μητέρας-γιου. Επέλεξε το άθλημα της μαμάς του
«Αν είσαι γονιός ενός νεαρού αθλητή, πρέπει να είσαι σκληρός μαζί του», είπε η Ρόντα Σμιθ- Μπανκέρο. «Οπότε δεν ήταν πάντα μια εύκολη σχέση. Νομίζω ότι μάλλον μας κόστισε λίγο όσον αφορά την εγγύτητά μας, αλλά ξέρω ότι σέβεται αυτό που έκανα και σέβομαι αυτό που κάνει. Γνωρίζει καλά ότι ξέρω τι χρειάζεται».
Όσο για τον ίδιο; «Πιστεύω ότι οι γυναίκες παίζουν μπάσκετ με περισσότερη βαρύτητα στις θεμελιώδεις αρχές και μερικές φορές είναι καλύτερο να το παρακολουθήσουν. Σίγουρα έχω συντονιστεί στο γυναικείο παιχνίδι».