Κάτω η Βίρτους του Τεόντοσιτς και των εκατομμυρίων. Κάτω και ο Παναθηναϊκός. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ο Προμηθέας εξασφάλισε πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου (σε βάρος του Παναθηναϊκού) και πρόκριση στην επόμενη φάση του Eurocup. Μια νίκη θέλει για να συμβεί και μαθηματικά. Τυπικά πράγματα δηλαδή.
Για την ομάδα της Πάτρας τα έχω γράψει και βέβαια δεν προτίθεμαι (ούτε και πρέπει) να αλλάξω ούτε λέξη: Αποτελεί το ιδανικό παράδειγμα ότι πέτυχε επειδή δεν… έτυχε. Οτι περπατά σε συγκεκριμένο πλάνο, χωρίς τάσεις νεοπλουτισμού αλλά με ξεκάθαρες αρχές. Οτι σταδιακά προσπαθεί να χτίσει το κοινό του. Μην ξεχνάμε ότι η μεγάλη δύναμη της Πάτρας είναι ο Απόλλωνας. Κι ακόμα και τώρα δεν είναι λίγοι (ανάμεσά τους και η αφεντιά μου) που υποστηρίζουν ότι αν ο Απόλλωνας είχε την σταθερότητα, την φερεγγυότητα, την οικονομική άνεση και την προοπτική του Προμηθέα, θα είχε πέντε χιλιάδες μέσα στο γήπεδο και… 15 χιλιάδες απ’ έξω σε κάθε αγώνα του.
Η πρόκριση επί του Παναθηναϊκού είναι το…κερασάκι στην τούρτα για μια ομάδα που ανεβαίνει σταδιακά τα βήματα της καταξίωσης. Που έφτασε πέρυσι στον τελικό των πλέι οφ (αφού πρώτα απέκλεισε την ΑΕΚ αν και είχε μειονέκτημα έδρας, για να μην ξεχνιόμαστε) για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Φέτος πάει για παραπάνω πράγματα. Για να καταλάβετε ο Παναθηναϊκός μένει εκτός Κυπέλλου τόσο νωρίς για πρώτη φορά μετά το 2003. Τότε του είχε κάνει τη ζημιά ο Απόλλωνας, άλλη ομάδα από την Πάτρα δηλαδή. Στο Λουτράκι.
Τελευταία φορά από τότε που δεν έπαιξε τελικό ο Παναθηναϊκός ήταν το 2018. Αλλά είχε φτάσει ως τα ημιτελικά όπου αποκλείστηκε από την ΑΕΚ.
Ο Προμηθέας ξέρει που βαδίζει
Το βασικό, όμως είναι αυτό. Οτι ο Προμηθέας έχει έναν στόχο και ξέρει που πάει. Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αυτή η ομάδα, κάποια στιγμή θα παίξει στην Euroleague. Και το ευχάριστο είναι ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι που διοικούν σε πείθουν ότι θα παίξουν εκεί όταν αισθανθούν έτοιμοι.
Η βραδιά ανήκει στον Προμηθέα… Μαζί με το χειροκρότημα όλων μας για μια ομάδα που πάει… κόντρα στην προχειρότητα, την ανοργανωσιά και την έλλειψη οράματος του ελληνικού πρωταθλήματος.
Για μια ομάδα που παρά τους υψηλούς της στόχους, δουλεύει στην παραγωγή και παρουσιάζει έντονο ελληνικό στοιχείο.
Μακάρι να υπάρξουν μιμητές…
Διαβάστε όλα τα μπλογκ του συντάκτη εδω
Κάντε follow στο Sportime
Κάντε like στην σελίδα του Sportime στο Facebook
Aκολουθήστε το Sportime στο Instagram