ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΥΡΛΑΚΗΣ

Ο σταρ του Ολυμπιακού είναι ο Μπλατ

Ο Ολυμπιακός μετατοπίζει πλέον σε όλα τα επίπεδα τους προβολείς στον προπονητή του που φαίνεται ξεκάθαρα ότι είναι το νούμερο ΕΝΑ στην ομάδα. Γράφει ο Νίκος Μπουρλάκης

Συντάκτης: Νίκος Μπουρλάκης Χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά

Μέσα σε χρόνο ρεκόρ, αναλογικά κιόλας με τις αλλαγές που έπρεπε να γίνουν στο ρόστερ, ο Ολυμπιακός φαίνεται πως ολοκλήρωσε το ρόστερ του μετά και την απόκτηση του Γιάνις Τίμα και περιμένουμε πλέον να δούμε τι ακριβώς θέλει να κάνει ο Μπλατ.

Και το λέμε αυτό διότι είναι πολλά τα νέα πρόσωπα και κυρίως εκείνα που καλούνται να κάνουν ένα βήμα παραπάνω στην καριέρα τους. Ο Νάιτζελ Ουίλιαμς- Γκος είναι ένας παίκτης με εξαιρετικές δυνατότητες και μεγάλη προοπτική που όμως τώρα κάνει το βήμα. Ο Ολυμπιακός και οι απαιτήσεις του απέχουν πολύ από τις αντίστοιχες στην Παρτιζάν.

Ο Αξέλ Τουπάν είναι ένας παίκτης που έλαμψε στο Κάουνας με την Ζαλγκίρις κι έδειξε ότι μπορεί να παίξει παραπάνω. Η χαρούμενη κατάσταση όμως της Ζαλγκίρις είναι τελείως διαφορετική από τον Ολυμπιακό. Εκεί η πίεση είναι σαφώς μικρότερη καθώς κανείς δεν θα κατηγορούσε την Ζαλγκίρις όχι απλώς αν δεν προκρινόταν στο φάιναλ φορ, αλλά ούτε κι αν δεν έμπαινε στα πλέι οφ. Ολο αυτό γινόταν ενθουσιασμός και με τις σωστές αγωνιστικές και τακτικές βάσεις, το αποτέλεσμα ηταν υπέροχο. Με ελάχιστη πίεση, επαναλαμβάνουμε.

Ο Ζακ ΛεΝτέι έκανε σπουδαία σεζόν στο Ισραήλ αλλά σε ομάδα όπως η Γκαλίλ/Γκιλμπόα που όσο κι αν έχει «πέσει» η Μακάμπι τα τελευταία χρόνια σίγουρα βρίσκεται πίσω και από αυτήν αλλά και την Ιερουσαλήμ. Οντως έχει τρομερά προσόντα αλλά στον Ολυμπιακό θα του ζητηθούν πολλά περισσότερα και σίγουρα δεν είναι απλή η λέξη «ήττα».

Ο Γιάνις Τίμα διαθέτει αρετές, προέρχεται από την πρώτη του σεζόν στην Ευρωλίγκα που απλώς την λες «συμπαθητική» κι επίσης ανεβαίνει επίπεδο κι αυξάνονται οι απαιτήσεις. Οσο παραδοσιακή δύναμη κι αν είναι η Μπασκόνια, ο Ολυμπιακός βρίσκεται πιο ψηλά και η πίεση είναι σαφώς μεγαλύτερη. Πολύ περισσότερο στο εγχώριο πρωτάθλημα.

Είναι πάντως φανερό ότι ο Ολυμπιακός μεταξύ άλλων «χτίζεται» κι επάνω στο πως θα αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό. Τόσοι πολλοί αθλητικοί φόργουορντ, ο Τουπάν που φαίνεται πως ταιριάζει επακριβώς σε άμυνα επάνω στον Καλάθη ή τον Λάνγκφορντ αλλά και κάποια άλλα στοιχεία που θα αναλύσουμε εν ευθέτω χρόνω.

Θα περιμένουμε λοιπόν να δούμε τι περιλαμβάνει αυτό το πλάνο του Μπλατ όταν ο Ολυμπιακός θα μπει στο γήπεδο. Απ’ εκεί και πέρα όμως είναι ξεκάθαρο ότι σε όλα τα επίπεδα, αγωνιστικά και επικοινωνιακά, ο Ολυμπιακός μετατοπίζει τους προβολείς επάνω στον προπονητή του.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ είναι ο… σταρ της ομάδας κι εκείνος που ακολουθούν οι παίκτες, ακόμα κι εκείνοι με χρόνια παρουσίας στην Ευρωλίγκα, τίτλους, επιτυχίες και ισχυρή προσωπικότητα. Είναι προφανές ότι υπό το πρίσμα αυτό κινήθηκε ο Ολυμπιακός όταν «απομόνωσε» τον Μπλατ στις επιλογές του για την διαδοχή του Γιάννη Σφαιρόπουλου και την (φυσιολογική ως ενός σημείο) φθορά που παρατηρήθηκε μετά από τέσσερα χρόνια συμπόρευσης.

Εχω ξαναγράψει αρκετές φορές ότι ο Σφαιρόπουλος είναι ένας πολύ καλός προπονητής που όμως είτε δεν έλαβε τολμηρές αποφάσεις όταν έπρεπε είτε «έσκασε» στα χέρια του η ανάγκη αλλαγής του προφίλ του Ολυμπιακού και δεν μπορούσε ν’ αντιδράσει.

Οι Πειραιώτες, μετά απ’ όλα όσα προαναφέραμε, χρειάζονταν έναν προπονητή ΠΑΝΩ από τους παίκτες, που θα τραβάει τα πάντα επάνω του και θα επιβάλλει τα δικά του δεδομένα. Και από την στιγμή που ήταν διαθέσιμος ο Ντέιβιντ Μπλατ, ασφαλώς και δεν υπήρχε καλύτερη προοπτική.

[vc_row][vc_column][td_block_11 custom_title=”ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ” post_ids=”100058, 92533, 103204, 102231″ tdc_css=””][/vc_column][/vc_row]

Exit mobile version