Αδόκιμη η σύγκριση αλλά υπάρχουν πολλά που παραπέμπουν στο να δώσουμε στον Τόμας Γουόκαπ το προσωνύμιο «ξανθό σκυλί».
Βεβαίως πριν τον Γουόκαπ το συγκεκριμένο προσωνύμιο συνόδευσε στη διάρκεια της τεράστιας καριέρας του τον Γιούρι Ζντοβιτς. Ένα «κομπιούτερ» μέσα στο γήπεδο και ταυτόχρονα με τις «τανάλιες» του στην άμυνα σε έκανε να αισθάνεσαι άβολα.
Σε αυτούς τους πέντε αγώνες με τη Μονακό ο Τόμας Γουόκαπ ήταν ακριβώς αυτά που αναφέραμε παραπάνω.
Εκπληκτικός στην επίθεση, τρομερός στην άμυνα και στη δημιουργία, ενέπνεε σιγουριά κι εμπιστοσύνη. Ο τρόπος που έβαζε το κορμί του σε κάθε φάση, η συμμετοχή του σε κάθε μονομαχία, η «σκυλίσια» άμυνα, η ενέργεια που έβγαζε μαζί με τη συνολική του προσφορά τον καθιστούν δικαίως MVP του Ολυμπιακού στη φάση των πλέι οφ.
Στα πλέι οφ και σε 26’57’’ συμμετοχής, ο Γουόκαπ είχε κατά μέσο όρο 11,2 πόντους με 7%5 στα δίποντα, 43,5% στα τρίποντα (10/23 με 3/5 στον καθοριστικό πέμπτο αγώνα) και 73% στις βολές. Ακόμα είχε 2,2 ριμπάουντ- 3,4 ασίστ- 1,2 κλεψίματα και 12,6 στην αξιολόγηση.
Για να καταλάβετε, συγκριτικά με την Regular Season έχουμε να κάνουμε σχεδόν με διπλασιασμό πόντων (είχε 6,3) ενώ στα ποσοστά υπάρχει μεγάλη διαφορά στα δίποντα και τρίποντα (54% και 28% αντίστοιχα) όπως και στην αξιολόγηση (7,5). Παρεμπιπτόντως υπήρξε και μια μικρή άνοδος στις ασίστ (από τις 2,7).
Μόνο σε τέσσερις από τους 33 αγώνες της Κανονικής Περιόδου, ο Γουόκαπ πέτυχε διψήφιο αριθμό πόντων ενώ μόνο σε έναν (κόντρα στην Ζενίτ) είχε 3 εύστοχα τρίποντα. Επίσης συνολικά είχε 17 εύστοχα τρίποντα (περίπου μισό ανά αγώνα).
Και προσέξτε τη διαφορά στα πλέι οφ.
Σε τρεις από τους πέντε αγώνες είχε διψήφιο αριθμό πόντων. Είχε τουλάχιστον ένα τρίποντο εύστοχο σε κάθε αγώνα και συνολικά 10 (μέσος όρος 2).