Η συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο πρόεδρος της ΕΟΚ, Βαγγέλης Λιόλιος διήρκησε περίπου δύο ώρες και ήταν αναμενόμενο ότι θα «τραβούσε» τόσο πολύ.
Κατ’ αρχήν είναι εξαιρετικό το γεγονός ότι ο Βαγγέλης Λιόλιος ήταν εκεί για να απαντήσει σε ΟΛΕΣ τις ερωτήσεις, σε ΟΛΟΥΣ τους δημοσιογράφους και μάλιστα ακόμα και σε επισημάνσεις που του τέθηκαν οι οποίες δεν ήταν και τόσο βολικές. Δεν έχει σημασία αν το περιεχόμενο μερικών απ’ αυτές είναι συζητήσιμο (δεν πρόκειται σε μια Δημοκρατία να κρίνουμε ποιος ρωτάει και τι) όσο το ότι τηρήθηκε η διαδικασία.
Αλήθεια, είχατε δει κι άλλες φορές τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας να στέκεται απέναντι σε εκπροσώπους των ΜΜΕ και να αντιμετωπίζει ακόμα και ερωτήσεις που ήταν εναντίον του; Ας αρχίσουμε λοιπόν από τα δεδομένα: Αυτή η εικόνα παραπέμπει σε Δημοκρατία. Ερωτήσεις από παντού, καθόλου «προκάτ» κι από ένα ακροατήριο που δεν ήταν 100% φιλικά προσκείμενο.
Συγνώμη που θα το πω αλλά αυτό δείχνει πρόοδο κι εξέλιξη με βάση τα όσα γίνονταν παλαιότερα. Γι’ αυτό κι αντιμετωπίζεται θετικά παρά τις ανοησίες περί «αυλικών» (εκτός αν ποινικοποιείται η εργασία, διόλου παράδοξο να συμβαίνει αυτό ειδικά από κάμποσους που έχουν συνηθίσει αλλιώς).
Τι είναι αυτό που καταλάβαμε από τον πρόεδρο της ΕΟΚ; Ας αφήσουμε στην άκρη τη μήνυση και την αγωγή προς τον ιδιοκτήτη της ΚΑΕ Παναθηναϊκός κι ας δούμε την ουσία:
Αν κοιτάξουμε πίσω από τα πολλά που είπε ο Βαγγέλης Λιόλιος, η φιλοσοφία είναι ξεκάθαρη: Ο Πρόεδρος, όπως και η Ομοσπονδία, εκπροσωπούν πάνω από χίλια σωματεία και όχι δύο ή τρία. Κι απ’ αυτά πήραν το ισχυρό μήνυμα να αλλάξουν το μπάσκετ που είχε τελματώσει.
Η πρόθεση της Ομοσπονδίας, ΞΕΚΑΘΑΡΑ είναι να βοηθήσει τα σωματεία, όχι να είναι απέναντί τους, ούτε να τα διχάσει. Κι αυτό ΠΡΩΤΑ τα σωματεία θα πρέπει να το καταλάβουν. Κι αυτό αφορά την ΑΕΚ, τον Άρη, τη Λάρισα και τον Απόλλωνα Πάτρας.
Όπως επίσης είναι ΔΕΔΟΜΕΝΟ ότι τα «στραβά μάτια» τελείωσαν. Ή- μάλλον- πρέπει να τελειώσουν. Θα πρέπει να τηρηθούν οι νόμοι, να ακολουθηθεί η διαδικασία και να πάμε μπροστά, αλλιώς δεν υπάρχει καμία ελπίδα.
Αν δεν επικρατήσει η νομιμότητα, θα παραμείνει το χάος το οποίο θα μεταβιβαστεί και στην επόμενη διοίκηση, δια μέσου των συγκοινωνούντων δοχείων θα πάει στα σωματεία, λύση δε θα βρεθεί και τίποτα δε θα γίνει.
Προσωπικά ελπίζω σε μια νέα ημέρα, με καλή συνεργασία ΟΛΩΝ των πλευρών με την Ομοσπονδία γιατί το μπάσκετ πρέπει να είναι πάνω απ’ όλους. Κι από πρόσωπα κυρίως.
Διότι μόνο έτσι θα φτιάξει το προϊόν και θα διεκδικήσουν, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Ακόμα και τις αλλαγές σε κακώς κείμενα μπορείς να της πετύχεις με συνεννόηση και καλή επικοινωνία και όχι με κραυγές και αταξία.
Ας δούμε λοιπόν ποιο μπάσκετ θέλουμε. Της σύγκλισης ή της τοξικότητας; Της νομιμότητας ή του χάους;