Ο Βαγγέλης Λιόλιος έχει τη μπάλα και πρέπει να κάνει παιχνίδι

Περίπου ένα χρόνο πριν ο Βαγγέλης Λιόλιος εξελέγη πρόεδρος της ΕΟΚ με συντριπτική πλειοψηφία κι επιβεβαιώνοντας τα (λογικά) προγνωστικά.

Ουσιαστικά η εντολή που είχε πάρει ο Βαγγέλης Λιόλιος ήταν ισχυρή, όπως και το μήνυμα του κόσμου του μπάσκετ ότι ήθελε αλλαγή. Παρότι είχαν προηγηθεί τραγελαφικές καταστάσεις που «πλήγωσαν» το μπάσκετ, με διοικήσεις Πρωτοδικείου, τοξικότητα, ντροπιαστικές δηλώσεις και τοποθετήσεις υποψηφίων ΔΗΜΟΣΙΩΣ και γενικά καταστάσεις ξένες για το μπάσκετ.

Ο λόγος που πίστευα (και δεν το έκρυψα, το πιστεύω ακόμα άλλωστε) ότι ο Βαγγέλης Λιόλιος ήταν η καλύτερη λύση για την Ομοσπονδία είχε να κάνει με το ότι ακολούθησε «στρατηγική» και έδωσε πλάνο. Δεν πέταξε λάσπη σε κανέναν, δεν είπε «θα με ψηφίσετε επειδή είμαι εγώ», δεν ακολούθησε τον κατήφορο που είχαν πάρει ορισμένοι και δε σταματούσαν.

Παράλληλα μετά την εκλογή του είναι ΕΝΩΤΙΚΟΣ, θέλει όλο το μπάσκετ κοντά στην Ομοσπονδία και παρότι θα μπορούσε δεν αναφέρθηκε στο ΜΑΥΡΟ ΧΑΛΙ που βρήκε στην ΕΟΚ σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι μυστικό ότι εδώ και δέκα χρόνια (τουλάχιστον) η Ομοσπονδία υπολειτουργούσε.

Αν αρχίσουμε να απαριθμούμε το χάλι, από θέματα διαιτησίας μέχρι τον τραγέλαφο στις εθνικές κατηγορίες με τις αμέτρητες ομάδες, το «χάος» στις υποδομές και την έλλειψη αρχών παντού, θα νυχτώσουμε.

Εν κατακλείδι, πρόεδρε (επέτρεψέ μου) θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι πήραμε ένα πολύ ηχηρό μήνυμα κι ένα χρήσιμο μάθημα από το Ευρωμπάσκετ. Και είναι η επόμενη εντολή που σου δίνει το μπάσκετ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΟΛΑ.

Για να συμβεί αυτό, όμως, πρέπει να στενοχωρήσεις και να ξεβολέψεις κόσμο. Το μπάσκετ ΠΡΕΠΕΙ να χτιστεί από την αρχή κι αυτό θα γίνει αν επιδιώξουμε το μοντέλο του ελληνικού μπάσκετ και το πρότυπο του Έλληνα μπασκετμπολίστα.

Να υπάρχει μια κοινή γραμμή στη φιλοσοφία που ΟΦΕΙΛΟΥΝ όλοι να ακολουθήσουν.

Θα πρέπει λοιπόν, ο Βαγγέλης Λιόλιος να καταστήσει σαφές προς κάθε κατεύθυνση (κι αυτό θα γίνει αφού του δώσουν τα απαραίτητα στοιχεία και τεκμήρια οι συνεργάτες του που έχουν την ευθύνη) ότι το «χάος» στις ακαδημίες θα ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ.

Ότι ο τρόπος που μαθαίνουν (;) μπάσκετ τα παιδιά, θα αλλάξει. Ότι θα μπουν κανόνες και προδιαγραφές, ότι θα φτιάξουμε κάτι που θα έχει μακρά πνοή και μέλλον.

Προσωπικά, θεωρώ ότι μέχρι τώρα η διοίκηση της ΕΟΚ κινείται στο σωστό πλαίσιο, αλλά πρέπει να τρέξει και μάλιστα πολύ.