Κατά πρώτον θα μου επιτρέψετε να πω ότι στο Sportime όπως και στο Sportime.gr το γεγονός ότι ο Ιωάννης Παπαπέτρου έβγαλε από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram τις φωτογραφίες του που φορούσε την φανέλα του Ολυμπιακoύ, έλαβε την βαρύτητα που του αρμόζει: Δεν γράφτηκε πουθενά.
Γιατί δεν πρόκειται για κάποιο θέμα μείζονος σημασίας ανεξάρτητα αν πήρε έκταση λόγω της εμμονής κάποιων ιστοσελίδων ή λογαριασμών στα social media να δημιουργούν «flaming» κάτω από τις αναρτήσεις και να μαζεύουν «χεράκια» ή φατσούλες αγριεμένες, χαρούμενες κτλ.
Θα μπορούσα απλά να πω «έτσι γουστάρει ο Παπαπέτρου και διαμόρφωσε τον λογαριασμό του όπως ήθελε» γιατί αυτό αισθάνομαι αλλά δεν πρόκειται να μπω στην διαδικασία να κάνω τον δικηγόρο του. Ούτε το δικαιούμαι ούτε και το χρειάζεται.
Κατά την ταπεινή μου άποψη έχουμε δώσει στα social media περισσότερη αξία απ’ όση πρέπει. ΟΚ, έβγαλε τις φωτογραφίες του με τα «ερυθρόλευκα» από τον λογαριασμό του στο Instagram. Και; Τι σημαίνει αυτό; Ότι ξέχασε ότι στον Ολυμπιακό πήρε την πρώτη του μεγάλη ευκαιρία σε υψηλό επίπεδο, έπαιξε στο φάιναλ φορ, κέρδισε τίτλους, βρήκε θέση στην Εθνική;
Εκεί έκανε φιλίες διαχρονικές και παραμένουν. Πλέον γράφει νέα πορεία αλλά δεν σημαίνει ότι επειδή έκανε κάτι στο Instagram θα πρέπει να το θεωρήσουμε τόοοοοσο σημαντικό!
Σε τελική ανάλυση είναι και μια αντίσταση στην καφρίλα αυτό το πράγμα και από την στιγμή κατά την οποία μιλάμε για παίκτη Euroleague με verified account θα πρέπει να τον έχει…ανοιχτό στις διαθέσεις του καθενός.
Είναι να απορείς πραγματικά με το ότι πειράχτηκαν όλοι εκείνοι που προφανώς όταν πάει στο ΣΕΦ θα τον…χειροκροτήσουν γιατί προσέφερε στην ομάδα τους! Τι όχι; Αυτό δεν του καταλογίζουν; Ότι διέγραψε την ιστορία του; Να υποθέσω λοιπόν ότι εκείνοι δεν θα διέγραφαν ποτέ την ιστορία τους και θα τον αποθέωναν ως κομμάτι των αναμνήσεών τους από την ομάδα τους.
Οι αναμνήσεις, οι σχέσεις όσα βιώνει ένας αθλητής δεν αποτυπώνονται απαραίτητα στο Instagram ή στα social media. Ισα ίσα που εκεί είναι επιλεγμένα τα περισσότερα.
Κάπως έτσι παλαιότερα είχε ξεσπάσει σάλος όταν αποκαλύφθηκε ότι ο Βασίλης Σπανούλης δεν είχε την φανέλα του Παναθηναϊκού στο σπίτι του!
Θεωρώ πολύ δύσκολα να έχει ξεχάσει ότι ήταν ο ΜVP στο φάιναλ φορ του Βερολίνου το 2009 και πρωταθλητής Ευρώπης στα «πράσινα». Προφανώς όμως αν υπήρχε μνήμη και τιμή σε αυτό, ο Σπανούλης και η σύζυγός του δεν θα άκουγαν «λουλούδια» κάθε φορά που θα έπαιζε ο Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ από το 2010 και μετά.
Αρνούμαι να σκεφτώ πως θα αντιμετώπιζαν το θέμα οι οπαδοί του Ολυμπιακού αν έβλεπαν την φανέλα του Παναθηναϊκού στο σπίτι του Σπανούλη. Λέτε να έλεγαν «μπράβο ρε Μπίλαρε, σέβεσαι την ιστορία σου»; Η να έλεγαν το ίδιο οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στον Παπαπέτρου όταν θα τον έβλεπαν στα «κόκκινα»;
Την ησυχία τους θέλουν οι άνθρωποι. Και ο Παπαπέτρου προτίμησε προφανώς να αφαιρέσει κάποιες φωτογραφίες από το Instagram… Σοβαρή υπόθεση!
Οι ίδιοι οι οπαδοί απαιτούν με την συμπεριφορά τους από τους αθλητές που περνάνε από τη μία όχθη στην άλλη να… διαγράψουν το ένα μισό της ιστορίας τους.
Η ίδια η κατάσταση στην Ελλάδα το επιβάλλει κι εκείνο που έκανε ο Παπαπέτρου είναι να κρατήσει μέσα του τα πάντα και να βγάλει στο Instagram αυτά που εξασφαλίζουν την ηρεμία του.
Ουσιαστικά έκανε αντίσταση στην δικτατορία της καφρίλας που επικρατεί (από περίεργα προφίλ) στο διαδίκτυο και στα social media.