Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ολυμπιακός με την άμυνά του να πιάνει υψηλά στάνταρντ στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης, κατάφερε να πετύχει μια πολύ σημαντική νίκη. Απέναντι σε μια ιδιαίτερα ενισχυμένη ομάδα που φυσικά έχει στόχο τα πλέι οφ. Δε χάλασε του κόσμου τα λεφτά για τη χαρά της συμμετοχής.
Ειδικά στο τέλος, ο Ολυμπιακός έδειξε κι ωριμότητα στις επιλογές του παρά την πίεση των γηπεδούχων. Σε γενικές γραμμές διάβασε καλά το παιχνίδι στην άμυνά τους. Τιμώρησε τις «αλλαγές» του Πασκουάλ (στις οποίες επιμένει όπως και στον Παναθηναϊκό).
Στην άμυνα, θωράκισε τα πάντα με διάφορα σχήματα, είτε με τρεις γκαρντ, είτε με δύο φόργουορντ (Βεζένκοφ- Πρίντεζης) στην frontline. Ειδικά με αυτό το σχήμα, πήρε και τη διαφορά στο πρώτο μέρος κι έκανε επιμέρους σκορ 16-2 σε 5΄36’’.
Ήταν έτοιμος για «μάχη» όπως σωστά είχε προλογίσει ο Χασάν Μάρτιν, «πολεμιστής» και ο ίδιος. Ο Ζαν Σαρλ δείχνει πόσο σημαντικός είναι για την άμυνα του Ολυμπιακού, ενώ ο Παπανικολάου πιθανότατα να μάρκαρε και τις… πέντε θέσεις της Ζενίτ.
Ο ΜακΚίσικ στο τέλος με την εκρηκτικότητά του έδωσε και πάλι λύσεις, ο Σπανούλης ηρέμησε την ομάδα του ως ηγέτης και ο Βεζένκοφ έδειξε ότι πλέον είναι ώριμος παίκτης.
Το θέμα για τον Ολυμπιακό είναι να «ξεμπλοκάρει» ο Κώστας Σλούκας ο οποίος πολλές φορές δείχνει διστακτικός κι αναποφάσιστος. Κάτι το οποίο είναι θέμα χρόνου να αποβάλλει καθώς είναι έμπειρος παίκτης και υψηλού επιπέδου. Όμως σε κάθε αγώνα είναι αρκετά πιεσμένος! Το πρόβλημα είναι πνευματικό.
Λες και θέλει να κάνει… παραπάνω πράγματα. Ενώ το απλό είναι πάντα το καλύτερο. Δε ξέχασε το μπάσκετ φυσικά, είναι θέμα χρόνου να βρει τα πατήματά του. Αλλά και ν’ αφομοιώσουν τους ρόλους, συνολικά, ως ομάδα.
Ο Ολυμπιακός πάντως, αντέδρασε μετά τις δύο ήττες από την Μπάγερν και την Εφές. Έβγαλε μαχητικό πνεύμα, αλλά και μυαλό και σωστό διάβασμα. Αλλά κυρίως… άμυνα!