Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό και θα τολμούσα να πω με κυνισμό την κατάσταση στη σειρά των πλέι οφ της Euroleague.
Πλέον ο Ολυμπιακός και η Μονακό βρίσκονται στο 1-1 και η σειρά απέκτησε άλλο ενδιαφέρον. Έτσι γίνεται στα πλέι οφ. Κάθε αγώνας είναι ξεχωριστός και σου βάζει νέες καταστάσεις.
Ακόμα και πριν από τον δεύτερο αγώνα ανέφερε ότι οι Πειραιώτες θα πρέπει να έχουν ψυχρή λογική και διαχείριση συναισθημάτων. Το ίδιο, φυσικά, ισχύει και τώρα. Διότι δεν είναι ψέματα να αναφέρουμε ότι η κατάσταση είναι σοβαρή.
Το γεγονός ότι η Μονακό πέρασε σαν σίφουνας από το ΣΕΦ, πέτυχε 96 πόντους και καθάρισε άνετα με διαφορά 24 πόντων των Ολυμπιακό είναι κάτι που προβληματίζει. Κι εδώ έχει πολλή δουλειά το τεχνικό τιμ του Ολυμπιακού που ασφαλώς ξέρει καλύτερα από εμάς και μπορεί να απαντήσει στο κάτωθι ερώτημα:
Αυτό που είδαμε στο ΣΕΦ στο Game 2 ήταν προϊόν της κακής απόδοσης που είχε ο Ολυμπιακός ή της σούπερ εμφάνισης της Μονακό;
Αν είναι το πρώτο, τότε στους επόμενους αγώνες περιμένουμε την απάντηση. Αν όμως, η Μονακό έχει βρει το κλειδί προκειμένου να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στο δικό της ρυθμό και σε στυλ που δε μπορούν να υπηρετήσουν οι Πειραιώτες, τότε ναι υπάρχει πρόβλημα.
Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με τεχνικά χαρακτηριστικά, για το αν ο Ολυμπιακός πιάστηκε απροετοίμαστος για το σχήμα με τον Μπέικον στο 4 ή απέναντι στην πίεση των φιλοξενούμενων. Αν και το δεύτερο το θεωρώ λίγο δύσκολο, αφού είναι γνωστό ότι πολλές φορές η Μονακό απλώνεται στα 4/4 του γηπέδου για να πιέσει.
Σε κάθε περίπτωση θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω στο ότι το αρχικό 16-6 κοίμισε τον Ολυμπιακό! Μιλάμε για μια ομάδα που έχει παίκτες με εμπειρία δεκάδων αγώνων στα πλέι οφ. Θεωρώ αδιανόητο ως απίθανο να έχει κάνει καλύτερη διαχείριση η άπειρη Μονακό όπου μόνο ο Τζέιμς έχει εμπειρία από πλέι οφ.
Όπως επίσης είναι αστείο ως γραφικό να κάνουμε συγκρίσεις με το 2011 και τη σειρά με τη Σιένα όπου μετά από μια άνετη πρώτη νίκη, ακολούθησαν τρεις ήττες. Για κάθε σειρά με τη Σιένα του 2011 υπάρχει και η σειρά με την Εφές του 2017 όπου ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει με 2-1 και με τέταρτο ματς στην Κωνσταντινούπολη αλλά έκανε δύο σερί νίκες και πήγε στο φάιναλ φορ.
Οι προπονητές δεν προετοιμάζουν τις ομάδες τους με αυτές τις ιστορικές αναδρομές και είναι εντελώς άστοχο να τις χρησιμοποιούμε σε μια σειρά που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να παίξει τη γνωστή καλή του άμυνα, να μη χάσει τη συγκέντρωσή του (όπως έγινε στο ΣΕΦ) στην πίεση των Μονεγάσκων. Τα 20 λάθη δεν είναι απλώς πολλά, αλλά υπερβολικά.
Θα πρέπει να έχει ισορροπία στο παιχνίδι του: Οι ανισόρροπες επιθέσεις ξεχαρβάλωσαν και την άμυνά του αφού η μια πλευρά του γηπέδου δεν είναι άσχετη με την άλλη.
Θα πρέπει να επιβάλλει το δικό του ρυθμό απέναντι στην Μονακό και να της δείξει, όπως στον πρώτο αγώνα ότι είναι το αφεντικό της σειράς.
Καμία σειρά στα πλέι οφ δεν τελείωσε από το πρώτο ή το δεύτερο παιχνίδι. Αλλά ο Ολυμπιακός θα πρέπει να αλλάξει πολλά από τον δεύτερο αγώνα αν δε θέλει να αποτελέσει το Μόντε Κάρλο τον τελευταίο του φετινό ευρωπαϊκό σταθμό.